1. Alfred F., bezpaństwowiec, dopuścił się serii kradzieży w jednym z supermarketów znajdujących się na terenie Niemiec. Potem przyjechał na krótko do Polski w odwiedziny do swoich przyjaciół. Po wyjeździe z Polski udał się do Francji. Tam został złapany.

• Czy wobec Alfreda A. może być stosowana ustawa polska?

• Czy sytuacja zmieniłaby się gdyby te supermarkety w Niemczech należały do Zdzisławy Z., obywatelki polskiej?

• Albo gdyby Alfred A. był obywatelem polskim

2. Arnold F. jest funkcjonariuszem publicznym czy oznacza to, iż:

a. nie obowiązuje zasada podwójnej karalności w stosunku do wszystkich popełnionych przez niego za granicą czynów zabronionych

b. że każde przestępstwo popełnione na jego szkodę za granicą można ponosić odpowiedzialność bez względu na to, czy było ono zabronione pod groźbą kary w miejscu jego popełnienia czy też nie

c. cudzoziemiec może odpowiadać za każde przestępstwo popełnione na jego szkodę za granicę bez względu na to, czy zagrożenie za ten typ przekraczało karę 2 lat pozbawienia wolności czy też nie

d. żadna z powyższych odpowiedzi nie jest prawdziwa

3. Tomasz H., senator spędzał wakacje w Grecji. W czasie pobytu na urlopie, nie zauważył, jak jeden z współodpoczywających dokonał na jego szkodę kradzieży portfela z zawartością 400 Euro. W przedstawionej sytuacji:

a) zastosowanie polskiej ustawy karnej uzależnione jest od spełnienia przesłanki tzw. podwójnej karalności (przestępności czynu)

b) stosowanie polskiej ustawy karnej uzależnione jest od tego, czy w ustawie obowiązującej w miejscu popełnienia przestępstwa zagrożone jest ono karą przekraczającą 2 lata pozbawienia wolności

c) można stosować polską ustawę karną, niezależnie od przepisów obowiązujących w miejscu popełnienia przestępstwa, albowiem przestępstwo zostało popełnione przeciwko polskiemu funkcjonariuszowi publicznemu

d) nie znajduje zastosowania polska ustawa karna

4. Które z poniższych zdań jest prawdziwe:

a. zakres zachowań realizujących znamiona typu czynu zabronionego, za które może odpowiadać obywatel polski, który popełnił przestępstwo za granicą i cudzoziemiec, który popełnił przestępstwo za granicą jest taki sam

b. bezpaństwowiec traktowany jest jako cudzoziemiec

c. bezpaństwowiec traktowany jest jako obywatel polski

d. warunek podwójnej karalności nie ma zastosowania w przypadku odpowiedzialności obywatele polskiego za przestępstwo popełnione za granicą

5. Hiszpański kierowca prowadził zarejestrowany w Polsce samochód na trasie z Katowic do Wiednia. Pod Bratysławą spowodował wypadek komunikacyjny, w którym obrażenia trwające powyżej siedmiu dni odniósł obywatel czeski.

Wskaż zdanie prawdziwe:

a. Miejscem popełnienia przestępstwa jest tylko Słowacja

b. Miejscem popełnienia przestępstwa są także Czechy, bowiem ofiarą wypadku komunikacyjnego był obywatel czeski

c. Miejscem popełnienia przestępstwa jest także Wiedeń ponieważ taki był cel tej podróży

d. Do popełnionego przestępstwa może mieć zastosowanie ustawa karna polska, ponieważ wypadek został spowodowany przez polski pojazd lądowy

e. Hiszpan będzie odpowiadał w Polsce, ale tylko wg. prawa słowackiego

f. Żadne z powyższych zdań nie jest prawdziwe

6. Ustawę karną polską stosuje się wobec cudzoziemca

a. zawsze wtedy, gdy popełnił przestępstwo na terytorium Polski

b. zawsze wtedy, gdy popełnił przestępstwo na terenie nie podlegającym niczyjej władzy

d. zawsze wtedy, gdy przebywa na terytorium Polski, bez względu na to gdzie popełnił przestępstwo

e. żadne z powyższych nie jest prawdziwe

7. Przestępstwo uważa się za popełnione w Polsce gdy:

1. skutek stanowiący znamię typu czynu zabronionego wystąpił w Polsce (przy przestępstwach skutkowych);

2. gdy zarówno skutek stanowiący znamię typu czynu zabronionego jak i sam czyn (czynność wykonawcza) miały miejsce w Polsce;

3. sprawca w chwili w której dokonane zostało przez niego przestępstwo popełnione przez zaniechanie znajdował się na terytorium Polski

4. żadne z powyższych twierdzeń nie jest poprawne

8. W którym z podanych poniżej przypadków przestępstwa popełnionego za granicą wymóg podwójnej karalności nie stanowi warunku koniecznego stosowania ustawy karnej polskiej:

1. przestępstwo popełnione przez cudzoziemca, które zagrożone jest karą powyżej dwóch lat pozbawienia wolności;

2. przestępstwo przeciwko istotnym polskim interesom gospodarczym;

3. przestępstwo, z którego została osiągnięta chociażby pośrednio korzyść majątkowa na terytorium RP;

4. przestępstwa popełnione przez bezpaństwowca;

5. w każdym z powyżej podanych przykładów „obowiązuje” wymóg podwójnej karalności.

9. Czy na gruncie k.k. z 1997r. warunkiem odpowiedzialności za czyn popełniony przez
obywatela polskiego za granicą jest:

a. zawsze tylko to, ażeby czyn ten stanowił przestępstwo wg. prawa polskiego

b. zawsze tylko to, ażeby czyn ten stanowił przestępstwo wg. prawa miejsca popełnienia czynu

c. zasadniczo to, ażeby czyn stanowił przestępstwo zarówno wg. prawa polskiego jak i wg. prawa miejsca popełnienia czynu (warunek podwójnej karalności), aczkolwiek k.k. z 1997r. zna wyjątki wyłączające warunek podwójnej karalności

d. zawsze to, ażeby czyn stanowił przestępstwo zarówno wg. prawa polskiego jak i wg. prawa miejsca popełnienia czynu (warunek podwójnej karalności) i k.k. z 1997r. nie zna żadnych wyjątków wyłączających warunek podwójnej karalności.

10.Wskaż zdanie prawdziwe:

1. warunkiem koniecznym stosowania polskiej ustawy za czyn zabroniony popełniony za granica przez obywatela polskiego, jest uznanie takiego czynu za przestępstwo również w miejscu jego popełnienia

2. w przypadku różnic pomiędzy ustawą karą polską a ustawą obowiązująca w miejscu popełnienia czynu zabronionego, sąd stosując tę pierwszą ustawę zobowiązany jest orzec karę w granicach przewidzianych w ustawie dla sprawcy najwzględniejszej

3. warunkiem koniecznym odpowiedzialności karnej cudzoziemca za czyn popełniony za granicą jest zagrożenie tego przestępstwa w polskiej ustawie karnej karą przekraczającą 2 lata pozbawienia wolności

4. żadne z powyższych zdań nie jest prawdziwe

11. Warunek karalności przestępstwa, także w miejscu jego popełnienia (tzw. warunek podwójnej karalności) ma zastosowanie:

1. w przypadku każdego przestępstwa popełnionego za granicą

2. w przypadku każdego przestępstwa popełnionego przez obywatela polskiego na szkodę cudzoziemca

3. w przypadku każdego przestępstwa popełnionego przez cudzoziemca na szkodę obywatela polskiego

4. żadna z powyższych odpowiedzi nie jest prawidłowa

12. Które z poniższych twierdzeń jest trafne:

1. tzw. warunek podwójnej karalności oznacza, że warunkiem odpowiedzialności cudzoziemca za czyn popełniony na terytorium RP jest to, by taki czyn za przestępstwo uznawało także prawo państwa, którego ten cudzoziemiec jest obywatelem

1. tzw. warunek podwójnej karalności oznacza, iż co do zasady orzeczenie zapadłe za granicą nie stanowi przeszkody do wszczęcia lub prowadzenia postępowania karnego o ten sam czyn zabroniony przed sądem polskim

1. tzw. warunek podwójnej karalności nie ma zastosowania do osoby, która popełniła przestępstwo w miejscu nie podlegającym żadnej władzy państwowej

1. jeżeli cudzoziemiec bierze poza granicami RP udział w działalności obcego wywiadu skierowanego przeciwko RP, to może w Polsce odpowiadać karnie za tą działalność tylko wtedy, gdy w miejscu prowadzenia tej działalności obowiązuje karny zakaz udziału w wywiadzie skierowanym przeciwko RP.

---