MATERIAŁY BUDOWLANE
Ćwiczenie nr 4 Temat: Badania wybranych cech technicznych wyrobów z tworzyw sztucznych oraz materiałów różnych.		Zespół nr 3 1. Krzysztof Kielak 2. Martyna Witkowska 3. Monika Wojtkowska
R.A. 2004/2005	Grupa 4	Semestr 2	Ocena

BADANIA WYBRANYCH CECH TECHNICZNYCH WYROBÓW Z TWORZYW SZTUCZNYCH ORAZ MATERIAŁÓW RÓŻNYCH

1. TWORZYWA SZTUCZNE

1. MATERIAŁY TERMOIZOLACYJNE - ogólne właściwości

STYROPIAN EKSPANDOWANY EPS

Materiały termoizolacyjne z tworzyw sztucznych :

• Polistyren ekspandowany ( EPS ) - styropian

• Polistyren ekstrudowany ( XPS )

• Piankowy poliuretan (płyty, kształtki, spienianie „in situ”

• Piankowy polietylen (płyty, maty - izolacja cieplna, przeciwdźwiękowa, przeciwwilgociowa)

Właściwości techniczne polistyrenu ekspandowanego i ekstrudowanego:

Właściwości :	EPS	XPS
Gęstość pozorna [kg/m^3]	10-40	25-45
Współczynnik przewodności cieplnej [ W/mK]	0,033-0,042	0,030-0,035
Naprężenia ściskające przy 10% odkształceniu względnym [Mpa]	0,06-0,033	0,15-0,7
Zmiany wymiarów liniowych w temp. +70ºC [%]	0,5-1,0	0,3-3,0
Nasiąkliwość po 24h zanurzenia w wodzie [% obj.]	1,2-1,8	0,1-0,3
Wytrzymałość na rozrywanie siłą prostopadłą do powierzchni [Mpa]	0,1-0,25	0,20-0,90
Zakres granicznych temp. Stosowania [ºC]	-50º do +80º	-50ºdo +75º
Zdolność samogaśnięcia	samogasnące	samogasnące

Płyty styropianowe ekspandowane EPS zwykłe i samogasnące, otrzymywane są przez ekspandowanie w formach wstępnie spienionych perełek polistyrenu spienialnego PS-E lub przez cięcie bloków otrzymanych w wyniku zastosowania tej metody. Jest też metoda formowania ciągłego i nowa metoda wytwarzania styropianu w formach natryskowych (elementy z naskórkiem).

1. MATERIAŁY PODŁOGOWE Z TWORZYW SZTUSZNYCH

- ogólne właściwości

Podział podłogowych tworzyw sztucznych:

• Wykładziny elastyczne

• Wykładziny dywanowe

• tkane,

• dziane,

• igłowe,

• igłowane,

• flokowane,

• z okrywą przyklejoną;

• Posadzki bezspoinowe z mas żywicznych

Stawiane są wymagania ogólne wykładzinom elastycznym z PCW w zakresie następujących właściwości ( wg nowych norm PN-EN):

• wymiarów (długość [m] szerokość [mm] zwoju oraz prostoliniowości płaskość arkusza, dla wykładzin rulonowych - PN-EN 426),

• grubości całkowitej [mm] (PN-EN 428),

• masy powierzchniowej całkowitej [g/m²] (PN-EN 430),

• gęstości [kg/m³] (PN-EN 436),

• wgnieceń resztkowych [mm] (PN-EN 433),

• stabilności wymiarów po działaniu ciepła [%] pomiar w 80^oC w czasie 24 godzin; (PN-EN 434:2002),

• zwijania się po działaniu ciepła [mm] (PN-EN 434),

• zwijania się po działaniu wilgoci [mm] (PN-EN 662),

• odporności barwy na światło sztuczne (PN-ISO 105-B02),

• giętkości - najmniejsza średnica pręta w mm przy zginaniu, wokół którego próbka nie wykazuje powstania uszkodzeń na powierzchni (PN-EN 435:2000),

• odporności na rozwarstwianie [N/50 mm] (PN-EN 431),

• siły ścinającej spód [N] (PN-EN 432),

• rozprzestrzeniania wody [h] (PN-EN 661).

Grubość wykładzin podłogowych:

• wykładziny jednorodne (homogeniczne) - 2nn

• wykładziny niejednorodne (heterogeniczne) - 1,6; 2,0; 2,5

• wykładziny bez warstwy izolacyjnej cieplnej - grubość jak wyżej w obu przypadkach

• wykładziny z warstwą izolacyjną cieplną - 3-3,5mm

• płytki półelastyczne i elastyczne - 1,6-5 mm

1. PRZEPROWADZONE DOŚWIADCZENIA

1. Wyznaczenie gęstości pozornej styropianu

Badanie prowadzi się na próbkach o kształcie sześcianów lub prostopadłościanów o objętości 100 - 500 cm³, suszonych w temperaturze +50ºC, sezonowanych przez co najmniej 16h w temperaturze 20ºC ± 2º C przy wilgotności względnej 65%. Badanie wykonuje się dla co najmniej trzech próbek.

Zasada pomiaru:

• Zmierzyć próbkę

• Zważyć próbkę

• Wyliczyć gęstość pozorną ze wzory
  

gdzie:

m - masa próbki [g]

V - objętość próbki [cm³]

Do przeprowadzenia badania użyliśmy styropianu ekspandowanego o wymiarach 9,9 x 9,9 x 3,4 cm

Masa styropianu: m = 3,6g

Gęstość pozorna:

2. Wyznaczenie giętkości elastycznych wykładzin podłogowych wg PN-75/B-04270 i PN-EN 436

Próbkę przygotowanej wykładziny należy zginać ręcznie przez około 5 sekund wokół pręta o średnicy 20mm, stroną użytkową na zewnątrz tak, aby jedna z krótszych krawędzi próbki wykonała obrót o 180º w stosunku do położenia pierwotnego.

Badana próbka wykładzin była elastyczna i nie wykazała spękań na walcu o średnicy 20 mm. Próbka ta zatem spełnia wymagania. (PN-75/B-04270 i PN-EN 436).

2. MATERIAŁY Z TWORZYW RÓŻNYCH

- przeprowadzone doświadczenia

1. Oznaczenie czasu wypływu za pomocą kubka Forda wg PN-EN 535 ISO 2431

Pomiar czasu wypływu służy do sprawdzenia konsystencji farb, lakierów itp. materiałów. Metodę tę stosujemy jedynie w przypadku produktów, dla których przerwanie się strumienia wypływowego z otworu kubka może być określane jednoznacznie.

Czas wypływu to czas jaki upływa od momentu gdy badany produkt zaczyna wypływać z otworu pełnego kubka, do momenty gdy wypływający strumień produktów przestaje być ciągły przy otworze.

Wpływ temperatury na czas wypływu jest bardzo ważny i zależy od typu produktów.

Pomiar czasu wypływu:

Kubek wypływowy napełniamy próbką zatykając otwór palcem. Pod kubkiem umieszczamy naczynie tak, aby odległość miedzy nim a otworem była nie większa niż 10 cm. Usuwamy palec z otworu i włączamy jednocześnie stoper. Czas wypływu mierzymy do momentu pierwszego przerwania strumienia wypływającej próbki. Za wynik przyjmuje się średnią z dwóch pomiarów nie różniących się o więcej niż o 5%.

Do pomiaru wykorzystujemy farbę emulsyjną „super trwała, śnieżna biel - farba do ścian i sufitów” firmy Dekoral. SAP 212519, P434231106; zgodny z normą PN-C-819114:2002 rodz. III;

Pomiar pierwszy:

46,2 s

Pomiar drugi :

48,8 s

Średnia pomiarów :

47,0 s

2. Oznaczenie krycia metodą jakościową wg PN-89/C-81536

Zasada metody jakościowej polega na wizualnej ocenie powłoki w czasie nanoszenia kolejnych warstw na czarno białe podłoże.

Na szachownicę ( wykonaną na papierze fotograficznym ) nakłada się warstwami badany wyrób do momentu niewidoczności szachownicy. Grubość poszczególnych warstw nie powinna przekraczać grubości powłoki określonej w normie przedmiotowej. Kolejne warstwy należy suszyć w warunkach podanych również w normie przedmiotowej dla każdego rodzaju wyrobu.

Do pomiaru wykorzystujemy farbę akrylowa „szybkie schnięcie, emalia jedwabisty połysk - farba do drewna i metalu” firmy Dekoral. SAP 211579, P446292641; Farbę nanosiliśmy pędzlem. Po 3 nałożeniach szachownica była całkowicie niewidoczna.

Wyrób wykazuje krycie jakościowe 3.

3. Badanie odporności powłok malarskich na uderzenie za pomocą aparatu Du Ponta wg PN-54/C-81526

Zasada pomiaru polega na określeniu maksymalnej wysokości z jakiej spada na badaną powłokę ciężarek 1-kilogramowy nie powodując uszkodzenia mechanicznego ( odprysku powłoki )

Do badania została wykorzystana płytka stalowa pokryta farbą epoksydową. W aparacie Du Ponta mocujemy ciężarek na określonej wysokości, następnie zwalniamy zacisk. Po opadnięciu ciężarka wraz z iglicą, na badaną próbkę unosimy ciężarek i dokonujemy obserwacji próbki.

Pomiar był wykonywany przy opuszczaniu ciężarka z wysokości od 5 do 25 cm w odstępach 5 centymetrowych. Uszkodzenie próbki nastąpiło przy uderzeniu z wysokości 25 cm, więc pomiaru dokonaliśmy również na wysokości 24 cm i 23 cm. Badanie wykazało że zarysowanie nie występuje do wysokości 23 cm.

4. Badanie odporności powłok malarskich na zarysowanie wg PN-65/C-81527

Metoda ta polega na sprawdzeniu czy w znormalizowanych warunkach badania rylec przyrządu typu Clemena obciążony zgodnie z wytycznymi powoduje zarysowanie powierzchniowe powłoki bez odsłonięcia podłoża.

Do badania wykorzystaliśmy płytkę stalową pokrytą farbą epoksydową, mając do dyspozycji obciążniki o łącznej masie 930g. Podczas wykonywania prób nie zostało zauważone żadne zarysowanie. Powłoka malarska wykazuje bardzo dobre właściwości odpornościowe na zarysowanie.

5. Oznaczenie ścieralności powłok lakierowych wg PN-76/C-516

- oznaczenie pokazowe

Do oznaczenia ścieralności powłok lakierowanych służy odpowiednie urządzenie. Wykorzystuje się w nim swobodny spadek materiału ściernego w tym przypadku elektrokorundu szlachetnego 99A o uziarnieniu 30. Materiał ten jest przesypywany przez lej zasypowy, a następnie spada na umocowaną pod kątem 45º próbkę. Pierwsza porcja materiału ściernego wynosi 3,5kg, następne są po 0,5 kg każda. Badanie wykonuje się aż do momentu przetarcia powłoki.

---