| 
 Nr ćwiczenia: II | 
 Temat: Wyznaczanie krzywych równowagowych ciecz para . | 
 Grupa 34 | 
| 
 Data wyk 07.12.99. | 
 Katarzyna Augustyn Arkadiusz Kmieć Agnieszka Przytocka | 
 Zespół: 6 | 
WSTĘP.
Prężność pary nad ciekłym roztworem spełnia równanie Raoulta.
p1=p0 x1
Prawo to jest spełnione dla roztworów doskonałych takich jak benzen-toluen, heksan-pentan, metanol-etanol.
Wówczas w układzie prostokątnym p=f(x) wraz ze wzrostem ułamka molowego następuje liniowy spadek sumarycznej prężności pary nad cieczą. W przy[adku gdy sumaryczna prężnośc par jest większa niż wynika to z prawa Raoulta mamy do czynienia z odchyleniem dodatnim, gdy jest mniejsza - z ujemnym.
Destylacja to proces fizykochemicznego rozdziału składników polegający na ogrzaniu mieszaniny do temperatury wrzenia a następnie skropleniu par i otrzymaniu destylatu.
Roztwór wrze gdy prężność par uzyska wartośc ciśnienia zewnętrznego. Poprzez destylacje periodyczną można doprowadzic do całkowitego rozdziału substancji gdyż w skraplanej parze będzie coraz więcej składnika bardziej lotnego a w destylacie coraz więcej mniej lotnego.
OPIS ĆWICZENIA.
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie krzywej równowagowej ciecz - para dla mieszaniny toluen - heksan. Dla trzech roztworów tej mieszaniny (w różnych stosunkach wagowych) przeprowadza się destylację a następnie określa ułamek molowy tluenu w cieczy metodą refaktometryczną (tj. pośrednio przez określenie współczynnika załamania światła). Ułamek toluenu w parze dodatkowo oblicza się teoretycznie według wzoru
yt=pt0 xt/p
TABELA POMIAROWA
| l.p. | twrz[°C] | nDpary | nDcieczy | xt | xt' | yt | 
| roztwór 1 | 79,5 | 1,395 | 1,429 | 0,476 | 0,217 | 0,536 | 
| roztwór 2 | 74 | 1,388 | 1,416 | 0,392 | 0,180 | 0,441 | 
| roztwór 3 | 69,5 | 1,399 | 1,417 | 0,388 | 0,163 | 0,437 | 
Patm=747 mmHg
temp. wrzenia czystych składników pod tym ciśnieniem
toluen: 110°C
heksan 68,25°C
PODSUMOWANIE
Otrzymany wykres podaje informację o zależności temp. wrzenia od składu cieczy (pod stałym ciśnieniem).
W ćwiczeniu mamy do czynienia z heterozeotropią ujemną tzn. ciśnienie pary nasyconej nad roztworem jest niższe od przewidzianego prawem Raoulta
Składnikiem bardziej lotnym jest heksan (temp. wrzenia pod p=747mmHg wynosi 68,25°C) dlatego para jest bogatsza w ten składnik.