RODZAJE CHMUR
CHMURY WYSOKIE:
Cirrus (Ci)
Oddzielne białe, delikatne włókna lub wąskie połyskliwe pasma.
Przykłady:
Cirrus w kształcie włókien
Cała chmura wykazuje budowę włóknistą. Główna chmura przypomina w kształcie szkieletu ryby, kłaczkowate masy tworzą kręgosłup, a włókna ułożone z obu stron odpowiadają ościom. Ponadto wyróżnia się pewne uporządkowanie w równoległe pasma, co przypomina chmurę odmiany radiatus.
Cirrus gęsty w ławicach
Występuje w ławicach z postrzępionymi brzegami. Gdy nisko położone Słońce oświetla w pełni powierzchnię chmur, wówczas nigdzie nie obserwuje się części o szarawym zabarwieniu.
Cirrus w kształcie włókien zakończonych haczykami lub kłaczkami
Wyraźnie uwidacznia się charakterystyczny wygląd gatunku uncinus. Pewne człony mają kształt haczyków inne przedstawiają w górze dość gęste kłaczki, ukośne przedłużone przez mniej lub bardziej cienkie włókniste smugi . Prawie wszystkie smugi są do siebie równoległe, lecz w pewnych miejscach pojedyncze smugi nakładają się tworząc mniej lub bardziej splątaną sieć.
Cirrus w kształcie haczyków (stopniowo zaciągający w niebo)
Człony chmury mają na ogół budowę włóknistą, końce górne każdego z większych członów są w kształcie haczyka. Ponadto człony chmury są dość dobrze uporządkowane w smugi.
Cirrocumulus (Cc)
Cienka ławica utworzona z małych członów w postaci ziaren lub zmarszczek.
Przykłady:
Cirrocumulus
Typowy przykład chmur, tworzących prawie ciągłą warstwę (stratifiromis). Posiada ona drobne lub delikatne zmarszczki, zaokrąglone człony mniej lub bardziej ułożone w szeregi, wygląd odmiany lacuno sus jak również pewne obszary dość jednolite.
Cirrostratus (Cs)
Przejrzysta biała zasłona o włóknistym lub gładkim wyglądzie pokrywająca znaczną część nieba.
CHMURY ŚREDNIE:
Altocumulus (Ac)
Biała, szara lub biało-szara ławica złożona z oddzielnych regularnie ułożonych zaokrąglonych brył.
Przykłady:
Altocumulus przeświecający
Regularna i rozległa warstwa chmur Altocumulus składa się z członów wyraźnie od siebie oddzielonych lub ściśle ze sobą połączonych niczym mozaika. Za wyjątkiem części znajdujących się pobliżu, wszędzie między członami jest widoczne niebo. Ponadto warstwa chmur prawie wszędzie jest na tytle przeświecająca, że można określić położenie Słońca.
Altocumulus przeświecający w pasmach
Warstwa chmury zbudowana jest w większej części z dość dużych walców, równoległych do siebie, ułożonych niemal prostolinijnie. Między walcami widoczny jest błękit nieba (odmiana perlucidus).
Altocumulus w kształcie migdałów
Niektóre ławice soczewkowate są silnie zacienione w środkowej części i nie wykazują szczegółów budowy; inne są bez cieni i częściowo składają się z małych zaokrąglonych członów. Soczewkowata postać tych chmur wynika najprawdopodobniej z istnienia fal stacjonarnych pochodzenia orograficznego.
Altocumulus w postaci kłębiastych kłaczków
Człony chmur mają kształt małych kłaczków i posiadają wyraźny wygląd chmur kłębiastych. Większość członów jest postrzępiona i porozrywana, tylko niektóre pozbawione cieni są podobne do białych kulek. Człony w pobliżu horyzonty występują w postaci układu falistych linii
Altostratus (As)
Szara lub niebieskawo-szara warstwa o znacznej grubości o wyglądzie włóknistym lub jednorodnym.
Przykłady:
Altostratus w większej części przeświecający
Większa część warstwy chmury jest tak cienka, że można określić położenie Słońca.
Nimbostratus (Ns)
Szara lub ciemno-szara gruba warstwa o wyglądzie rozmytym dająca ciągły opad deszczu.
Przykłady:
Nimbostratus
Ciemno-szara warstwa chmur wykazuje słabe prążkowanie, rozmyte w wyniku ciągle padającego deszcze.
CHUMRY NISKIE:
Stratocumulus (Sc)
Szara lub biaława ławica lub warstwa złożona z dużych zaokrąglonych brył lub walców przeważnie regularnie ułożonych i ściśle ze sobą połączonych.
Przykłady:
Stratocumulus nie pochodzący z rozpościerania się chmur Cumulus
Niebo jest całkowicie pokryte przez warstwę złożoną z dużych, wyraźnych, zaokrąglonych członów, charakterystycznych dla chmur Stratocumulus. Człony chmur są mocno zacienione, a na ich krawędziach ukazują się jaśniejsze części.
Stratocumulus
Człony chmur są duże, wyraźnie zaznaczone i nie prążkowane, sprawiają wrażenie niskich, optyczna gęstość tej chmury jest w większej części warstwy wystarczająca, by zupełnie zakryć Słońce. Człony chmur są uporządkowane regularnie i prawie równoległe.
Stratus (St)
Niska na ogół szara jednolita warstwa.
Przykłady:
Stratus w mniej lub bardziej ciągłej warstwie
Podstawa chmury jest wyraźnie widoczna, jest ona bardzo niska. Wysokość podstawy chmury jest niezupełnie jednakowa, a ponadto chmura jest wyraźnie cieńsza w pobliżu horyzontu. Różnice w optycznej gęstości chmury pozwalają wyróżnić bardzo duże niewyraźne walce.
Cumulus (Cu)
Oddzielna chmura o ostro zarysowanych kształtach rozwijająca się w kierunku pionowym w postaci pagórków, kopuł, których górna część przypomina kalafior.
Przykłady:
Cumulus o małej rozciągłości pionowej i Cumulus postrzępiony
Mają wyraźnie poziome podstawy, zazwyczaj zacienione, ich zarysy nie są zbyt postrzępione, wierzchołki na ogół są spłaszczone i tylko miejscami nieznacznie zaokrąglone.
Cumulus o dużej rozciągłości pionowej
Pionowa rozciągłość chmur gatunku cumulus congestus jest znaczna w porównaniu z ich poziomymi wymiarami. Niektóre pojedyncze chmury są nieco porozrywane i postrzępione i wznoszą się jak gdyby wieże, pochylające się w prawo, wskazując tym samym na zmianę wiatru z wysokością.
Cumulus postrzępiony
Małe, białe, rozrzucone chmury, w większości postrzępione brzegi; jest jednak kilka chmur posiadających ostry zarys i nieco zaokrąglone kształty.
Cumulus o umiarkowanej lub dużej rozciągłości pionowej łącznie z innymi chmurami Cumulus
Wyraźny rozwój pionowy w kształcie kalafiora powoduje, że pionowe wymiary kilku pojedynczych chmur są prawie równe ich poziomym wymiarom; chmury te należą do gatunku congestus. Chmura o znacznie mniejszej rozciągłości to humilis. Większość chmur, które mają umiarkowaną rozciągłość pionową to Cumulus mediocris. Szare chmury Cumulus fractus są ciemne w porównaniu z jaśniejszymi pęczkami chmur Cumulus.
Cumulonimbus (Cb)
Ciemna chmura o silnej rozbudowie pionowej w postaci potężnych mas kłębiastych o górnej części w postaci kowadła.
Przykłady:
Cumulonimbus z górną częścią wyraźnie włóknistą (pierzastą) w postaci kowadła
Górna część chmury w postaci typowego kowadła jest dobrze widoczna. Posiada ono wyraźnie prążkowany wygląd chmury Cumulonimbus capillatus i znajdując się w pełnym świetle słonecznym, prawie nie ma cieni. W dolnej warstwie chmura jest otoczona przez masę chmur kłębiastych. Kilka ciemniejszych chmur nie ma cieni. Cumulus fractus uwydatnia się na jaśniejszym tle chmur kłębiastych.
Cumulonimbus bez wyraźnie włóknistej (pierzastej) górnej części
Znaczna część masy chmury wznosi się nad podstawy w kształcie chmury cumulus i zaczyna się rozpościerać w postaci kowadła, w tym czasie jej zarysy stają się nieznacznie postrzępione, podczas gdy jej dolna powierzchnia wydaje się bardziej gładka.
Cumulonimbus z górną częścią wyraźnie włóknistą (pierzastą) w postaci kowadła
Górna część chmury w postaci kowadła dobrze widoczna, posiada ono wyraźnie prążkowany wygląd chmury Cumulonimbus capillatus i znajdując się w pełnym świetle słonecznym prawie nie ma cieni. Chmura otoczona przez masę chmur kłębiastych.