SPOSTRZEGANIE INNYCH c.d.
Koncepcja konstruktów osobistych
(Georg Kelly)
Ogólny opis koncepcji
Każdy człowiek, podobnie jak naukowiec - organizuje swoje codzienne doświadczenie wokół rozmaitych hipotez, które tworzy na podstawie swoich doświadczeń. Wg G. Kelly'ego, takie hipotezy układają się u każdej osoby, w pewien uporządkowany zestaw, który nazywa on systemem kostruktów ososbistych.
Pojęcie „konstrukt” pochodzi od łacińskiego słowa constructio - budowa, rama.
Konstrukty reprezentują sobą alternatywne hipotezy wyjaśniające otaczającą nas rzeczywistość. Na co dzień, nie możemy ani dostrzec ani przewidywać (antycypować) tego, czego nie pojmujemy umysłem, czyli nie mamy w pewien sposób skonceptualizowanego w kategoriach hipotez. Możemy zweryfikować tylko to, co nasz system konstruktów pozwala dostrzec, jako możliwe alternatywy.
System konstruktów wyznacza granice, poza którymi człowiek (a dokładniej - jego umysł) nie może dostrzegać szczegółów rzeczywistości i przewidywać zdarzeń w niej zachodzących. W tym sensie konstrukty stanowią narządzie kontroli nad poznaniem rzeczywistości i w jego następstwie - nad zachowaniem jednostki.
Tezy na temat konstruktów
Teza o tworzeniu konstruktów:
Teza o dychotomizacji:
Teza o zakresie:
Teza o zmienności:
Teza o organizacji:
Teza o fragmentaryzacji:
Teza o doświadczeniu;
Teza dotycząca wyboru:
Teza o indywidualizacji:
Teza o podobieństwie:
Teza o podejmowaniu roli społecznej:
Kurs: Psychologia społeczna / UEK / Ga / 2012-13
________________________________________________________________________________________________________________
__________________________________________________________________________________________
Prowadzący wykład: dr Lech Górniak
Katedra Psychologii i Dydaktyki, Pawilon A, IV p. pok. 409 (Tel. 12 293 56 96), sekretariat, pok. 411 (tel. 12 293 52 95) 1