PUSTYNIA [ Krzyk 1'40 ] 197? muz. i sł. J. Kaczmarski
e. f. e. Wielbłądy upadają ze zmęczenia
e. f. e. Piach oczom wzrok odbiera, w zębach zgrzyta
a. H7. e. Nasz ślad za nami znika w oka mgnieniu
e. D. C. h. e. O zagubioną drogę nikt nie pyta
e. Lecz słychać groźny pomruk poganiaczy
g. Wymownie kładą dłonie na kindżały
B. Żądają wina, kobiet i zapłaty
F#. C. H7. e. Klną jawnie nas, wyprawę i świat cały.
e. f. e. A my już chyba znamy kres podróży
e. f. e. Patrzymy póki jeszcze starczy sił
a. H7. e. Jak w piasku wiatr nam przyszłość wróży
e. D. C. h. e. Zbiorowe dawnych wypraw rwąc mogiły.
e. f. e. Przewodnik zagubionej karawany
e. f. e. Unosi się w strzemionach - słońce świeci
a. H7. e. Kolejne tworzy nam fatamorgany
e. D. C. h. e. Oazy obiecuje naszym dzieciom.