Sprawozdanie
Temat: Cięcie blach nożycami i w wykrojach na prasie mimośrodowej.
1. Cięcie jest to proces tłoczenia materiału naruszający jego spójność. Jest procesem kształtowania przedmiotów, polegającym na oddzieleniu jednej części materiału od drugiej. Takiemu oddzieleniu towarzyszą znaczne odkształcenia plastyczne, które doprowadzają do naruszenia spójności materiału.
Wyróżniamy różne metody cięcia, które są uzależnione od rodzaju materiału, jak i od kształtu jaki chcemy uzyskać:
a) Cięcie za pomocą dwóch elementów
Klasycznymi przykładami cięcia za pomocą dwóch elementów jest cięcie na nożycach wzdłuż linii prostej lub wykrawanie na wykrojach wzdłuż linii zamkniętej. W procesie cięcia przy pewnym przesunięciu elementów tnących może wystąpić pęknięcie materiału. Im materiał jest bardziej plastyczny bądź stosuje się trójosiowe ściskanie blachy, tym pęknięcie jest mniej prawdopodobne.
b) Cięcie za pomocą jednego elementu
Jest stosowane do przedmiotów, których kształt zapewnia koncentrację odkształceń w żądanym przekroju. W pewnych przypadkach rozdzielenie materiału może wystąpić w skutek działania naprężeń rozciągających. Jednym z takich sposobów jest cięcie nożycowe. Niekiedy elementem tnącym może być materiał elastyczny, np. guma, lub bardzo plastyczny metal, np. ołów. W takim przypadku rozdzielenie materiału następuje w skutek działania naprężeń ściskających i rozciągających.
Wykrawanie jest to cięcie na prasach przy użyciu wykrojników. Można je przeprowadzać na prasie mimośrodowej ( tj. takiej, której suwak napędzany jest przez mechanizm korbowy z tuleją mimośrodową umożliwiającą zmianę skoku suwaka).
2. Proces cięcia za pomocą dwóch elementów tnących można podzielić na szereg charakterystycznych faz:
a) faza odkształceń sprężystych - siły wywierane na blachę przez krawędzie tnące stempla i płyty tnącej są względem siebie przesunięte, a powstały moment zginający powoduje wstępne wybrzuszenie blachy.
b) faza odkształceń sprężysto-plastycznych
c) faza plastycznego płynięcia charakteryzuje się płynięciem materiału w otoczeniu powierzchni rozdzielania, przy czym przy dostatecznie dużej średnicy stempla środkowa część materiału przemieszcza się do dołu wraz ze stemplem, nie doznając żadnych odkształceń trwałych.
d) faza pękania - pierwsze pęknięcia pojawiają się w miejscach, gdzie materiał jest najbardziej odkształcony. Chwila, w której następuje pęknięcie zależy od rodzaju materiału. Im materiał jest twardszy tym pęknięcie nastąpi wcześniej.
e) faza całkowitego oddzielenia wyciętego przedmiotu od blachy nie występuje przy cięciu wzdłuż linii nie zamkniętej.
3. Do cięcia można używać:
a) nożyc gilotynowych
b) nożyc krążkowych
c) nożyc skokowych
4. W procesie cięcia możemy wyróżnić towarzyszące mu dwie podstawowe siły: P i T.
Siła P cięcia zmienia się w miarę zagłębiania się stempla w materiał. Maksymalną wartość tej siły można wyznaczyć ze wzoru:
Pmax= l⋅g⋅Rt
Rt - wytrzymałość materiału na cięcie
l - długość linii cięcia
g - grubość ciętego materiału
Drugą siłą w procesie cięcia jest siła T działająca prostopadle do kierunku ruchu stempla. Jest ona wywołana naciskiem, jaki w czasie fazy plastycznego płynięcia materiału wywiera on na boczne powierzchnie elementów tnących. Siła T jest tym większa, im twardszy jest materiał.