Ballada feudalna

słowa i muzyka: Jacek Kaczmarski 1977

Czesławowi Miłoszowi

Dawni fornale majątku, przywiązani do niego	D C D C D
Bardziej niż każe rozsądek, głód, miejscowe prawo -	D e C D
Raby tej ziemi, wygnani z niej właśnie dlatego -	D C D C D
Zwracam się do was - dworski pisarczyk i pachoł,	D e C D
Na tyle tu nieważny by grać odważnego.	h e D A D
Do czworaków przywykli jak do pięknych domów	h Fis
Ci, co przyszli na wasze, jeszcze ciepłe miejsca.	h Fis
Pijąc kłócą się, kłócąc - nie ufają nikomu.	h Fis
W nocy gardła pełne piekącego szczęścia:	h E A
Narzekać, nienawidzić, kląć na ekonomów.	h e D A D
Ten żywy nawóz co rano idzie w ziemię czarną,	D C D C D
Wzdłuż długich bruzd ospała nadzorców robota.	D e C D
Gnije zgoda, panoszy się mowa wulgarna,	D C D C D
Ziemia ciągle rodzi dla obcego złota,	D e C D
Pot na niskich czołach oblicza się w ziarnach.	h e D A D
Dwór stoi jak stał - siedlisko wróbli i kukułek.	h Fis h Fis
(Chociaż plotka i wróżba przyszłość jakąś tu stwarza)	h Fis
W zmatowiałych salonach, gdzie się niegdyś snuły	h Fis h Fis
Karmione pamięcią duchy przodków gospodarza,	h E A
Ciągle w modzie kolumny i obce statuy!	h e D A D
Zwykłe słowa wyszły już z użycia.	D C D C D
Wielkimi porozumieć nie można się wcale.	D e C D
Co raz ktoś zawoła o winnych wykrycie,	D C D C D
Pan ręką pokazuje mu graniczne pale,	D e C D
Za którymi znikliście wy - wygnani w przeżycie.	h e D A D
Widzę was nieraz, kiedy twarz ukryję w dłoniach.	h Fis h Fis
Macie przynajmniej wasze chlubne poniżenie,	h Fis
Gdy, wygnanym, łuk ziemi ojczyznę przesłonił	h Fis
Ciągle taką samą w waszym zapatrzeniu.	h E A
Stoicie w oddali na wysokich koniach.	h e D A D

---