Bradykardia

Bradykardia (łac. bradycardia) - stan kiedy częstość akcji serca wynosi poniżej 50 razy na minutę. Leczenia wymaga tylko bradykardia objawowa, tzn. powodująca np. omdlenia, utraty przytomności itp. Bradykardia może prowadzić do asystolii.

Bradykardia fizjologiczna:

• u sportowców;

• u osób z wagotonią (nadmierna aktywność nerwu błędnego).

Bradykardia patologicznia:

• bradykardia zatokowa - zaburzenia powstawania bodźca w układzie bodźcotwórczym;

• bloki przewodzenia - zaburzenia przewodnictwa,

• działanie leków.

W blokach przewodzenia akcja serca jest zazwyczaj niemiarowa. Bradykardia może towarzyszyć również migotaniu przedsionków. Bradykardia nie jest chorobą, tylko jednym z objawów choroby serca.

Wśród stanów patologicznych powodujących bradykardię można wymienić:

• zmiany zwyrodnieniowe w układzie bodźcoprzewodzącym;

• choroba niedokrwienna serca;

• niedoczynność tarczycy;

• przedawkowanie beta-adrenolityków, glikozydów;

• hiperkaliemia - nadmierne stężenie potasu we krwi.

Tachykardia

Tachykardia inaczej częstoskurcz (łac. tachycardia) - to przyspieszenie akcji serca powyżej 100 uderzeń na minutę^[1]. Tachykardia nie zawsze jest objawem choroby. Najczęściej akcja serca przyspiesza wskutek zdenerwowania lub wysiłku fizycznego (tachykardia zatokowa). Typy tachykardii: tachykardia zatokowa, częstoskurcz nadkomorowy (suprawentrikularna tachykardia, SVT), częstoskurcz komorowy (wentrikularna tachykardia, VT)

Inne przyczyny tachykardii to między innymi:

• gorączka;

• działanie kofeiny, alkoholu albo nikotyny;

• zażywanie narkotyków, np.: amfetaminy;

• nadczynność tarczycy;

• zawał lub inne postaci choroby niedokrwiennej serca;

• niewydolność oddechowa;

• reakcja anafilaktyczna;

• różne choroby serca;

• niewydolność serca;

• niedokrwistości pokrwotoczne.

Przyspieszona akcja serca występuje również w wielu arytmiach. Tachykardia, której towarzyszy niemiarowa akcja serca, nosi nazwę tachyarytmii.