Jerzy Świerkot
Układowe choroby
tkanki łącznej
Reumatoidalne zapalenie stawów
Toczeń rumieniowaty układowy
Twardzina układowa
Zapalenie skórno-mięśniowe i wielomięśniowe
Zespoły nakładania
Mieszana układowa choroba tkanki łącznej
Zespół Sjögrena
Zapalenia naczyń
Toczeń rumieniowaty układowy
Toczeń rumieniowaty układowy
Toczeń rumieniowaty układowy (TRU) jest przewlekłą chorobą o podłożu autoimmunologicznym przebiegającą z zajęciem wielu tkanek i narządów takich jak: skóra, stawy, nerki, układ oddechowy, układ sercowo-naczyniowy, ośrodkowy i obwodowy układ nerwowy. Występują charakterystyczne zmiany hematologiczne (cytopenie).
Epidemiologia
Kobiety chorują 8-9 razy częściej niż mężczyźni
Początek choroby występuje najczęściej między
20-40 rokiem życia
Zachorowalność rasy białej w populacji europejskiej 3,3-4,8 zachorowań rocznie na 100 tys. mieszkańców
Etiologia wieloczynnikowa
genetyczne - antygeny HLA DR2, HLA DR3, HLA-B8
hormonalne - nieprawidłowy stosunek estrogeny/androgeny (często < poziom androgenów)
zakażenia - wirusowe (np.retrowirusy, herpeswirusy, cytomegalia) , bakteryjne
ekspozycja na promieniowanie ultrafioletowe
Etiopatogeneza
zaburzenia układu immunologicznego -
zwiększona reaktywność limfocytów B ¨
zwiększona produkcja autoprzeciwciał,
zmniejszona liczba limfocytów T supresorowych,
osłabiona czynność komórek NK
Uszkodzenie sprzężeń zwrotnych wyhamowujących aktywację limfocytów T i B
Zaburzenia układu immunologicznego
w toczniu układowym
Nadreaktywność komórek prezentujących antygen: limfocytów T i B, komórek dendrytycznych
Na modelach zwierzęcych wykazano, że bezpośrednie działanie limfocytów może prowadzić do uszkodzenia nerek ( lupus-like nephritis)
Deficyt wczesnych składników dopełniacza
wpływających na rozpuszczanie kompleksów immunologicznych
Zaburzenia układu immunologicznego
w toczniu układowym
Nadmierna produkcja autoprzeciwciał, których część jest odpowiedzialna za zniszczenia na drodze cytotoksycznej, podczas gdy inne biorą udział w tworzeniu kompleksów immunologicznych przyczyniając się do powstania ognisk zapalenia
i uszkodzenia narządów.
Zaburzenia układu immunologicznego
w toczniu układowym
Nadprodukcja INF gamma i IL-10 - istotne dla wytwarzania i dojrzewania limf. B
Centralna rola INF alfa ( jak TNF alfa dla rzs)
- najprawdopodobniej uwalniany przez komórki dendrytyczne pod wpływem kompleksów immunologicznych
Objawy kliniczne TRU
Obraz kliniczny bardzo różnorodny u poszczególnych pacjentów
Początek może być burzliwy i nagły lub skryty
Charakterystyczne są okresy remisji i zaostrzeń
U większości chorych występują objawy ogólne
zmęczenie, gorączka, utrata masy ciała.
Pewne rozpoznanie - co najmniej 4 kryteria
prawdopodobne - 3
możliwe - 2
2. Rumień krążkowy - najczęściej na tułowiu
i kończynach (25%).
3. Nadwrażliwość na światło słoneczne (80%).
4. Owrzodzenia jamy ustnej (20-30%, zwykle niebolesne)
5. Zapalenie lub ból stawów - dotyczące, co najmniej dwóch stawów, bez nadżerek w obrazie rtg (80-90%)
8. Zaburzenia hematologiczne - niedokrwistość, limfopenia, leukopenia, lub trombocytopenia (80%)
9. Zaburzenia neuropsychiatryczne - (30-60%)
- objawy uogólnione (zaburzenia pamięci, orientacji, zmniejszenie sprawności umysłowej, apatia lub pobudzenie, psychozy, bóle głowy), - - napady padaczki,
- objawy ogniskowe (porażenia nerwów, udary mózgowe, poprzeczne zapalenie rdzenia) -
10. Zaburzenia immunologiczne-obecność komórek LE (30%) lub przeciwciał p/ nDNA (50%), lub przeciwciał p/ Sm, lub fałszywie dodatnie serologiczne testy kiłowe (50%).
11. Przeciwciała przeciwjądrowe - w mianie uznanym za nieprawidłowe (95%).
Przeciwciała w toczniu układowym
Autoprzeciwciała
Inne przeciwciała:
-przeciw rybosomalnym białkom P
-przeciwfosfolipidowe
-przeciwerytocytarne
-przeciwpłytkowe
-przeciwlimfocytarne
Inne objawy kliniczne
powiększenie węzłów chłonnych - do 50%
powiększenie wątroby
powiększenie śledziony - 10-20%
bóle brzucha - choroba wrzodowa (często jatrogenna), zapalenie naczyń krezki
Łysienie plackowate
Objaw Raynauda ( 20%)
livedo reticularis
vasculitis
martwica aseptyczna kości
brodawkowate zapalenie wsierdzia typu Libmana-Sacksa
zwiększona częstość choroby niedokrwiennej serca
Klasyfikacja toczniowego zapalenia nerek
Obraz prawidłowy lub zmiany minimalne
Zmiany ograniczone do mezangium
Ogniskowe i segmentalne rozplemowe kłębuszkowe zapalenie nerek
Klasa IV Rozlane rozplemowe zapalenie kłębuszków nerkowych.
Zwiększona liczba komórek, martwica, stwardnienie i pogrubienie pętli naczyniowych. Zamknięcie ich światła tzw.” pętle drutu”
Klasa V Błoniaste zapalenie kłębuszków nerkowych. Regularne pogrubienie ścian naczyń włosowatych kłębuszków z ich usztywnieniem.
Klasa VI Postępujące zapalenie kłębuszków nerkowych ze stwardnieniem.
Segmentowe lub rozlane pogrubienie błony podstawnej.
Podgrupy kliniczne tocznia
1. Podostry toczeń skórny (subacute cutaneus lupus erythematosus - SCLE) -
wysypka grudkowa,
rumień krążkowy,
rzadko zajęcie narządów wewnętrznych,
dobre rokowanie.
2. Toczeń indukowany lekami
Ustąpienie objawów zazwyczaj po odstawieniu leku.
Podgrupy kliniczne tocznia cd.
3. Toczeń noworodków -
u matki często przeciwciała przeciwjądrowe anty Ro, najbardziej niebezpieczne dla noworodka jest wystąpienie bloku przedsionkowo - komorowego
4. Toczeń z zespołem Sjögrena.
5. Toczeń z zespołem antyfosfolipidowym.
Skala aktywności tocznia układowego - SLEDAI
Rozpoznanie różnicowe
reumatoidalne zapalenie stawów
inna układowa choroba tkanki łącznej
podostre bakteryjne zapalenie wsierdzia
przewlekłe aktywne zapalenie wątroby
zapalenie kłębuszków nerkowych na innym tle
choroby proliferacyjne układu krwiotwórczego
zespół Sjögrena
choroba posurowicza
posocznica
padaczka
pokrzywka
rumień wielopostaciowy
Leczenie c.d.
Leczenie jest u każdego chorego indywidualne i zależy głownie od aktywności choroby i rodzaju narządów zajętych przez proces chorobowy
Postępowanie terapeutyczne uzupełniające:
regularne kontrole lekarskie
ochrona przed promieniowaniem UV
unikanie zakażeń
dobór odpowiedniej metody antykoncepcji
profilaktyka lub leczenie osteoporozy
Leczenie TRU
Twardzina układowa
Twardzina układowa
Twardzina układowa (TU) jest przewlekłą chorobą tkanki łącznej charakteryzującą się:
postępującym zwłóknieniem skóry i narządów wewnętrznych prowadzącym do ich niewydolności,
zaburzeniami morfologii i funkcji naczyń krwionośnych,
nieprawidłowościami ze strony układu immunologicznego oraz
mniej lub bardziej wyrażonym procesem zapalnym.
Twardzina układowa
Do najczęściej zajętych tkanek i narządów należą:
skóra,
układ kostno-stawowy,
przewód pokarmowy,
układ naczyniowo-sercowy,
płuca,
nerki,
układ nerwowy.
Epidemiologia
Zachorowalność 2 osoby / 100 000 / rok
Kobiety chorują 3-4 razy częściej niż mężczyźni.
Początek objawów najczęściej między 30-50 rokiem życia.
Etiologia
W patogenezie brane są pod uwagę
uszkodzenie śródbłonka drobnych naczyń tętniczych
¨ aktywacja okołonaczyniowych fibroblastów ¨ nacieki monocytów i limfocytów ¨ rozwijanie reakcji zapalnej
aktywacja okołonaczyniowych fibroblastów ¨ zaburzona produkcja włókien kolagenowych
kluczowa rola TGF
Kryteria klasyfikacyjne rozpoznawania twardziny układowej (TU) wg ARA z 1980 roku
Kryterium duże
Stwardnienie skóry obejmujące obszary proksymalnie od stawów śródręczno-paliczkowych
Kryterium małe
Sklerodaktylia (stwardnienie skóry dystalnie od stawów śródręczno-paliczkowych)
Naparstkowate blizny lub ubytki tkanek w obrębie opuszek palców
Przypodstawne włóknienie płuc
Podgrupy kliniczne TU
Twardzina układowa ograniczona - łac. acrosclerosis, dawniej zwana zespołem CREST
(Calcinosis- podskórne wapnienia, objaw Raynauda, zaburzenia funkcji przełyku- Esophagus, stwardnienie palców - Sklerodaktylia, Teleangiektazje)
a. zmiany skórne ograniczone do dystalnych części kończyn oraz twarzy
b. występuje ryzyko śródmiąższowego zapalenia płuc
i izolowanego nadciśnienia płucnego
c. charakterystyczne są przeciwciała przeciw centromerom
Podgrupy kliniczne TU c.d.
Twardzina układowa uogólniona (rozsiana)
stwardnienie skóry proksymalnie od łokci i kolan
głównie zajęcie serca, płuc, nerek
przeciwciała przeciw topoizomerazie I (Scl-70)
u 30-40% chorych
Podgrupy kliniczne c.d.
Twardzina układowa bez zmian skórnych
(łac. scleroderma sine scleroderma)
Twardzina wywoływana przez środki chemiczne
i leki:
np. chlorek winylu, silikon, benzen, żywice epoksydowe, bleomycyna
5. Twardzina w zespołach nakładania
Objawy c.d.
upośledzona mimika twarzy
promieniste zmarszczki wokół ust
zanik przydatków skórnych
hiperpigmentacja skóry (skóra „pstrokata”)
Objawy TU c.d.
Objawy TU
Obrzęk, włóknienie i zanik skóry
Objawy TU c.d.
owrzodzenia troficzne palców
objaw Raynauda
Objawy TU c.d.
w badaniu kapilaroskopowym poszerzenie oraz obszary awaskularyzacji
Układ ruchu
bóle i objawy zapalenia stawów (30%) - bez powstawania nadżerek; zniekształcenia stawów są spowodowane włóknieniem pochewek ścięgnistych
miopatia
Przewód pokarmowy
choroba refluksowa,
upośledzona perystaltyka,
przepuklina rozworu przełykowego,
zaburzenia wchłaniania,
uchyłkowatość jelit
Układ naczyniowo-sercowy
zwłóknienie serca,
zapalenie osierdzia,
zaburzenia rytmu ,
niewydolność krążenia,
nadciśnienie tętnicze,
objaw Raynauda
Układ oddechowy
zwłóknienie płuc z zaburzeniami wentylacji o typie restrykcyjnym i z zaburzeniami dyfuzji gazów,
nadciśnienie płucne,
niewydolność oddechowa,
przewlekłe serce płucne,
zapalenie opłucnej,
nacieki śródmiąższowe (obraz matowego szkła)
Objawy TU c.d.
Nerki i układ moczowy
niewydolność nerek,
nadciśnienie tętnicze (czasami przełom nerkowy)
ostra niewydolność nerek z lub bez złośliwego nadciśnienia tętniczego (tzw. przełom nerkowy)
- obustronna ogniskowa martwica kory nerek powstająca na skutek zamknięcia światła naczyń tętniczych międzyzrazikowych i łukowatych
Przeciwciała w twardzinie układowej
TU - Leczenie
W przypadku twardziny układowej,
brak jest leków zdolnych skutecznie hamować lub przynajmniej opóźniać postęp procesu chorobowego.
Obecnie leczenie TU w dużej mierze sprowadza się do leczenia objawowego
Leczenie podstawowe
Leki immunosupresyjne w gwałtownie postępującej postaci uogólnionej TU szczególnie z wczesnym zajęciem narządów wewnętrznych
Cyklofosfamid z lub bez glikokortykosteroidów
Kolchicyna w dawce1-1,5mg/dobę (7-10mg tygodniowo) - efekty wątpliwe
Cyklosporyny w dawce 2,5mg/kg/24 h lub metotreksat w dawce 10-25 mg/tydzień 1 × w tygodniu.
Allogeniczne lub autologiczne przeszczepy komórek pnia hematopoezy.
Leczenie uzupełniające
Objaw Raynauda i inne zmiany naczyniowe
blokery kanału wapniowego, antagoniści serotoniny
analogi prostaglandyn i prostacyklin
Artralgia
kolchicyna
leki analgetyczne
Zapalenie stawów
metotreksat
małe dawki glikokortykosteroidów przy nieskuteczności MTX
Niepowikłana miopatia
niesteroidowe leki przeciwzapalne
Zapalenie mięśni
glikokortykosteroidy
cytostatyki
Zapalenie pęcherzyków płucnych w przebiegu śródmiąższowej choroby płuc
Cyklofosfamid i/lub glikokortykosteroidy
Izolowane pierwotne i wtórne nadciśnienie płucne
antagoniści receptora endotelinowego
analogi prostacyklin
blokery kanału wapniowego
Nadciśnienie tętnicze
inhibitory enzymu konwertującego - leki z wyboru
Niewydolność krążenia
leki moczopędne
blokery enzymu konwertującego
glikozydy nasercowe
Zaburzenia rytmu i przewodzenia
leki antyarytmiczne
Powikłania ze strony przewodu pokarmowego
leki prokinetyczne
blokery pompy protonowej
blokery receptorów H
antybiotyki
Ostra niewydolność nerek z lub bez złośliwego nadciśnienia tętniczego (tzw. przełom nerkowy)
blokery enzymu konwertującego
dializoterapia
transplantacja nerek
Leczenie wspomagające
edukacja chorego
zabiegi fizykoterapeutyczne oraz kinezyterapia - jako profilaktyka przykurczów stawowych, w dolegliwościach stawowych oraz niepowikłanej miopatii
terapia zajęciowa
psychoterapia
postępowanie profilaktyczne: unikanie ekspozycji na zimno i tytoń
działania przeciwstresowe (psychoterapeutyczne i farmakologiczne)
Zapalenie skórno-mięśniowe (dermatomyositis -DM)
i
wielomięśniowe
( polymyositis-PM)
Zapalenie skórno-mięśniowe (dermatomyositis -DM) i wielomięśniowe (polymyositis-PM)
Nabyte, idiopatyczne, przewlekłe, zapalne choroby mięśni z zajęciem lub bez zajęcia skóry
W przebiegu choroby często stwierdza się zmiany zapalne w mięśniu serca i w tkance śródmiąższowej płuc oraz niedestrukcyjne zapalenie stawów lub ból stawów
Etiologia i patogeneza
choroba autoimmunologiczna
czynniki genetyczne HLA DR3 i DRW52
czynniki środowiskowe
np.infekcyjne: enterowirusy, adenowirusy, grypy, HBV, HIV
Podział
1.Pierwotne idiopatyczne zapalenie wielomięśniowe
2.Pierwotne idiopatyczne zapalenie skórno-mięśniowe
3.Zapalenie skórno-mięśniowe lub wielomięśniowe w przebiegu choroby nowotworowej
4.Zapalenie skórno-mięśniowe -postać dziecięca z zapaleniem naczyń
Podział c.d.
5.Zapalenie wielomięśniowe lub skórno-mięśniowe współistniejące z innymi układowymi chorobami tkanki łącznej
6.Zapalenie wtrętowe
7.Inne rzadkie postacie:
-ziarniniakowe
-eozynofilowe
-ograniczone
Kryteria diagnostyczne DM i PM
1.Postępujące symetryczne osłabienie mięśni pasa barkowego i biodrowego
2.Typowe dla zapalenia mięśni zmiany histologiczne
3.Zwiększona w surowicy aktywność CPK i/lub aldolazy
4.Zmiany EMG o cechach pierwotnego uszkodzenia mięśni
5.Typowe zmiany na skórze
(objaw Gottrona, heliotropowy rumień powiek, rumień dekoltu lub ramion)
Inne objawy pomocne w rozpoznaniu
1. Autoprzeciwciała
mięśniowo specyficzne (przeciwko syntetazie histydynowej Jo-1 i innym syntetazom tRNA oraz Mi-2)
przeciwjądrowe
2. Zmieniony obraz mięśni w badaniu MRI i MRS
3. Inne zmiany skórne:
obecność pętli drzewkowatych w badaniach kapilaroskopowych,
wapnica tkanki podskórnej
tzw. „ręce mechanika”
Postępowanie diagnostyczne
badania: OB, CRP,
proteinogram,
morfologia krwi obwodowej
stężenie enzymów mięśniowych( CPK, LDH, aminotransferazy)
przeciwciała przeciwjądrowe i mięśniowo specyficzne
Diagnostyka różnicowa DM i PM
Należy przeprowadzić szczegółową diagnostykę celem wykluczenia choroby nowotworowej!
zwłaszcza sutka, narządu rodnego, nerek, prostaty, płuc, przewodu pokarmowego
Inne stany chorobowe przebiegające z objawami uszkodzenia mięśni szkieletowych
choroby endokrynologiczne
zaburzenia metaboliczne
choroby neurologiczne
zakażenia
zaburzenia elektrolitowe
o niejasnej etiologii: np. sarkoidoza
Leczenie DM, PM
Prednison: 1 mg/kg m.c. na dobę przez 6 tygodni, następnie dawka stopniowo redukowana
W razie braku poprawy:
Metylprednisolon: 0,5-1,0 g i.v. (pulsy - 3 dni), a następnie prednison w dawce 30-40 mg/dobę
W razie braku poprawy dodać:
Leki cytostatyczne:
Metotreksat 10-25 mg 1 × w tygodniu (p.o. lub i.m.) lub
Azatioprina 1-2 mg I kg m.c. na dobę lub
Cyklofosfamid 1 g / miesiąc (i.v. lub p.o.)
W razie braku poprawy:
dodać: Cyklosporyna A 3-5 mg / kg m.c. na dobę
W przypadku ciężkiego przebiegu i braku poprawy
dodać dożylne preparaty immunoglobulin
Zespoły nakładania - overlap syndromes
1.Mieszana choroba tkanki łącznej MCTD
Mixed connective tissue disease
2. Scleromyositis
3. Rhupus - zespół nakładania objawów RZS i TRU
4. inne rzadziej występujące zespoły - najczęściej różne kombinacje objawów RZS, TRU, PM, TU
MCTD
Zespół chorobowy łączący w sobie cechy kliniczne twardziny, TRU i polymyositis,
markerem immunologicznym jest przeciwciało przeciw rybonukleoproteinie RNP (U1 RNP)
Objawy MCTD
obrzęk i stwardnienie palców rąk z towarzyszącym objawem Raynauda
obrzęk , maskowatość lub nieznaczne stwardnienie skóry twarzy
zmiany rumieniowe w obrębie twarzy zbliżone do SLE
bóle mięśniowe i stawowe
limfadenopatie
zapalenie błon surowiczych
Kryteria diagnostyczne MCTD
I. Objawy wspólne:
objaw Raynauda
obrzęk palców rąk
II. Obecność przeciwciał przeciw RNP
III. Objawy „mieszane”
1. Objawy podobne do tocznia:
- zapalenie wielostawowe, powiększenie węzłów chłonnych, rumień na twarzy, zapalenie osierdzia lub opłucnej, leukopenia lub trombocytopenia
2. Objawy podobne do twardziny:
- stwardnienie opuszek palców, włóknienie płuc, osłabienie perystaltyki lub poszerzenie przełyku
3. Objawy podobne do zapalenia wielomięśniowego:
- osłabienie siły mięśniowej, podwyższenie stężenia enzymów mięśniowych
- zmiany w elekromiografii charakterystyczne dla uszkodzenia typu miogennego
Do rozpoznania MCTD konieczne jest stwierdzenia, co najmniej jednego objawu wspólnego, występowanie przeciwciał anty RNP i występowanie, co najmniej jednego objawu „mieszanego” z kategorii 1,2,3.
Rokowanie.
Trudne do jednoznacznego przewidzenia, zazwyczaj lepsze niż w toczniu ukladowym.
Przyczyną zgonu jest najczęściej postępujące nadciśnienie płucne.
Leczenie MCTD
Leczenie zależy od tego, które objawy dominują w przebiegu choroby.
glikokortykosteroidy w dawkach zależnych od nasilenia objawów chorobowych
NSLPZ, leki antymalaryczne, metotreksat - gdy występuje duże nasilenie dolegliwości stawowych
cyklofosfamid, azatiopryna - jeżeli dominują objawy zajęcia nerek
Scleromyositis
Zespół w którym przeważają twardzinopodobne zmiany skóry z nasilonymi objawami mięśniowymi, o stosunkowo łagodnym i długotrwałym przebiegu
Markerem immunologicznym jest przeciwciało
PM-Scl
Zespół Sjögrena
Zespół Sjögrena
Jest to układowa choroba zapalna o podłożu autoimmunologicznym charakteryzująca się powstaniem nacieków złożonych z limfocytów w obrębie gruczołów wydzielania zewnętrznego oraz zanikiem lub osłabieniem funkcji wydzielniczej tych gruczołów.
Zespół Sjögrena
Około 0,05% populacji dorosłych kobiet
wskaźnik kobiety : mężczyźni 9:1
dwa szczyty zachorowań:
20-30 rż
okres pomenopauzalny, 50-60 rż
Objawy pierwotnego zespołu Sjögrena
subiektywna suchość oczu - 47%
subiektywna suchość w jamie ustnej - 43%
bóle stawowe lub zapalenie stawów - 28%
powiększenie przyusznic - 24%
objaw Raynauda - 21%
gorączka, zmęczenie - 10%
Obraz kliniczny
Keratoconjuctivitis sicca
Niewydolność gruczołów ślinowych
Zapalenie naczyń (25%)
Powiększenie węzłów chłonnych (20%)
Polineuropatia (10-15%)
Zespół cieśni kanału nadgarstka
Obraz kliniczny cd.
Depresja
Nawracające zakażenia dróg oddechowych
Uszkodzenie nerek
Zapalenie kłębuszków nerkowych
Śródmiąższowe zapalenie nerek
Powiększenie ślinianek przyusznych
Objawy ze strony przewodu pokarmowego (objawy dyspeptyczne, niewydolność wątroby, zapalenie trzustki )
Wyniki badań laboratoryjnych
Przyspieszony OB (80%)
Obecność czynnika reumatoidalnego
52% pierwotny ZS
98% wtórny ZS
hypergammaglobulinemia
krioglobulinemia
niedokrwistość normobarwliwa (50%)
leukopenia (42%)
Wyniki badań laboratoryjnych c.d.
Obecność przeciwciał
Anty-SS-A i anty-SS-B
ANA - homogenne i ziarniste
Przeciw komórkom nabłonka przewodów ślinowych wyprowadzających
Zmniejszony klirens kreatyniny
Kryteria europejskie zespołu Sjögrena
I Dolegliwości związane z narządem wzroku
II Objawy ze strony jamy ustnej
III Pozytywny wynik przynajmniej jednego z badań okulistycznych
IV Obraz histopatologiczny ślinianki wargowej mniejszej
V Objawy zajęcia gruczołów ślinowych
VI Autoprzeciwciała: Ro (SSA) lub La(SSB)
Wtórny zespół Sjögrena
reumatoidalne zapalenie stawów
toczeń układowy
mieszana choroba tkanki łącznej
zapalenie mięśni
zapalenie drobnych naczyń
autoimmunologiczne zapalenie tarczycy
pierwotna marskość żółciowa wątroby
przewlekłe aktywne zapalenie wątroby
mieszana krioglobulinemia
Układowe zapalenie naczyń
Układowe zapalenie naczyń
Heterogenna grupa chorób zaliczanych do układowych chorób tkanki łącznej, w których w zależności od rozmiaru zajętych naczyń tętniczych a nawet żylnych oraz zmian morfologicznych dochodzi do różnych objawów klinicznych manifestujących się zajęciem skóry, narządu ruchu, narządów wewnętrznych i układu nerwowego
Najczęstsze objawy kliniczne
ogólne: gorączka, chudnięcie, osłabienie, męczliwość
mięśniowo-szkieletowe: bóle stawów, mięśni, zapalenie stawów
Skórne: wyczuwalna plamica, guzki, pokrzywka, livedo reticularis, zapalenie żył powierzchniowych, owrzodzenia
Neurologiczne: bóle głowy, udar, utraty przytomności, mononeuritis multiplex, polineuropatia
Nerki: martwicze zapalenie kłębuszków nerkowych, nadciśnienie tętnicze, zawał nerki
Najczęstsze objawy kliniczne c.d.
Układ sercowo-naczyniowy
kardiomiopatia,
niewydolność zastawek serca,
zawał serca,
nadciśnienie tętnicze
Płucne
nacieki, guzki,
jamy, krwawienia, astma
Głowa
zapalenie zatok obocznych nosa, zapalenie uszu, zapalenie błony naczyniowej oka, zapalenie chrząstek
Zapalenia naczyń
Podział wg Konferencji Chapel Hill 1994r.
I. ZAPALENIE DUŻYCH NACZYŃ
Olbrzymiokomórkowe zapalenie tętnic
Zapalenie tętnic Takayasu
II. ZAPALENIE ŚREDNICH NACZYŃ
Guzkowe zapalenie tętnic
Choroba Kawasaki
Podział cd.
III. ZAPALENIE MAŁYCH NACZYŃ
Ziarniniak Wegenera
Zespół Churg - Strauss
Mikroskopowe zapalenie tętnic
Plamica Schönleina-Henocha
Samoistna krioglobulinemia
Leukocytoklasyczne zapalenie naczyń skóry
Zapalenie DUŻYCH naczyń
1. Olbrzymiokomórkowe zapalenie tętnic (tętnicy skroniowej, polimialgia reumatyczna)
1. Wiek powyżej 50 lat
2. Bóle głowy o charakterze nie odczuwanym dotychczas
3. Zmiany w tętnicy skroniowej, wrażliwość na ucisk
4. Przyspieszone opadanie erytrocytów > 50
5. Zmiany histopatologiczne
Zapalenie tętnicy skroniowej
2. Zapalenie tętnic Takayasu
1. Wiek poniżej 40 rż
2. Upośledzenie funkcji kończyn (nużliwość mięśni)
3. Brak lub znaczne osłabienie tętna na tętnicy ramiennej
4. Różnica ciśnienia skurczowego > 10 mmHg
5. Szmer słyszalny nad tętnicą podobojczykową lub aortą
6. Arteriografia-przewężenie aorty lub dużych tętnic
P/ciała p/ANCA (typ świecenia okołojądrowy)
1.Guzkowe zapalenie tętnic
1. utrata masy ciała > 4 kg
2. livedo reticularis
3. ból jąder u mężczyzn
4. ból lub bolesność uciskowa mięśni i osłabienie mięśniowe
5. mono- lub polineuropatia
6. wzrost rozkurczowego ciśnienia tętniczego powyżej 90 mmHg
7. wzrost stężenia mocznika i kreatyniny
8. obecność w surowicy antygenu HBs lub p/ciał anty-HBs
9. zmiany w areriografii
10. zmiany histopatologiczne
2. Choroba Kawasaki
Zespół śluzówkowo-skórno-mięśniowy u dzieci
Częste zajęcie naczyń wieńcowych
Ziarniniak Wegenera
1. Zmiany zapalne w obrębie nosa lub jamy ustnej
2. Zmiany w obrazie radiologicznym płuc
3. Patologiczny osad moczu
Zmiany histopatologiczne
P/ciała c-ANCA (typ świecenia cytoplazmatyczny) częste, marker aktywności choroby
Zespół Churg - Strauss
Dychawica oskrzelowa
Eozynofilia powyżej 10% we krwi obwodowej
Mono- lub polineuropatia
Nacieki zapalne w płucach
Zmiany w obrębie zatok obocznych nosa
Zmiany histopatologiczne
P/ciała p/ANCA (typ świecenia okołojądrowy)
Mikroskopowe zapalenie tętnic
Silne powiązanie z obecnością p/ciał ANCA
Martwicze zapalenie kłębuszków nerkowych
Zapalenie kapilar płuc
Plamica Schönleina-Henocha
Plamica
Początek choroby przed 20 rż
Typowe zajęcie skóry, przewodu pokarmowego, kłębuszków nerkowych i stawów
Zmiany histopatologiczne
Samoistna krioglobulinemia
Zajęcie skóry i kłębuszków nerkowych
Leukocytoklasyczne zapalenie naczyń skóry
Początek choroby powyżej 16 r.ż.
Wystąpienie objawów poprzedzone farmakoterapią
Plamica dająca się macać
Wysypka plamisto-grudkowa
Zapalenie naczyń skóry bez układowego zapalenia naczyń
Zmiany histopatologiczne
reumatologia
układowe choroby tkanki łącznej
strona 1