Scenariusz ślubowania klas pierwszych

Scenariusz ślubowania klas pierwszych

Dzieci ubrane na galowo stoją na środku sali. Uroczystość rozpoczyna nauczycielka witając wszystkich zaproszonych gości.

Nauczycielka: Serdecznie witam na dzisiejszej uroczystości ślubowania wszystkich przybyłych gości. Szczególnie serdecznie witam rodziców, oraz gościa, który przybył do nas z dalekiej krainy.

Na scenę wchodzi wróżka DOBRA(uczennica ze starszej klasy) i kłania się wszystkim.

Po powitaniu nagle do sali wpada wróżka ZŁA(uczennica ze starszej klasy) ze słowami:

No oczywiście, mnie jak zwykle nie zaproszono. Ciągle pamiętacie o niej (wskazuje wróżkę DOBRĄ), a ja to co? Za karę nigdy nie zostaniecie pierwszakami. Już ja się postaram, żebyście nic nie robili.

Wróżka ZŁA wymawia zaklęcie: Hokus pokus, czary złe leniuchować każdy chce. Ha, ha, ha .......

( schodzi ze sceny, a dzieci przeciągają się leniwie i ziewają)

Nauczycielka: W tej sytuacji uroczystość musimy odwołać. Bardzo przepraszam wszystkich przybyłych gości, jest nam bardzo przykro.

Po chwili ciszy wróżka DOBRA mówi:

Kochane dzieci! Nie martwcie się. Wiem, jak Was odczarować. Musicie wybrać się w podróż do czterech krain. Z każdej musicie mi coś przynieść, a wtedy będę mogła Was odczarować. Czy jesteście gotowi do drogi?

Dzieci: Tak!

Wróżka: Czy nie boicie się trudów podróży?

Dzieci: Nie boimy się!

Wróżka: Ruszajcie więc, życzę Wam powodzenia! ( schodzi ze sceny)

Dzieci, maszerując w miejscu, recytują:

My nie chcemy leniuchować,

chcemy uczyć się, pracować.

Więc staramy się zawzięcie,

żeby zrzucić to zaklęcie.

Do dzieci podchodzi uczennica ze starszej klasy trzymając klucz wiolinowy i mówi do dzieci:

Witam was w krainie muzyki. Mogą tu przebywać tylko dzieci, które pięknie śpiewają. Czy Wy to potraficie?

Dzieci: Tak!

Uczennica: Pokażcie co umiecie.

Dzieci śpiewają piosenkę pt.: „ W Literkowie „ ( kaseta „Wesoła Szkoła” kl. I cz. I )

Uczennica: Rzeczywiście, pięknie śpiewacie. Dostaniecie ode mnie symbol tej krainy - klucz wiolinowy.

Uczennica wręcza klucz wiolinowy dowolnemu pierwszakowi.

Dzieci chóralnie: Dziękujemy i idziemy dalej.

Dzieci, maszerując w miejscu, recytują:

My nie chcemy leniuchować,

chcemy uczyć się, pracować.

Więc staramy się zawzięcie,

żeby zrzucić to zaklęcie.

Do dzieci podchodzi uczennica ze starszej klasy z sylwetą pszczoły. Zwraca się do dzieci:

Witam Was w krainie pracy. Mogą tu przebywać tylko pracowite dzieci. Czy potraficie systematycznie pracować?

Dzieci: Tak!

Troje dzieci recytuje wiersz:

My się szkoły nie boimy,

choć i praca czeka nas.

Śmiało do niej dziś wkroczymy,

bo nauki nadszedł czas.

Nauczymy się literek,

potem czytać, pisać też

i będziemy mogli sami

już przeczytać każdy wiersz.

Nauczymy się też liczyć

i poznamy cały świat.

Będzie czas i na zabawę-

każdy więc jest dzisiaj rad.

Po recytacji dzieci śpiewają piosenkę pt.: „Biegnie kreda po tablicy”

( kaseta „Wesoła Szkoła” kl. I cz. I )

Uczennica: Przekonaliście mnie, że będziecie solidnie pracować. Dostaniecie ode mnie symbol pracowitości - pszczółkę.

Uczennica wręcza sylwetę pszczoły pierwszakowi.

Dzieci: Dziękujemy i idziemy dalej.

Dzieci, maszerując w miejscu, recytują:

My nie chcemy leniuchować,

chcemy uczyć się, pracować.

Więc staramy się zawzięcie,

żeby zrzucić to zaklęcie.

Do dzieci podchodzi uczennica z czerwonym sercem i mówi:

Witam Was w krainie miłości. Mogą tu przebywać dzieci, które kochają swój kraj. Czy Wy kochacie swoją ojczyznę?

Dzieci: Tak!

Uczennica: Udowodnijcie mi to.

Troje dzieci recytuje wiersz:

Mam dopiero siedem lat,

jestem jeszcze mały.

Gdy dorosnę - tak jak brat,

kraj nasz poznam cały.

Poznam kiedyś morski brzeg,

okrętem popłynę.

Poznam Wisły naszej bieg,

miasta przy niej słynne.

I Warszawę, którą znam

z pieśni, opowiadań,

gdy dorosnę, poznam sam,

kiedyś tam pojadę.

Dzieci śpiewają piosenkę pt.: „ Nasze polskie ABC” ( kaseta „Wesoła Szkoła” kl. II cz. I )

Troje dzieci recytuje wiersz pt.: „ To jest Polska ”

Kiedy nagle las zaszumi,

mowę sosny gdy zrozumiesz...

To jest Polska.

Gdy zobaczysz gdzieś topole

królujące gdzieś nad polem...

To jest Polska.

Ujrzysz biały krzyż wycięty,

hełm i pod nim piasek święty...

To jest Polska.

Uczennica: Widzę, że naprawdę kochacie swoją Ojczyznę. Tak pięknie o niej mówiłyście i śpiewałyście. Dostaniecie ode mnie symbol miłości - serce.

Uczennica wręcza pierwszakowi serce.

Dzieci: Dziękujemy i idziemy dalej.

Dzieci, maszerując w miejscu, recytują:

My nie chcemy leniuchować,

chcemy uczyć się pracować.

Więc staramy się zawzięcie,

żeby zrzucić to zaklęcie.

Do dzieci podchodzi uczennica z sylwetą sowy i mówi:

Witam was w krainie mądrości, ale mogą tu przebywać tylko mądre dzieci. Czy Wy takie jesteście?

Dzieci: Tak

Czworo dzieci recytuje wiersz:

Gdy tylko dzwonek zabrzmi donośnie,

a dzwoni głośno - daję wam słowo,

biegniemy pędem do naszej klasy

wrzeszcząc donośnie - jak dzwonek - zdrowo!

Lecz nam wystarczy jedno spojrzenie

i bez użycia kija, czy rózgi,

szum tylko w klasie słychać wyraźnie.

Co szumi? - spytasz - To nasze mózgi!

Wchodzą do głowy cyfry, literki,

sylaby, zdania i inne treści.

Sami się czasem zastanawiamy,

czy to się wszystko nam w głowie zmieści?

Duma nas przy tym wielka rozpiera,

bo pomijając względy wszelakie,

pamiętać trzeba, że raz tylko w życiu

stajesz się stuprocentowym pierwszakiem.

Dzieci śpiewają piosenkę „ Jestem uczniem” ( kaseta „Wesoła Szkoła” kl. I cz. I )

Recytacja wiersza T. Kubiaka pt: „My dzieci”

Dziecko I:

My, dzieci, chcemy śmiać się,

my, dzieci, lubimy słońce.

Dziecko II:

My, dzieci, lubimy ptasi,

wesoły, perlisty koncert.

Dziecko III:

My, dzieci, chcemy wybiegać

z domów w złociste poranki.

Dziecko IV:

My chcemy, by nam nad głową

furczały barwne skakanki.

Dziecko V:

My chcemy kochać motyle,

po łąkach biegać i gonić.

Dziecko VI:

A w sadach głaskać śnieżyste,

lecz ciepłe kwiaty jabłoni.

Dziecko VII:

My chcemy, by nasze mamy

wciąż uśmiechały się do nas.

Dziecko VIII:

By nasi dobrzy ojcowie,

brali nas w czułe ramiona.

Dziecko IX:

My, dzieci, my chcemy kochać

ptaki, obłoki i drzewa.

Dziecko X:

My chcemy bawić się w słońcu,

zmierzchem kołysanki śpiewać.

Dziecko XI:

Bo chociaż jeszcze wszyscy mówią o nas „dzieci”,

jesteśmy bowiem mali i mało mamy lat.

Dziecko XII:

Ale my rozumiemy wiele rzeczy,

że życie bywa ciężkie,

że praca dźwiga świat.

Uczennica: Rzeczywiście jesteście bardzo mądre, dlatego dostaniecie ode mnie symbol mądrości - sowę.

Uczennica wręcza sowę.

Dzieci: Dziękujemy.

Na scenie pojawia się wróżka DOBRA. Dzieci z symbolami z czterech krain podchodzą do

niej i jedno z dzieci mówi: Dobra wróżko, zdobyłyśmy wszystko, co chciałaś. Prosimy Cię odczaruj nas.

Wróżka: Zdobyłyście wszystko, co jest potrzebne do odwrócenia zaklęcia. Byłyście bardzo dzielne i odważne.

Wróżka wyciąga różdżkę w stronę dzieci i mówi: Hokus pokus, obrót na pięcie

niechaj znika złe zaklęcie.

Dzieci obracają się wokół własnej osi. Wróżka podchodzi do

dzieci i zsyła na nie deszcz mądrości - obsypuje je „złotym” confetti.

Nauczycielka: Chyba się wszyscy ze mną zgodzą, że dzieci były bardzo dzielne i teraz już mogą złożyć przysięgę i być pasowane na uczniów naszej szkoły.

Przewodnicząca Samorządu Uczniowskiego zwraca się do dzieci:

A teraz przed orłem, który jest naszym godłem, złożycie przyrzeczenia. Bo kto w naszym będzie gronie, wśród pracy czy wśród zabawy, musi pamiętać szkolne ustawy.

Przewodnicząca SU podaje komendę: Do ślubowania!

Uczniowie podnoszą dwa palce do góry i po każdym punkcie mówią: przyrzekamy.

Przewodnicząca SU: Po ślubowaniu.

Dzieci opuszczają palce. Przewodnicząca SU prosi dyrektora szkoły o dokonanie pasowania dzieci na uczniów naszej szkoły.

Proszę teraz Pana Dyrektora o pasowanie dzieci na uczniów naszej szkoły.

Dyrektor podchodzi do każdego dziecka i lekkim uderzeniem w ramię piórem zrobionym z kartonu pasuje każde dziecko na ucznia szkoły.

Nauczycielka: Teraz otrzymacie pamiątkowe dyplomy, oraz upominki

7. Odczytanie przez dziecko listu skierowanego do rodziców.

Kochani Rodzice !

Jestem już uczniem klasy pierwszej. Proszę Was przygotujcie mi miejsce, gdzie mogłabym

położyć swoje książki, zeszyty i przybory szkolne. Miejsce w którym będę spokojnie pracowała.

Gdy wracam do domu to proszę :

Kochajcie mnie !

Wszystkie dzieci powtarzają : Kochajcie nas !

8. Ślubowanie rodziców.

Słowa ślubowania powtarzają rodzice pierwszoklasistów za wychowawcą.

Mam dziecko w szkole i będę się starać :