Społeczeństwo:
- stygmatyzuje
- marginalizuje
- defaworyzuje
- i wyklucza społecznie
Osoby uzależnione, zwłaszcza zakażone wirusem HIV
Każdy typ uzależnienia rozwija się w różnych okolicznościach. Powodowany jest różnymi uwarunkowaniami środowiskowymi oraz posiada odmienne cechy kliniczne. (wskazówki w ICD-10)
Jednym z głównych problemów w zakresie uzależnienia od substancji psychoaktywnych i epidemicznego zakażania się HIV jest uzależnienie typu morfinowego przede wszystkim ze względu na ogrom szkód:
- psychicznych
- somatycznych
- społecznych
Liczba osób zakażonych wirusem HIV systematycznie wzrasta. Problem HIV/AIDS dotyczy pacjentów w różnym wieku. Dorośli - iniekcje dożylne, seks; Dzieci - wertykalna droga zakażenia
Polską narkomanię opiatową można przedstawić jako swego rodzaju fenomen, w którym powszechne jest stosowanie przetworów słomy makowej jako źródła alkaloidów opium.
Składniki „Polskiej heroiny”
Morfina 1,2-49,7 mg/ml
Heroina 0,2 - 2,1 mg/ml
6-mam 0,0 - 2,5 mg/ml
Acetylokodeina 0,0 - 12,5 mg/ml
Kodeina 0,2 - 3,9 mg/ml
Narceina 0,2 - 4,7 mg/ml
Papaweryna 0,2 - 4,7 mg/ml
Noskapina < 0,2 mg/ml
Kała M., Lechowicz W., Stanaszek R.: „Kompot” - the Polish source of opium alkaloids. Problems of Forensic Science. 1998
Diagnoza:
Badanie kliniczne, testy na obecność narkotyków w materiale biologicznym (krew, mocz, ślina, włosy), wywiad, obserwacja
Podejście do problemu leczenia uzależnień.
Osoby zajmujące się leczeniem i rehabilitacją uzależnień:
- lekarz psychiatra
- lekarz rodzinny
- Pedagog
- psycholog
Zadania Lekarza Rodzinnego
ocena pacjenta
wywiad
badanie fizykalne
testy laboratoryjne
ustalenie rozpoznania
dyskusja na temat rozpoznania
akceptacja rozpoznania
wskazanie następstw i zagrożeń uzależnienia
akceptacja faktu bycia chorym
praca nad motywacją i gotowością do zmiany
krótka interwencja
porada
zaangażowanie w terapię rodziny
kierowanie do leczenia specjalistycznego
Oferta pomocowa dla osób uzależnionych
poradnie
programy wymiany sprzętu In.
Programy substytucyjne
Oddz. Detoksykacyjne
Ośrodki rehabilitacyjne
Grupy samopomocowe
Kryteria kwalifikacji do programu, (leczenia metadonowego):
ukończone 21 lat
minimum 5 lat udokumentowanego uzależnienia opiatowego
Udokumentowane wielokrotne próby podjęcia leczenia w środkach rehabilitacyjnych na terenie kraju.
Ukończone leczenie detoksykacyjne
Akceptacja warunków kontraktu
Stałe miejsce zamieszkania
Zgoda na kontakt z rodziną
Uczestnik programu nie może mieć aktualnie prowadzonego postępowania karnego
Osoba będąca w związku z czynnym narkomanem nie może być uczestnikiem programu metadonowego
Ciąża i choroba psychiczna nie pozwala na rozpoczęcie leczenia w programie metadonowym