Rodzaje propagacji fal:

- fala w wolnej przestrzeni

- fala przyziemna

- fala troposferyczna(załamanie w troposferze)

- fala jonosferyczna

Rodzaje Propagacji Przyziemnej:

- powierzchniowa hm2>>hn*ho

- typu ogólnego hm2≈hn*ho

- przestrzenna hm2<<hn*ho

Antena izotropowa:

Antena emitująca sygnał równomiernie we wszystkich kierunkach. Cały sygnał, którym zasilana jest antena jest wysyłany bez strat i odbić. Zysk energetyczny tej anteny wynosi 0dBi. Jej charakterystyka promieniowania to kula idealna

Antena kierunkowa:

To antena emitująca prawie całą moc w jednym wyznaczonym kierunku. Zysk ten może wynosić nawet kilkadziesiąt dBi. Jej charakterystyka przypomina rozciągnięte koło w określonym kierunku

Wielodrogowość:

Występuje kiedy do kanału radiowego dochodzi fala bezpośrednia i fale odbite. Interferencja tych fal jest najdotkliwiej odczuwalnym z efektów występujących w kanale radiowym. Fana bezpośrednia może mieć amplitudę większą lub mniejszą od fal odbitych. Prawdopodobne są przypadki w których interferujące fale mają zbliżone amplitudy i dowolne przesunięcie fazy

Dyfrakcja:

Ugięcie się fali. Występuje gdy na drodze sygnału znajdują się przeszkody terenowe. W miarę wzrostu wysokości przeszkody pole silnie maleje

Efekt Dopplera:

występuje w systemach radiokomunikacji ruchomej, w których stacja nadawcza lub odbiorcza może się poruszać. Efekt ten polega na zmianie częstotliwości w stacji odbiorczej w zależności od prędkości poruszania się jednej z stacji. Częstotliwość zmienia się o wartość f_d może być dodatnia lub ujemna zależności od kąta

Rozproszenie:

jest wynikiem oddziaływania na transmitowany sygnał warstwy atmosfery

Tłumienie:

To stopniowe zmniejszanie się amplitudy drgań wraz z upływem czasu, co powoduje obniżenie mocy sygnału

Opóźnienie propagacyjne:

nadawane sygnały radiowe docierają do miejsca odbioru z określoną, ograniczoną szybkością. Może zmieniać swoją wartość w czasie w wyniku poruszania się stacji ruchomej. Trzeba ją stale kontrolować w celu utrzymania stanu synchronizacji.

Tłumienność międzyantenowa:

dotyczy przestrzeni między hipotetycznymi antenami izotropowymi i wyraża straty z powodu

rozpraszania energii fal radiowych przestrzeni oraz pochłaniania przez ośrodki propagacji (troposferę sygnałów ziemię)

Zysk energetyczny:

iloczyn zysku kierunkowego (w kierunku drugiej anteny w łączu) i sprawność anteny wraz z

układami sprzęgającymi i torem zasilającym. PnGn - zastępcza moc promieniowana izotropowo

Zasięg użytkowy:

odległość, przy której można skutecznie prowadzić łączność, czyli musi być takie natężenie, wytwarzające napięcie czułościowe (lub zasięg użytkowy - maksymalna odległość jaka umożliwia odbieranie sygnału (bądź nadawanie)) Dla radiotelefonów morskich 0,25uV, 100-110km zasięg użytkowy

Zasięg zakłóceniowy:

odległość od nadajnika do miejsca, w którym odbierany sygnał zakłócający ma docelowy poziom natężenia pola conajmniej p[dB] niższy od poziomu czułościowego odbiornika, dla współczynnika ochronnego p=8[dB], a związany jest z odległością od odbiornika stacji innej, która pracuje na tej samej częstotliwości co stacja użyteczna

Czułością odbiornika radiowego:

nazywa się jego zdolność do odbioru możliwie słabych sygnałów o częstotliwości, na którą

jest nastrojony odbiornik. Im mniejszy jest poziom sygnału w.cz. na wejściu odbiornika wystarczającego do jego wysterowania i otrzymania normalnej = niezniekształconej mocy na wyjściu, tym odbiornik jest czulszy

Refrakcja:

energia wypromieniowana przez antenę nadawczą w wyniku ruchu mas powietrza, które mają wpływ na wartość współczynnika załamania, jest rozpraszana w obszarze wzajemnego przenikania się wiązek anteny nadawczej i odbiorczej, a cząstka tej energii rozproszona jest w kierunku anteny odbiorczej. Dzięki temu można odbierać bardzo słabe sygnały. Wyróżniamy refrakcję: ujemną, brak, dodatnią. Dodatnia dzielimy na: słabą, normalną, silną, krytyczną i superrefrakcję

Horyzont radiowy:

najbardziej maksymalna odległość widoczności między dwoma osobnymi antenami. Jest pozorną linią na powierzchni ziemi poza którą nie rozchodzą się takie fale. Istnienie horyzontu radiowego jest wynikiem rozchodzenia się fal wysokiej częstotliwości po linii prostej oraz istnieniu krzywizny powierzchni ziemi. Horyzont radiowy leży poza linią horyzontu wzrokowego

Propagacja VHF/UHF:

Fale z tych zakresów wykazują właściwości quasi-optyczne, czyli rozchodzą się w zasadzie prostoliniowo. Polegają one odbiciu od obiektu o dużej gęstości oraz rozpraszaniu i tłumieniu w atmosferze. Gdyby stwierdzenie o rozchodzeniu prostoliniowym było w 100% prawdziwe zasięg ograniczałby się do horyzontu optycznego. W rzeczywistości zasięg jest nieznacznie większy i zależy od wysokości anteny odbiorczej i nadawczej. Tłumienie fal ultrakrótkich spowodowane jest głównie obecnością wody pod postacią opadów (deszczu, śniegu, gradu, mgły, itp.)

Wymienić zasady propagacji sygnałów w paśmie VHF:

- Propagacja wolnoprzestrzenna

- Propagacja przestrzenna

- Propagacja pośrednia (ogólna)

- Propagacja powierzchniowa

EIRP = G_{N *} P_N [W]

10 log ₁₀ K = X /10 X=długość kabla _* tłumienność kabla

Liniowo: P_N = P_n / K

Nieliniowo: P_N = P_n - K

G_n = G_n [dBi] + 2,15 [dB]

10 log ₁₀ G_N = G_n / 10

HORYZONT:

dla każdego h_n na wodzie

dla każdego h₀ na lądzie

NATĘŻENIE POLA WOKÓŁ ANTENY:

---