Melosik - postmodernistyczne kontrowersje wokół edukacji (mowi o ameryce)
Kultura upozorowania (gdy zanika to co realne)
Zainscenizowana roznica- roznica konstytuuje postmodernistyczny swiat. Wbrew wczesnym krytykom kultury masowej ,którzy mowili o homogenizacji spoleczenstwa to rynek i konsumpcja dostarcza jednostkom mozliwosci potwierdzania ich „unikatowosci” przez zakup „jedynego w swoim rodzaju samochodu” „jedynej w swoim rodzaju muzyki”itd. Typowa dla modernizmu uniformizacja tozsamosci zostala wiec w spoleczenstwie konsumpcji zastapiona konstruowaniem roznorodnych i sfragmenaryzowanych tozsamosci. Postmodernistyczny swiat konsumpcji jest swiatem zainscenizowanj roznicy w którym czlowiek definiowany jest przez symulowana odmiennosc od innych. Jej zrodlem jest wybor konsumencki.istnieje teraz zasada ze istnieje wielu „ty” wybierz sobie na dany moment jednego z nich. Styl zycia nie opiera się o jakies zasady a jedynie o mozliwosc wyboru. Konsumpcja nie represjonuje tozsamosci, lecz dostarcza zrodel fascynacji możliwymi do przybrania tozsamosciami. Pojecie „odwroconego dyscyplinowania tozsamosci” to obowiazek bycia sfragmentaryzowanym(możesz być każdy jednoczesnie); w modernizmie „dyscyplinowanie tozsamosci” odpowiadalo na pytanie kim wolno a kim nie wolno być. Proces inscenizowania roznicy(poczucia roznicy) odbywa się rozniez za pomoca „nie-dokonczonego pzekazu” i „uzupelniania znaczen” . czyli oddolnym nadawaniu znaczen przez konsumenta a nie ich narzucaniem przez sprzedawcow dobr. Obecnie czlowiek zyje w hiperprogramie wyborow(model zycia) może wybierac wszystko ale nie może wyjsc z tego programu.(musi wybierac). W modernizmie posiadanie i konsumowanie niektórych dobr było zrodlem prestizu i satysfakcji (statusu spol) teraz nastepuje dewaluacja takich dobr kulturowych ponieważ pojawiaja się zazwyczaj takie dobra w wersji dla biedniejszych(sa to imitacji parodie). Ale oslabienie statusu konsumpcji jako wyznacznika pozycji spolecznej jest tez rezultatem przywlaszczania przez grupy wyzej stojace elementow cechujacych nizsze grupy. Fragmentaryzacja przekazu kulturowego prowadzi również do upadku rozroznienia miedzy wysoka i niska kultura, sztuka i zyciem codziennym(mozart w toaletach centrum handlowego). Taki pluralizm prowadzi do zakwestionowania „hierarchii symbolicznej”. Dekontekstuaizacja roznicy sprawia ze przestaje ona mieć znaczenie, jest już tylko jednym z miliardow fragmentow gry stylu, parodii i kontekstow.
Postmodernistyczna reklama - reklama stanowi pozorowany uklad odniesienia , rozrywke i jedno ze zrodel optymizmu. Reklama daje ludziom poczucie sukcesu satysfakcji(już to kupilem) i nadaje sens i kierunek zyciu(musze to kupic). Reklama mowi ze zycie jest piekne. Przyczynia się do potwierdzenia zasady amerykanow ze ich obowiazkiem jest być szczesliwym. A srodkiem do tego jest konsumpcja. W centrum zycia „spoleczenstwa spektaklu” jest konsumpcja. Reklama postnowoczesna uczy jednostki akceptowac okreslone wartosci. Ona konstruuje tozsamosci bo daje utopijnego wyobrazenia nowego JA. Reklama modernistyczna była homogenizujaca i nowe tworzone przez reklame znaczenia posiadaly swoje zrodlo w znaczeniach istniejacych. Reklama postmodernistyczna skoncentrowana jest nastylu formie i wyobrazeniu a nie uzytkowej wartosci, tresci i zawartosci produktu. To daje mozliwosc otwarcia interpretacyjnego i umozliwia dostep do wielu grup spol klturowych. Najwazniejszy jest tu styl i to odbiorca decyduje o posiadanych przez reklame znaczeniach. Wg logiki upozorowania reklama jest jednym z czynnikow eksportowania rzeczywistosci telewizyjnej w swiat codziennosci. Reklama tworzy swój swiat który jest dla siebie jedynym ukladem odniesienia. Odwolanie do reklamy marlboro. Reklamy coraz bardziej oderwane sa od produktu. Plus brak naklaniania do zakupu powoduje ze odbiorca sam „nadaje znaczenia” i ma poczucie wolnosci wyboru czy kupuje czy nie. Przykład reklamy fajek virginia slim dla kobiet. Jej przekaz ideologiczny wiaze palenie papierosow przez kobiety z emancypacja. Przyklady polskich reklam cameli i prince'ow . pokazuje strategie post i modernistyczne. Reklama konstruuje „uzaleznionego widza” , tworzy konsumenta. Ale paradoksalnie rozwala modernistyczny racjonalny autonomiczny podmiot. Odbiorca jest w podwojnej roli jako ciagle manipulowany obiekt który z drugiej srony jest „tworca znaczen” w postmodernistycznej grze wyobrazen. Reklamy dzialaja w ramach stworzonego przez siebie jezyka którym „każdy jest mowiony”(bo widz jest konstruowany tym jezykiem). Jest jak u Baudrillarda symulakrum staje się samopotwierdzajacym się proroctwem staje się realnym wydarzeniem codziennego zycia.
Postmodernistyczna moda - za baudrillardem moda modernistyczna stanowila totalny system rzadzony zasadami stylu koloruu itd. Istnialy pewne reguly mody w danym miejscu i czasie. A postmodernistyczna jest gra znakow sama w sobiestaje się bezladna i niesystematycznamieszanina strojow stylow itd. W kulturze upozorowania moda staje się upozorowanym ukladem odiesienia(i wszyscy się zgadzaja co do jego sztucznosci). Wprowadza radykalna nowosc która nie zawiera jakiejkolwiek zasadniczej zmiany. Moda stanowi proces kodowania i rekodowania ciala. Moda jest systemem dyscyplinujacym cialo - decyduje o tym czym może ono być. Tu jednostka ciagle musi sobie zadac pytanie czy moje cialo jest adekwatne. Ale tempo jest kosmiczne i ciagle mamy poczucie nieadekwatnosci a i przekazy sa sprzeczne ze soba i wewnetrznei również. Jest negatywnie postrzegana przez tych konsumentow którzy widza w niej charakter homogenizujacy pozostawiajac jedynie margines roznicy jeżeli chodzi o kolor itp.i w ten sposób zaprzecza oryginalnosci i autentycznosci. Dla takiego konsumenta zainteresowanego „roznica” daje się „ przemieszczajace się poczucie oryginalnosci” polegajacej na mozliwosciach w sferze nadawania ofervie mody „osobistej estetyki i stylu” w ten sposób konstruuje się poczucie wolnosci. Moda pozera każdy opor wobec niej wciaga i p swojemu eksploatuje. Moda to ciagla zmiana wiec prowokuje sama do upowszechnienia mody żeby osiagnac uczucie znudzenia u konsumenta żeby mogl chcieć się wyzwolic z mody i szukania siebie odmiennego. I kolo się zamyka.