Zbigniewowi Herbertowi

słowa: Jacek Kaczmarski, muzyka: Przemysław Gintrowski 1992

Oto oswajam śmierć -	e C e
szlifuję soczewkę pamięci	e C e
Akwarium ryb egzotycznych,	e C e
wzdętych okiem epoki	e C e
Kurz na skórze rąk -	a F
sproszkowane diamenty	a F
Dobrowolna cykuta,	e C e
kulturalny narkotyk	e C e
W wypukłym menisku łzy ,	e C e
nieme twarze widać najostrzej	e C e
Powtarzają bezgłośnie	e C e
swą nieustanną przestrogę	e C e
Krzyczy Marsjasz i Hamlet	a F
połyka powietrza ostrze	a F
Fortynbras i Apollo	e C e
z krwi każą spłukać podłogę	e C e
Po spektaklu nad sceną	e C e
chciałbym się jeszcze pohuśtać	e C e
Dialektyki sznur ostry	e C e
kusząco stęka na haku	e C e
Ale idealistom	a F
pisane łoże Prokrusta	a F
Dostojna faza Skargi	e C e
pokora potęgi smaku	e C e
Przed śmiesznością męczeństwa	e C e
chroni ironii peryskop	e C e
System ukośnych luster	e C e
zmyślna pułapka na światło	e C e
Lecz drzazga zła utkwi w oku	a F
gdyby się lustro rozprysło	a F
A brukowcem pogardy	e C e
rozbić je bardzo łatwo	e C e
Oto potwierdza się to	e C e
co wiedziałem nie chcąc uwierzyć	e C e
Neron czuje się nieźle	e C e
nie słucha nikt Aureliusza	e C e
Z przesłuchiwanych aniołów	a F
ścieka jak ściekał wosk świeży	a F
Przepowiadając przyszłość	e C e
która nikogo nie wzrusza	e C e
Tak więc oswajam śmierć:	e C e
Carycę Czerń Miłosierną	e C e
Zastrzyk Wystrzał lub Gaz	e C e
Wybuch w Europy okopie	e C e
Pozostawiam po sobie	a F
moją przysięgę na wierność	a F
Liniom dłoni składaną	e C e
przez odcinany paznokieć	e C e

---