CAŁKA NIEOZNACZONA
Def. Funkcję F nazywamy funkcją pierwotną funkcji f w przedziale P, jeżeli
![]()
.
Tw. (o funkcjach pierwotnych)
1. Jeżeli F jest funkcją pierwotną funkcji f w przedziale P, a symbol C oznacza dowolną stałą, to funkcja Φ określona wzorem
![]()
dla ![]()
jest także funkcją pierwotną funkcji f w przedziale P.
2. Jeżeli funkcje F, Φ są funkcjami pierwotnymi funkcji f w przedziale P, to różnica tych funkcji jest pewną stałą
![]()
dla ![]()
.
Wniosek. Jeżeli F jest funkcją pierwotną funkcji f w przedziale P, to wyrażenie F(x)+C dla ![]()
przedstawia wszystkie funkcje pierwotne funkcji f w przedziale P.
Wystarczy znaleźć jedną funkcję pierwotną, aby wyznaczyć wszystkie inne; różnią się one o pewną stałą.
Def.
Zbiór wszystkich funkcji pierwotnych funkcji f w przedziale P nazywamy całką nieoznaczoną funkcji f w tym przedziale i oznaczamy symbolem
![]()
Zachodzi więc równoważność
![]()
Z definicji otrzymujemy
1. ![]()
(pochodna całki nieoznaczonej jest równa funkcji podcałkowej).
2. ![]()
Funkcję f dla której istnieje całka nieoznaczona nazywamy całkowalną (w sensie Newtona).
TW. (warunek wystarczający całkowalności)
Każda funkcja ciągła w pewnym przedziale jest całkowalna w tym przedziale.
Własności
Tw: (liniowość całki nieoznaczonej)
Jeżeli funkcje f i g są ciągłe w przedziale P, to
![]()
(całka sumy jest równa sumie całek)
Tw:
Jeżeli funkcja f jest ciągła w przedziale P, a stała a jest różna od zera, to
![]()
(stały czynnik można wyłączyć przed znak całki)
![]()
, ![]()
Wzory podstawowe
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
Całkowanie przez części
Tw. (dowód)
Jeżeli funkcje f, g mają w pewnym przedziale ciągłe pochodne ![]()
, to
![]()
Całkowanie przez podstawienie
TW.
Jeżeli funkcja ![]()
ma ciągłą pochodną na przedziale P i przekształca go na przedział T, na którym określona jest ciągła funkcja g, to
![]()
gdzie G jest dowolną funkcją pierwotną funkcji g.