PUSTYNIA [ Krzyk 1'40 ] 197? muz. i sł. J. Kaczmarski

e. f. e. Wielbłądy upadają ze zmęczenia

e. f. e. Piach oczom wzrok odbiera, w zębach zgrzyta

a. H⁷. e. Nasz ślad za nami znika w oka mgnieniu

e. D. C. h. e. O zagubioną drogę nikt nie pyta

e. Lecz słychać groźny pomruk poganiaczy

g. Wymownie kładą dłonie na kindżały

B. Żądają wina, kobiet i zapłaty

F^#. C. H⁷. e. Klną jawnie nas, wyprawę i świat cały.

e. f. e. A my już chyba znamy kres podróży

e. f. e. Patrzymy póki jeszcze starczy sił

a. H⁷. e. Jak w piasku wiatr nam przyszłość wróży

e. D. C. h. e. Zbiorowe dawnych wypraw rwąc mogiły.

e. f. e. Przewodnik zagubionej karawany

e. f. e. Unosi się w strzemionach - słońce świeci

a. H⁷. e. Kolejne tworzy nam fatamorgany

e. D. C. h. e. Oazy obiecuje naszym dzieciom.

---