Teoria ekonomii zalicza do nich: ziemię, pracę, kapitał i technologię |
Czynniki produkcji (czynniki wytwórcze) |
Typ gospodarki, gdzie producenci wytwarzają produkty z przeznaczeniem na sprzedaż |
Gospodarka towarowa |
Typ gospodarki, gdzie producent wytwarza produkty w celu bezpośredniego zaspokojenia swoich potrzeb |
Gospodarka naturalna |
Proces przekształcania zasobów w dobra ekonomiczne |
Produkcja (proces produkcji) |
Korzyść czerpana przez konsumenta ze spożycia każdej kolejnej jednostki danego dobra lub usługi |
Użyteczność krańcowa (marginalna) |
Koszty produkcji oraz postęp techniczny to determinanty mające wpływ na wielkość |
Podaży |
Krzywa podaży zilustrowana w układzie dwuwymiarowym jest to |
Krzywa o nachyleniu dodatnim |
Nauka o gospodarowaniu w warunkach ograniczoności zasobów |
Ekonomia |
Ogół transakcji kupno-sprzedaż zachodzących w danych warunkach i określonym czasie |
Rynek |
Przedział czasu, w którym rozmiary przedsiębiorstwa uznaje się za stałe to |
Okres krótki |
Reakcja popytu na jedno dobro wywołana zmianą ceny innego dobra |
Cenowa elastyczność popytu |
Rodzaj popytu na określone dobro, którego wielkość rośnie procentowo szybciej niż następuje procentowy spadek ceny tego dobra to |
Popyt nieelastyczny |
Stosunek przyrostu konsumpcji jednego dobra do ubytku innego dobra w sytuacji, gdy konsument pozostaje na tej samej krzywej obojętności nazywamy |
Krańcowa stopa substytucji |
Stosunek względnej zmiany wielkości popytu do względnej zmiany czynnika, który tą zmianę wywołał |
Elastyczność popytu |
Strukturę rynku, gdzie po stronie podaży jest kilka dużych firm a po stronie popytu jest bardzo wielu nabywców nazywamy |
Oligopol |
Suma ilości dóbr i usług na jakie zgłaszane jest przez indywidualnych nabywców zapotrzebowanie, przy różnych poziomach ceny to |
Wielkość popytu |
Sytuacja na rynku, w której wielkość popytu na określone dobro przewyższa rozmiary jego podaży |
Niedobór |
Sytuacja, w której użyteczności krańcowe dwóch dóbr (A i B) są proporcjonalne do cen (P) nazywamy |
Drugie prawo Gossena (prawo wyrównywania użyteczności krańcowych) |
Użyteczność kolejnych jednostek zużywanego w określonym czasie dobra jest coraz to mniejsza - prawidłowość tę nazywamy |
Prawo malejącej użyteczności krańcowej (I prawo Gossena) |
W miarę zwiększenia w procesie produkcji nakładów jednego czynnika wytwórczego, ceteris paribus, produkcyjność kolejnych jednostek tych nakładów wykazuje tendencje malejącą - to prawo |
Prawo nieproporcjonalnych przychodów (prawo wydajności nieproporcjonalnej) |
Wewnętrznie spójne postępowanie jednostki, które umożliwia jej osiągnięcie maksymalnej łącznej satysfakcji (użyteczności całkowitej) to |
Postępowanie racjonalne |
Wielkość popytu na określone dobro (lub usługę) równa się wielkości jego podaży |
Równowaga rynkowa |