Korozja chemiczna- jest to korozja w suchych gazach lub elektrolitach, jest wynikiem reakcji chemicznej (jednej lub kilku) na granicy faz metal-środowisko agresywne np. korozja stali w kwasach tłuszczowych.
Korozja elektrochemiczna-występuje na skutek działania krótko zwartych ogniw na styku metal z elektrolitem. Ogniwa te powstają na skutek niejednorodnej chemicznie lub fizycznie danej fazy metalicznej (wtrącenia).
Me Mez++ze- R. anodowa
Me O2 +2H2O+4e 4OH- R. katodowa
Wyróżniamy korozję z depolaryzacją wodorową lub tlenową.
Korozja miejscowa-kor. występuje punktowo na planie wżerów. Odmiana kor. międzykrystaliczna, zmęczeniowa.
Korozja równomierna-szczególny przypadek korozji powierzchniowej zachodzi gdy miejsca katodowe i anodowe są rozmieszczone równomiernie na całej powierzchni.
Korozja międzykrystaliczna-kor. występuje na granicach ziaren spowodowana wydzielaniem się w niej fazy zmieniającej skład chemiczny metalu na granicy ziaren. Niebezpieczna gdyż powoduje obniżenie wytrzymałości materiału, trudna do wykrycia.
Korozja tlenowa-atmosferyczna zachodzi w otoczeniu wilgotnego powietrza. Zależy od stopnia zawilgocenia powietrza.
Korozja chemiczna-(choroba wodorowa miedzi) działanie suchych gazów w wysokiej temp. (Cu2O).
Kor. elektrochemiczna
2H++2e H2 O2+H2O+4e- 4OH-
Inhibitory- są to ujemne katalizatory, hamujące reakcję (metale, fenole). Do inhibitorów korozji należą : chromiany i dwuchromiany w miarę stężenia inhibitora głębokość wżeru maleje, należy pamiętać że użyte w zbyt małym stężeniu wywołują korozję wżerową (chlorki).
Fosforany tworzą specyficzny nalot na ochranianej powierzchni metalu uszczelniając go od strony wody; wykazują dobre własności obniżające korozję w obecności jonów chlorkowych, lecz gorsze w podwyższonej temp.
Siarczany wchodzą w reakcję z czynnikiem wywołującym proces niszczenia materiału 2Na2SO3+O2 2Na2SO4
Ochrona przed korozją- uzyskuje się tzw. Ochronę elektrochemiczną za pomocą anod galwanicznych, ochronę za pomocą ZEWNĘTRZNYCH ŹRÓDEŁ PRĄDU
Korozja chemiczna- jest to korozja w suchych gazach lub elektrolitach, jest wynikiem reakcji chemicznej (jednej lub kilku) na granicy faz metal-środowisko agresywne np. korozja stali w kwasach tłuszczowych.
Korozja elektrochemiczna-występuje na skutek działania krótko zwartych ogniw na styku metal z elektrolitem. Ogniwa te powstają na skutek niejednorodnej chemicznie lub fizycznie danej fazy metalicznej (wtrącenia).
Me Mez++ze- R. anodowa
Me O2 +2H2O+4e 4OH- R. katodowa
Wyróżniamy korozję z depolaryzacją wodorową lub tlenową.
Korozja miejscowa-kor. występuje punktowo na planie wżerów. Odmiana kor. międzykrystaliczna, zmęczeniowa.
Korozja równomierna-szczególny przypadek korozji powierzchniowej zachodzi gdy miejsca katodowe i anodowe są rozmieszczone równomiernie na całej powierzchni.
Korozja międzykrystaliczna-kor. występuje na granicach ziaren spowodowana wydzielaniem się w niej fazy zmieniającej skład chemiczny metalu na granicy ziaren. Niebezpieczna gdyż powoduje obniżenie wytrzymałości materiału, trudna do wykrycia.
Korozja tlenowa-atmosferyczna zachodzi w otoczeniu wilgotnego powietrza. Zależy od stopnia zawilgocenia powietrza.
Korozja chemiczna-(choroba wodorowa miedzi) działanie suchych gazów w wysokiej temp. (Cu2O).
Kor. elektrochemiczna
2H++2e H2 O2+H2O+4e- 4OH-
Inhibitory- są to ujemne katalizatory, hamujące reakcję (metale, fenole). Do inhibitorów korozji należą : chromiany i dwuchromiany w miarę stężenia inhibitora głębokość wżeru maleje, należy pamiętać że użyte w zbyt małym stężeniu wywołują korozję wżerową (chlorki).
Fosforany tworzą specyficzny nalot na ochranianej powierzchni metalu uszczelniając go od strony wody; wykazują dobre własności obniżające korozję w obecności jonów chlorkowych, lecz gorsze w podwyższonej temp.
Siarczany wchodzą w reakcję z czynnikiem wywołującym proces niszczenia materiału 2Na2SO3+O2 2Na2SO4
Ochrona przed korozją- uzyskuje się tzw. Ochronę elektrochemiczną za pomocą anod galwanicznych, ochronę za pomocą ZEWNĘTRZNYCH ŹRÓDEŁ PRĄDU