 | Pobierz cały dokument narkotyczne.i.nienarkotyczne.leki.doc Rozmiar 48 KB |
NARKOTYCZNE LEKI PRZECIWBÓLOWE (NLP)
Zwane opioidami pobudzają specyficzne receptory opioidowe.Są skuteczne w bólach ostrych i przewlekłych szczególnie w bólach związanych z operacjami i chorobami nowotworowymi.
Podział opioid.
1.agoniści receptorów opioidowych - morfina, kodeina, petydyna (dolargan), fentanyl, metadon,
2.częściowi agoniści - pentazocyna, tramadol,
3.antagoniści receptorów opioidowych - nalokson, naltrekson,
AGONIŚCI RECEPTORÓW OPIOIDOWYCH
MORFINA - Ośrodkowe - przeciwbólowe, p. kaszlowe, uspakajające, euforyzujące, wymiotne i p. wymiotne ( w trakcie podawania). Zwężenie źrenicy, hamowanie ośrodka oddechowego, obniżenie progu drgawkowego.
Obwodowe - zapierające (p. biegunkowo) skurcz dróg żółciowych ( wzrost ciśnienia w drogach żółciowych), skurcz zwieracza moczowodów i pęcherza moczowego - utrudnione oddawanie moczu, hamowanie czynności skurczowe macicy.
Morfina powoduje uwalnianie histaminy i skutkiem tego dochodzi do spadku ciśnienia krwi, skurczu oskrzeli ( widoczne u astmatyków), skórne odczyny alergiczne.
Do celów leczniczych podaje się tylko p. bólowo, czasami w biegunkach. Pozostałe dawki traktowane są jako działania niepożądane: reakcja z uwolnienia histaminy, skurcze dróg żółciowych.
Na większość działań morfiny rozwija się tolerancja (przeciwbólowo mniej p. kaszlowo).
Tolerancja nie rozwija się p. biegunkowo i na działanie kurczące źrenice.
Tolerancja prowadzi do powstania lekozalożności - psychicznej i fizycznej.
Nagłe odstawienie morfiny u pacjenta z lekozależnością wywołuje Zespół objawów abstynencyjnych: występuje dysforia, łzawienie, katar, bezsenność, zlewne poty, wzrost ciśnie. tęt., drżenie mięśniowe, bolesne skurcze jelit, stany deliryczne, drgawki, zapaść. Nie leczony zespół prowadzi do śmierci.
Przeciwwskazania:
-stany spastyczne ( skurczowe), kolka nerkowa i drogi żółciowe
-astma, serce płucne, rozedma płuc, skrzywienie kręgosłupa, urazy głowy
-padaczka, bóle porodowe, przerost gruczołu krokowego
-u małych dzieci szczególnie u niemowląt
Postacie leku i drogi podawania morfiny - s.c. 4- 5h , rzadziej i. m, można i.v. 3-4h , per os, per rektum
Dawkowanie- u nieuzależnionych zwykle 10 mg. s.c , iv morphinum hydrochloricum (amp.10, 20mg /1 ml).
Zastosowanie - bóle brzucha ( trzewne), zawał serca, ostry obrzęk płuc, bóle pooperacyjne i nowotworowe, kaszel przy zranieniu opłucnej, w przygotowaniu do operacji.
Zatrucie - występuje z przedawkowania i objawia się zaburzeniami oddychania (2-4/min) spadek ciśń., sinica, senność przechodząca w śpiączkę, spadek temp. ciała, napięcia mięśni prążkowanych, zniesienie odruchów i drgawki, silne zwężenie źrenic.
 | Pobierz cały dokument narkotyczne.i.nienarkotyczne.leki.doc rozmiar 48 KB |