 | Pobierz cały dokument wladekc4.mibm.wip.pw.fizyka.2.laborki.fiza.2.31.doc Rozmiar 60 KB |
Sprawozdanie z ćwiczenia C4.
Badanie odbicia światła od powierzchni dielektryków.
Wydział Elektryczny |
Poniedziałek, 14:15-17:00
|
Nr zespołu 22 |
|||
Nazwisko i Imię
Piotr Rośinski
Michał Strzelczak
|
Ocena z przygotowania
3+
3+
|
Ocena ze sprawozdania |
Ocena |
||
Prowadzący Beata Szczepaniak |
Podpis prowadzącego |
||||
1. Cel ćwiczenia.
Celem ćwiczenia jest określenie wartości natężenia światła odbitego od powierzchni dielektryków dla różnych kątów padania , a przede wszystkim wyznaczenie kąta Brewstera oraz kąta granicznego całkowitego wewnętrznego odbicia , a następnie na podstawie ich znajomości określenie współczynnika załamania szkła.
Ponadto celem ćwiczenia jest również obserwacja światła spolaryzowanego liniowo i sprawdzenie prawa Malusa.
2. Podstawy fizyczne
Falą elektromagnetyczną nazywamy przemieszczające się w przestrzeni zaburzenie pól elektrycznego oraz magnetycznego. Natężenie obu tych pól dla fali monochromatycznej w dowolnym punkcie zmieniają się proporcjonalnie do funkcji cos(t) i oscylacje te przesuwają się w przestrzeni ze stała prędkością v. Wektor natężenia pola elektrycznego E monochromatycznej fali elektromagnetycznej rozchodzącej się w kierunku osi OX opisany jest wzorem:
Wektory natężenia pola elektrycznego i magnetycznego, dla fal elektromagnetycznych, są prostopadłe względem siebie oraz do kierunku rozchodzenia się fali ( fala elektromagnetyczna jest falą poprzeczną). Dlatego określenie kierunku fali elektromagnetycznej nie wyznacza jednoznacznie kierunków wektorów natężenia pola elektrycznego i magnetycznego.
Jeżeli kierunki drgań wektorów zmieniają się w czasie w sposób przypadkowy, to światło nie jest spolaryzowane. W przypadku światła spolaryzowanego kierunek wektorów natężenia pola jest stały lub zmienia się w sposób ściśle określony dla wszystkich punktów na drodze rozchodzenia się fali. Można wyróżnić trzy rodzaje polaryzacji: liniową , kołową i eliptyczną.
Do wytwarzania i badania fali światła spolaryzowanego wykorzystywane są polaryzatory, tj. elementy przepuszczające światło tylko o określonym kierunku polaryzacji. W sytuacji kiedy kierunek polaryzacji tworzy z osią polaryzatora kąt θ, jest przepuszczana tylko część fali elektromagnetycznej określona przez rzut wektora natężenia pola fali elektromagnetycznej na kierunek osi polaryzatora. Wobec tego natężenie światła opisuje wzór (jest to prawo Malusa):
 | Pobierz cały dokument wladekc4.mibm.wip.pw.fizyka.2.laborki.fiza.2.31.doc rozmiar 60 KB |