Choroba alzheimera- należy do grupy chorób otępiennych- polegających na upośledzeniu lub utracie wyższych czynności korowych takich jak myślenie, pamięć, ORIENTACJA, ROZUMIENIE, LICZENIE, itp. U CHOREGO STWIERDZA SIĘ ZABURZENIA POZNAWCZE, RÓŻNEGO STOPNIA, KTÓRE ROZWIJAJĄ SIĘ WRAZ Z POSTĘPEM CHOROBY.. Z CZASEM CHORY TRACI ZDOLNOŚĆ DO SAMODZIELNEJ EGZYSTENCJI, PRZESTAJE RADZIĆ SOBIE NAWET Z PODSTAWOWYMI CZYNNOŚCIAMI DNIA CODZIENNEGO TAKIE JAK MYCIE SIĘ, UBIERANIE, ODŻYWANIE I TYM PODOBNE. ostatecznie cierpiący na chorobę alzhaimera przestaje mówić, wydaje tylko pojedyńcze dźwięki, staje się całkowicie zależny od opiekunów.
zespoły demencji niejednokrotnie prowadzą do znacznej utraty masy ciała chorego, a przyczynami tego stanu sa:
- zaburzenia smaku i węchu
- nieodczuwanie pragnienia przez osoby starsze
- brak zdolności do samoopieki ( a więc również przyjmowania posiłków )
- zanik umiejętności przygotowywania posiłków
- odmawianie spożycia posiłku, wypluwanie pokarmu, przetrzymywanie go w ustach, zaciskanie zębów podczas próby karmienia
- zmienny apetyt
- towarzyszące zaburzenia psychiczne- np. przekonanie, że wraz z jedzeniem podawana jest trucizna
- dekoncentracja podczas posiłku
- dysfagia
- niechęć do przyjmowania posiłków podawanych przez osoby trzecie
- zmiana preferencji smakowych
- zaburzenia depresyjne
CHOROBA PARKINSONA:
Powoli postępująca, samoistna, zwyrodnieniowa choroba ośrodkowego układu nerwowego. charAKTERYZUJE SIĘ ZABURZENIAMI FUNKCJI RUCHOWYCH, ORAZ DRŻENIEM NIEKTÓRYCH CZĘŚCI CIAŁA, np. KOŃCZYN GÓRNYCH.
PRZYCZYNY UTRATY MASY CIAŁA:
- NIECHĘĆ DO JEDZENIA
- DYSFAGIA
- SZCZĘKOŚCISK
- NIEMOŻNOŚĆ PRZYJĘCIA POKARMU SPOWODOWANA DRŻENIEM KOŃCZYNY
- NUDNOŚCI I WYMIOTY
- ZMNIEJSZENIE ŁAKNIENIA SPOWODOWANE FARMAKOTERAPIĄ
- WSTYD
- DEPRESJA
- ZMIANIA ODCZUWANIA SMAKU I ZAPACHU
- STRES ZWIĄZANY Z CHOROBĄ
JAK MOŻNA ZARADZIĆ SPADKOWI MASY CIAŁA U CHORYCH NA CHOROBĘ PARKINSONA I ALZHEIMERA?
- ZWIĘKSZENIE OBJĘTOŚCI ENERGETYCZNEJ POSIŁKU PRZY JEDNOCZESNYM ZACHOWANIU MNIEJSZEJ OBJĘTOŚCI POSIŁKU TO NAJLEPSZY SPOSÓB NA ZMINIMALIZOWANIE RYZYKA NIEDOŻYWIENIA
WARTOŚĆ ENERGETYCZNA DIETY U CHORYCH NA PARKINSONA I ALZHEIMERA
- OGRANICZENIE ENERGETYCZNOŚCI DIETY CHRONI ORGANIZM PRZED ZMIANAMI NEURODEGRADACYJNYMI, WPŁYWA TO NA SPOWOLNIENIE PROCESU STARZENIA, DŁUŻEJ UTRZYMUJE NAS PRZY ZDROWIU.
- ZMNIEJSZENIE ENERGETYCZNOŚCI DIETY O 30% ZMNIEJSZA RYZYKO ZACHOROWANIA, POWODUJE WYŻSZE STĘŻENIE DOPAMINY
- OGRANICZENIA WARTOŚCI ENERGETYCZNEJ NIE PRZYNOSSZĄ SKUTKU U OSÓB JUŻ CHORYCH, A MOGĄ STAĆ SIĘ PRZYCZYNĄ ICH NIEDOŻYWIENIA
TŁUSZCZE
CHOROBA alzheimeRA:
- SPOŻYWANIE DUŻEJ ILOŚCI NASYCONYCH KWASÓW TŁUSZCZOWYCH WPŁYWA NEGATYWNIE NA ZDROWIE, ZWIĘKSZA RYZYKO WYSTĄPIENIA DEMENCJI
- SPOŻYWANIE WIELONIENASYCONYCH I JEDNONIENASYCONYCH KWASÓW TŁUSZCZOWYCH Z RODZINY OMEGA6 ZMNIEJSZAJĄ RYZYKO ZAPADNIĘCIA NA CHOROBĘ ALZHEIMERA
- ZWIĘKSZONA KONSUMPCJA TŁUSZCZU RYBNEGO ZMNIEJSZA RYZYKO WYSTĄPIENIA DEMENCJI
CHOROBA PARKINSONA:
- ZWIĘKSZONE SPOŻYCIE TŁUSZCZÓW JEST JEDNĄ Z PRZYCZYN ZACHOROWANIA NA TĘ CHOROBĄ
- NIENASYCONE KWASY TŁUSZCZOWE POMAGAJĄ W PROFILAKTYCE TEGO SCHORZENIA
CHOLESTEROL
CHOROBA ALZHEIMERA:
- PODWYŻSZONY POZIOM CHOLESTEROLU WE KRWI U OSÓB W WIEKU PODESZŁYM MA ZWIĄZEK Z ZABURZENIAMI FUNKCJI POZNAWCZYCH, U OSÓB JUŻ CHORYCH STĘŻENIE TO JEST OBNIŻONE
CHOROBA PARKINSONA:
- WPŁYW CHOLESTEROLU NA WYSTĄPIENIE CHOROBY PARKINSONA NIE JEST JEDNOZNACZNY, Z JEDNEJ STRONY MOŻLIWE, IŻ PRZYCZYNIA się DO JEJ ROZWOUJ, Z DRUGIEJ JEDNAK RYZYKO ZACHOROWANIA MALEJE U KOBIET Z WYSOKIM POZIOMEM CHOLESTEROLU
WITAMINY ANTYOKSYDACYJNE:
CHOROBA ALZHEIMERA:
- ANTYOKSYDANTY ZMNIEJSZAJĄ STRES OKSYDACYJNY ZWIĄZANY Z DEGRADACJĄ NEURONÓW (WINNY JEST TUTAJ AMYLOID BETA OBECNY U CHORYCH), UNIESZKODLIWIAJĄ ONE WOLNE RODNIKI, KTÓRE SĄ ODPOWIEDZIALNE ZA WYSTĄPIENIE TEGO STANU
- U CHORYCH OBSERWUJE SIĘ NISKI POZIOM WITAMI C I E W SUROWICY
- OSOBY, KTÓRE SPOŻYWAJĄ ODPOWIEDNIE ILOŚCI TYCH WITAMIN RYZYKO ZACHOROWANIA JEST MNIEJSZE
- NIE WYKAZANO ISTOTNEJ ZMIANY STANU ZDROWIA PACJENTÓW PRZY SUPLEMENTACJI W.W WITAMIN
CHOROBA PARKINSONA:
- OBSERWUJE SIĘ OCHRONNE DZIAŁANIE WITAMINY E SPOŻYWANEJ W PODSTAWOWYCH I DUŻYCH ILOŚCIACH
- NIE ZAOBSERWOWANO ISTOTNYCH ZMIAN PRZY STOSOWANIU SUPLEMENTACJI WITAMIN C,E I BETA-KAROTENU.
KWAS FOLIOWY, WITAMINY B6 I B12
CHOROBA ALZHEIMERA:
- WITAMINY B12 I KWAS FOLIOWY BIORĄ UDZIAŁ W PRZEMIANIE HOMOCYSTEINY DO METIONINY, WITAMINA B6 NATOMIAST UCZESNICZY W PRZEMIANIE HOMOCYSTEINY I CYSTEINY, A WIĘC ICH NIEDOBÓR WPŁYWA NA ZWIĘKSZENIE ILOŚCI HOMOCYSTEINY WE KRWI- PODWYŻSZONY JEJ POZIOM OBSERWUJE SIĘ W SUROWICY CIERPIĄCYCH NA CHOROBĘ ALZHEIMERA
CHOROBA PARKINSONA
- RÓWNIEŻ WIDOCZNY PODWYŻSZONY POZIOM HOMOCYSTEINY- UZNAWANE JEDNAK JEST TO ZA KONSEKWENCJĘ, A NIE PRZYCZYNĘ CHOROBY, RÓWNIEŻ UWAŻA SIĘ, ŻE NIE JEST TO ZWIĄZANE Z ZAWARTOŚCIĄ W.W WITAMIN W ORGANIZMIE, A CZYNNIKAMI ZEWNĘTRZNYMI
UŻYWKI: KAWA, ALKOHOL
CHOROBA ALZHEIMERA:
- NIEWIELKIE DAWKI ALKOHOLU (GŁ.WINA) MAJĄ OCHRONNY WPŁYW PRZECIWKO CHOROBIE ALZHEIMERA, PARKINSONA, ORAZ DEMENCJI.
- CO CIEKAWE, ZARÓWNO ABSTYNENCJA JAK I NADMIERNE SPOŻYWANIE ALKOHOLU WPŁYWAJĄ NA WZROST RYZYKA ZABURZEŃ FUNKCJI POZNAWCZYCH WIEKU PODESZŁEGO.
CHOROBA PARKINSONA
- KOFEINA ZAWARTA W KAWIE ZMNIEJSZA RYZYKO ZACHOROWANIA, W CHOROBIE ALZHEIMERA JEDNAK ZAOBSERWOWANO TĘ TENDENCJĘ TYLKO U KOBIET
ZALECENIA ZWIĄZANE Z ŻYWIENIEM DLA CHORYCH NA CH. ALZHEIMERA I PARKINSONA
- PODAWANIE POSIŁKÓW JAK NAJBARDZIEJ ROZDROBNIONYCH
- DBANIE O ODPOWIEDNIĄ TEMPERATURĘ POSIŁKU, ZAPEWNIENIE MOŻLIWOŚCI PODGRZANIA POSIŁKU W TRAKCIE JEGO SPOŻYWANIA PRZEZ CHOREGO
- ZAPEWNIENIE MIŁEJ ATMOSFERY
- ZABEZPIECZENIE ODIEŻY CHOREGO PRZED ZABRUDZENIEM
- DOBRANIE SZTUCĆÓW, KTÓRYMI CHOREMU JE SIĘ NAJWYGODNIEJ
- BRANIE POD UWAGĘ PREFERENCJI SMAKOWYCH PODOPIECZNEGO
- DBANIE O ATRAKCYJNOŚĆ I ESTETYKĘ POSIŁKU
- DBAŁOŚĆ O ODPOWIEDNIĄ ZAWARTOŚĆ ODŻYWCZĄ I KALORYCZNĄ POSIŁKU
- PODAWANIE PŁYNÓW POD RÓŻNYMI POSTACIAMI: SOKÓW, PRZECIERÓW, OWOCÓW (CHORZY często MAJĄ TRUDNOŚCI Z ROZPOZNANIEM UCZUCIA PRAGNIENIA)
- ZAPEWNIENIE PACJENTOWI ODPOWIEDNIEJ ILOŚCI CZASU NA SPOKOJNE SPOŻYCIE POSIŁKU
- DIETA POWINNA ZAWIERAĆ MAŁO NASYCONYCH KW. TŁUSZCZOWYCH, OBFITOWAĆ POWINNA W JEDNONIENASYCONE I WIELONIENASYCONE KW TŁUSZCZOWE, ORAZ TŁUSZCZE RYBNE
- ZAPEWNIENIE ODPOWIEDNIEJ PODAŻY WITAMIN ANTYOKSYDACYJNYCH
- SUPLEMENTACJA WIT B6, B12 I KWASU FOLIOWEGO U PACJENTÓW Z JEGO NIEDOBOREM Z UWAGI NA RYZYKO WYSTĄPIENIA NIEDOKRWISTOŚCI
- WŁĄCZENIE CHOREGO W PRZYGOTOWANIA POSIŁKU
- NAMAWIANIE PACJENTA DO SAMODZIELNEGO SPOŻYWANIA POSIŁKU
- NIE POSPIESZANIE CHOREGO
- PRZYSTOSOWANIE NACZYŃ DO POTRZEB CHOREGO- KUBKI Z DUŻYMI USZKAMI, WYGODNE I MASYWNE SZTUĆCE
- ZAGĘSZCZANIE POTRAW PŁYNNYCH U OSÓB Z DYSFAGIĄ
- UDZIELANIE WSPARCIA PSYCHICZNEGO PACJENTOWI, KTÓRY NIE RADZI SOBIE DOBRZE Z KONSUMOWANIEM POSIŁKU
DIETA O REGULOWANEJ PODAŻY BIAŁKA W CIĄGU DOBY- CH. PARKINSONA
- CHORZY Z OPORNOŚCIĄ NA DZIAŁANIE L-DOPY MOGĄ ODNIEŚĆ KORZYŚCI Z WW. DIETY MAJĄCEJ NA CELU REDUKCJĘ PRZYJMOWANIA BIAŁKA W CIĄGU DOBY CO WYDŁUŻA OKRES NORMALNEGO FUNKCJONOWANIA I DOBREGO SAMOPOCZUCIA.
- WYSOKOBIAŁKOWA DIETA POWODUJE WZROST lnaa WE KRWI, CO OSŁABIA EFEKTYWNOŚĆ LECZNICZĄ L-DOPY, NIE JEST WIĘC WSKAZANA DLA TEJ GRUPY CHORYCH
- NORMA SPOŻYCIA BIAŁKA U OSÓB ZDROWYCH W WIEKU PODESZŁYM TO 0.8MG/KG M.C, PODOBNĄ ILOŚĆ PRZYJMUJEMY ZA ODPOWIEDNIĄ W DIECIE CHOREGO NA PARKINSONA.
- MAKSYMALNA ILOŚĆ BIAŁKA SPOŻYTEGO W CIĄGU DNIA NIE POWINNA WYNOSIĆ WIĘCEJ NIŻ 7G, POZOSTAŁE MOŻE BYĆ SPOŻYTE PODCZAS KOLACJI