Ignacy Łukasiewicz

Żył w latach 1822-1882, farmaceuta, wynalazca i pionier przemysłu naftowego w Europie. Od 1837 związany ze Stowarzyszeniem Ludu Polskiego, z którego następnie wyłoniła się Konfederacja Powszechna Narodu Polskiego.
W 1845 nawiązał kontakt z E. Dembowskim i został zaprzysiężony jako agent Centralizacji Towarzystwa Demokratycznego Polskiego na Rzeszów. Aresztowany 19 lutego 1846, co uniemożliwiło wybuch powstania w tej
części kraju. Z braku dowodów 27 grudnia 1847 zwolniony z więzienia z obowiązkiem zamieszkania we Lwowie, gdzie w 1848 podjął pracę w aptece P. Mikolascha.
W 1852 w laboratorium przy aptece, na zlecenie jej właściciela, przeprowadził destylację ropy naftowej.
 Rok później skonstruował pierwszą lampę naftową, której użył do oświetlenia wystawy w aptece, a 31 lipca 1853 wprowadził takie oświetlenie w szpitalu powszechnym we Lwowie. W 1854 założył w Bóbrce koło Krosna pierwszą w Polsce i na świecie kopalnię ropy naftowej, w 1856 w Ulaszowicach pod Jasłem pierwszą rafinerię.

---