Włośnica
Włośnica (trychinoza) jest odzwierzęcą ogólnoustrojową chorobą inwazyjną. Jej źródłem są larwy, a przejściowo także postacie dojrzałe włośnia - nicienia o długości 1,5 - 3 rnm. Występuje w mięśniach wielu gatunków ssaków mięsożernych i wszystkożernych, ale przede wszystkim u świń i dzików.
Przebiega u nich z reguły bezobjawowo. Człowiek zaraża się, jedząc surową lub niedogotowaną, zakażoną wieprzowinę lub dziczyznę, a także jedząc wędliny wędzone w zbyt niskie| temperaturze. Zachorowania są zwykle rodzinne. Larwy, które rozwijają się w jelicie cienkim, wędrują z krwią i limfą
do mięśni powodując chorobę, mogą dotrzeć też do mózgu. Objawami chorobowymi są nudności, wymioty, biegunki, po kilku dniach wysoka gorączka, bóle mięśni a także obrzęki na twarzy. Włośnica jest chorobą nieuleczalną. Można z nią żyć, pod warunkiem, że inwazja włośnicy była niewielka.
Niebezpieczeństwo śmierci wynosi w przypadku włośnicy 3-30%. Jedną z ofiar niedogotowanej wieprzowiny był według najnowszych badań słynny kompozytor Wolfgang Amadeusz Mozart.
Ochrona konsumentów przed zachorowaniami leży w gestii przede wszystkim producentów -obowiązkowe jest badanie poubojowe mięsa. Wiedzą też, że świń nie powinno się karmić odpadkami pochodzenia zwierzęcego, mogą one bowiem zawierać larwy włośnia.