Podział miedzi - a) mosiądze (Cu-Zn) b) brązy (Cu - inne pierwiastki poza Zn i Ni jako pierwsze) c) Miedzionikle (Cu-Ni) Odcynkowanie mosiądzu - pojawia się w mosiądzu >20% Zn, w elektrolitach (szcz. Chlor), oba składniki mosiądzu miedź i cynk przechodzą do elektrolitu z którego wytrąca się miedź w postaci gąbczastej, po wytrąceniu korozja przebiega intensywniej i sięga głębiej, powodując obniżenie wytrzymałości Korozja naprężeniowa - sezonowe pękanie, szybkie niszczenie przedmiotów z mosiądzu, nagłe pękanie np. podczas magazynowania. W atmosferze amoniaku w mosiądzu zgniecionym i nieodprężonym następuje korozja międzykrystaliczna która wywołuje pękanie. Przed korozją i odcynkowaniem chronią Al, As, Mn, Sn, Ni. W wieloskładnikowych mosiądzach mogą nie występować. Choroba wodorowa - w podwyższonych temperaturach miedź łatwo rozpuszcza wodór, który reaguje z tlenkiem miedziawym i tworzy parę wodną, para wodna rozprężając się powoduje pękanie metalu podczas jego obróbki plastycznej. Likwacja dendrytyczna - to skłonność brązów z cyną do segregacji i budowy niejednorodnej spowodowana dużym zakresem krzepnięcia stopów o niskiej zawartości cyny i małą szybkością dyfuzji cyny, aby ujednorodnić strukturę należy długotrwale wyżarzyć z obróbką plastyczną. Mosiądze wieloskładnikowe - z Pb, Sn, Al., Fe, Mn, Si odporne na odcynkowanie i korozję naprężeniową. Właściwości mechaniczne mosiądzów: Największa plastyczność stop jednofazowy (30-32%Zn), po przekroczeniu granicy obszary jednofazowego wydłużenie gwałtownie się zmniejsza. Wytrzymałość osiąga max przy ok. 45%Zn. Mosiądz w wyrobach walcowanych na zimno i ciągnionych może być zgnieciony jako: ćwierćtwardy (z2), półtwardy (z4), twardy (z6), sprężysty (z8), podwójnie sprężysty (z9). Brązy: Brązy cynowe - stopy dwuskładnikowe miedzi z cyną. Praktyczne zastosowanie znajdują stopy do zawartości poniżej 20%Sn. Brązy aluminiowe - stopy miedzi z aluminium. Później stosowane niż stopu cynowe z uwagi na odtleniające działanie aluminium. Brązy aluminiowe dwuskładnikowe mogą wykazywać strukturę jednofazową lub dwufazową α +eutektoid(α+γ) przy wyższej zawartości Al. Faza alfa jest miękka i plastyczna, faza γ twarda i krucha. Brązy krzemowe - stopy miedzi z krzemem, zwykle do 3-4 Si. Wskutek odtleniającego działania krzemu stopy te są rzadkopłynne, lecz wykazują duży skurcz odlewniczy. Brązy krzemowe odznaczają się dobrymi właściwościami mechanicznymi w temp do 3000C. Brązy berylowe - stopy miedzi z zawartością 1,9 do 2,6 berylu. Czasem część berylu może być zastąpiona niklem, kobaltem lub cynkiem, wówczas wtedy jest mniej berylu. Brązy berylowe pod wpływem obróbki cieplnej zwiększają swoje własności wytrzymałościowe, a obniżają własności plastyczne. Brązy manganowe - stopy miedzi z manganem (5-6%Mn lub rzadziej 12-15%Mn). Zawartość manganu do 6% umożliwia przeróbkę plastyczną na zimno stopu, przy większej zawartości manganu stosuje się obróbkę plastyczną na gorąco. Brązy ołowiane - stopy miedzi z zawartością 30% ołowiu. Niekiedy poza ołowiem wyst inne pierwiastki: cyna, nikiel, cynk mające zapobiec segregacji ciężarowej ołowiu i poprawić właściwości wytrzymałościowe. Zaleca się odlewanie odśrodkowe.