BIOMEDYCZNE PODSTAWY ROZWOJU - WYKŁADY
Auksologia - (z języka greckiego - auksein - rosnąć, wzrastać, rozwijać się) nauka zajmująca się rozwojem biologicznym człowieka.
Rozwój biologiczny (fizyczny) - proces zmian morfologicznych, chemicznych, czynnościowych zachodzących stopniowo w organizmach ciągu życia jednostki (ontogeneza) lub w kolejnych pokoleniach (filogeneza) pod wpływem czynników dziedzicznych oraz środowiska zewnętrznego.
CECHY ROZWOJU:
Rozrost - zwiększanie się wymiarów i masy ciała (zmiany ilościowe)
Różnicowanie
- przebudowa struktury komórek i tkanek.
- organogeneza, grupowanie się komórek i tkanek w określone narządy i układy.
- doskonalenie się struktury organizmu.
3. Dojrzewanie
- doskonalenie się funkcji (specjalizacji) narządów i układów.
- integracja (dostrajanie się) różnych układów i narządów.
Etapowość rozwoju bez osiągnięcia odpowiedniego stadium danego narządu lub układu jest niemożliwe do osiągnięcia następnego szczebla rozwoju.
Akceleracja - przyspieszenie (rozwoju w tym przypadku).
CZYNNIKI ROZWOJU BIOLOGICZNEGO CZŁOWIEKA:
Czynniki endogenne (genetyczne) - determinanty rozwoju - określają one w chwili zapłodnienia w sposób nieodwracalny przebieg rozwoju. W wyniku zapłodnienia potomek posiada zespół genów zawarty w 23 parach chromosomów.
22 pary - chromosomy autosomalne
1 para - chromosomy płciowe: XX u kobiety, XY u mężczyzny.
CZYNNIKI ENDOGENNE PARAGENETYCZNIE I NIE GENETYCZNE (STYMULATORY ROZWOJU):
Wiek rodziców:
- wiek matki a właściwości środowiska śródmacicznego
- wiek rodziców a produkcja zestawu genów (mutacje), wraz z wiekiem matki wzrasta liczba wad wrodzonych u potomstwa np. zespół Downa; wiek matki 20-30 lat 1:1500; 35-40 lat 1:600, powyżej 40 lat 1:60; najmniejsze ryzyko urodzenia dziecka z wadami rozwojowymi wiek 25-35 lat.
2. Genotyp i mechanizmy regulacyjne matki:
- właściwości organizmu matki np. ciężar ciała noworodka w 30% zależy od środowiska płodu, w 20% od genotypu matki, a tylko w 16% od składu genetycznego noworodka.
- wpływ nieprzekazywanych przez matkę zestawów genów właściwych dla matki.
- styl życia matki w okresie ciąży (metabolizm organizmu matki, sposób żywienia, nawyki)
3. Liczba kolejnych ciąży:
- dzieci pierworodne są po urodzeniu lżejsze i krótsze niż dzieci z porodów następnych
CZYNNIKI EGZOGENNE:
naturalne (fauna, flora, skład powietrza)
kulturowe (czynniki ekonomiczne, poziom wykształcenia)
wielkość i charakter środowiska społecznego (wieś, miasto)
tradycje i zwyczaje społeczne
OKRESY ROWOJU BIOLOGICZNEGO:
Okres prenatalny (rozwój śródmaciczny)
- Faza jaja płodowego (do 2 tygodnia od zapłodnienia)
- Faza zarodka (od 3 tygodnia do 7 tygodnia)
- Faza płodu (od 8 tygodnia do urodzenia)
2. Okres postnatalny
- Faza Bierności (od urodzenia do 5, 7 miesiąca życia)
- Faza ekspansji - okres opanowywania własnego ciała i formowania się homeostazy środowiska wewnętrznego (do 2-3 roku życia); - okres rozwoju kontroli otoczenia (do 8-10 roku życia); - okres pokwitania (do osiągnięcia dojrzałości płciowej); - okres dorastania (umacnianie się nie zależności osobniczej) (do zakończenia procesów rozrostu, około 20-25 roku życia)
3. Okres stabilizacji - równowaga procesów anabolicznych i katabolicznych (od 20-25 roku życia do około 40 roku życia).
4. Okres starości - przewaga procesów katabolicznych nad anabolicznymi.
Anabolizm - przyswajanie składników i ich przetwarzanie.
Katabolizm - zużywanie składników własnego organizmu, wydalanie produktów przemiany materii.
CZYNNIKI WPŁYWAJĄCE NA ROZWÓJ BIOLOGICZNY:
biologiczne (wirusy, bakterie - różyczka, grypa itp.)
chemiczne (substancje chemiczne szkodliwe na rozwój płodu, leki, papierosy, alkohol, ogółem używki)
fizyczne (promieniowanie jonizujące, rentgenowskie, podczerwone, promienie słoneczne)
CZYNNIKI WPŁYWAJĄCE NA ZDROWIE:
- styl życia 50%
- środowisko 20%
- służba zdrowia 10%
- czynniki genetyczne 20%
KONCEPCJE ZDROWIA:
Biomedyczna koncepcja zdrowia
Społeczno-ekologiczna koncepcja zdrowia (holistyczna - całościowa)
Strategia działania - naprawa zapobieganie
HOLISTYCZNA KONCEPCJA ZDROWIA:
Zainteresowanie chorobą ustępuje zainteresowaniu zdrowiem. Człowiek zdrowy jest zainteresowaniem, a nie człowiek chory (dokładnie jego choroba).
POJĘCIE ZDROWIA:
„Zdrowie to nie tylko brak choroby lub niepełnosprawności lecz stan dobrego samopoczucia fizycznego, psychicznego i społecznego”. Światowa Organizacja Zdrowia 1946 rok.
Zdrowie fizyczne - dobre funkcjonowanie wszystkich narządów.
Zdrowie psychiczne - a) zdrowie umysłowe - jasne logiczne myślenie;
b) zdrowie emocjonalne - zdolność do rozpoznawania uczuć i ich wyrażania.
Zdrowie społeczne - zdolność do komunikacji z innymi ludźmi.
Zdrowie duchowe - praktyki religijne, wyznaniowe, wiara.
PRZEDMIOTEM UWAGI MEDYCZNEJ STAWAŁA SIĘ CHOROBA, A NIE ZDROWIE