„Czy osobą można „napełnić”?

Omówienie niektórych  argumentów Świadków Jehowy przeciw osobowości Ducha Świętego.”

Autor:

Jan Lewandowski

Do druku przygotował:

SCORP1ON

J 8:44 „Wy macie diabła za ojca i chcecie spełniać pożądania waszego ojca. Od początku był on zabójcą i w prawdzie nie wytrwał, bo prawdy w nim nie ma. Kiedy mówi kłamstwo, od siebie mówi, bo jest kłamcą i ojcem kłamstwa.”

Prz 30:5-6 „Każde słowo Boga w ogniu wypróbowane, tarczą jest dla tych, co Doń się uciekają.⁽⁶⁾ Do słów Jego nic nie dodawaj, by cię nie skarał: nie uznał za kłamcę.”

Ap 22:18 „Ja świadczę każdemu, kto słucha słów proroctwa tej księgi: jeśliby ktoś do nich cokolwiek dołożył, Bóg mu dołoży plag zapisanych w tej księdze.”

Ap 22:19 „A jeśliby ktoś odjął co ze słów księgi tego proroctwa, to Bóg odejmie jego udział w drzewie życia i w Mieście Świętym - które są opisane w tej księdze.”

2Kor 4:2 „Unikamy postępowania ukrywającego sprawy hańbiące, nie uciekamy się do żadnych podstępów ani nie fałszujemy słowa Bożego, lecz okazywaniem prawdy przedstawiamy siebie samych w obliczu Boga osądowi sumienia każdego człowieka.”

Prz 19:5 „Fałszywy świadek nie ujdzie karania, kto kłamstwem oddycha, nie zdoła się wymknąć.”

Prz 19:9 „Fałszywy świadek nie ujdzie karania, zginie - kto kłamstwem oddycha.”

Prz 28:13 „Nie zazna szczęścia, kto błędy swe ukrywa; kto je wyznaje, porzuca - ten miłosierdzia dostąpi.”

Syr 34:4 „Co można oczyścić rzeczą nieczystą? Z kłamstwa jakaż może wyjść prawda?”
Ap 22:15 „Na zewnątrz są psy, guślarze, rozpustnicy, zabójcy, bałwochwalcy i każdy, kto kłamstwo kocha i nim żyje.”

Syr 36:19 „Jak podniebienie rozróżni pokarm z dziczyzny, tak serce mądre - mowy kłamliwe.”

Ef 5:6-17 „Niechaj was nikt nie zwodzi próżnymi słowami, bo przez te [grzechy] nadchodzi gniew Boży na buntowników.⁽⁷⁾ Nie miejcie więc z nimi nic wspólnego!⁽⁸⁾ Niegdyś bowiem byliście ciemnością, lecz teraz jesteście światłością w Panu: postępujcie jak dzieci światłości!⁽⁹⁾ Owocem bowiem światłości jest wszelka prawość i sprawiedliwość, i prawda.⁽¹⁰⁾ Badajcie, co jest miłe Panu.⁽¹¹⁾ I nie miejcie udziału w bezowocnych czynach ciemności, a raczej piętnując, nawracajcie [tamtych]!⁽¹²⁾ O tym bowiem, co u nich się dzieje po kryjomu, wstyd nawet mówić.⁽¹³⁾ Natomiast wszystkie te rzeczy piętnowane stają się jawne dzięki światłu, bo wszystko, co staje się jawne, jest światłem.⁽¹⁴⁾ Dlatego się mówi: Zbudź się, o śpiący, i powstań z martwych, a zajaśnieje ci Chrystus.⁽¹⁵⁾ Baczcie więc pilnie, jak postępujecie, nie jako niemądrzy, ale jako mądrzy.⁽¹⁶⁾ Wyzyskujcie chwilę sposobną, bo dni są złe.⁽¹⁷⁾ Nie bądźcie przeto nierozsądni, lecz usiłujcie zrozumieć, co jest wolą Pana.”

J 8:32 „i poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli.”

Strona WWW:

http://brooklyn.org.pl/napelnic.htm

Świadkowie Jehowy twierdzą, że Duch święty nie może być osobą, skoro Biblia używa wobec niego terminów typowych dla wody (por. Będziesz mógł żyć wiecznie w raju na ziemi, str. 40-41).  Duch święty może być wylany, można nim napełniać i chrzcić jak wodą. Takie określanie Ducha świętego zdaniem Świadków Jehowy ostatecznie wyklucza możliwość osobowości Ducha świętego.

Jedna z książek Świadków Jehowy podaje:

„Z porównania wersetów biblijnych odnoszących się do ducha świętego wynika, że ludzie mogą być nim 'napełnieni', 'ochrzczeni' lub 'namaszczeni' (Łuk. 1:41; Mat 3:11; Dzieje 10:38). Żadne z tych wyrażeń nie byłoby stosowne, gdyby duch święty był osobą” (Prowadzenie rozmów na podstawie Pism, Brooklyn 1991, str. 82, podkreślenie od JL).

Jeśli Świadkowie Jehowy naprawdę w to wierzą to czemu w takim razie nie odmawiają osobowości ludziom wobec jakich nawet ich własna Biblia używa takich samych określeń jak wyżej wspomnianych i używanych wobec Ducha świętego?

I tak, w Wj 15:9 czytamy w Biblii Świadków Jehowy o Izraelitach: „Moja dusza napełni się nimi”.

Czy z tego wynika, że Izraelici nie są osobami, skoro czyjaś dusza mogła się nimi napełnić? Świadkowie Jehowy powinni tak właśnie uznać, żeby być konsekwentnym wobec swego powyższego rozumowania zaprezentowanego w książce pt. Prowadzenie rozmów......,

Biblia Świadków Jehowy także w innych miejscach używa wobec pewnych osób terminologii, która zdaniem Świadków Jehowy wyklucza osobowość Ducha świętego. Przypatrzmy się następującym wersetom:

„Wylany zostałem jak woda i wszystkie moje kości oddzieliły się jedna od drugiej” (Ps 22:14, podkreślenie od JL).

„Czyż nie wylałeś mnie jak mleko i nie sprawiłeś, że stężałem jak ser?” (Hi 10:10, podkreślenie od JL).

„Anna odrzekła, mówiąc: >>Nie, mój panie! Jestem niewiastą wielce uciśnioną na duchu; ani wina, ani odurzającego napoju nie piłam, lecz wylewam swą duszę przed Jehową” (1 Sm 1:15, podkreślenie od JL).

Świadkowie Jehowy zgadzają się z niektórymi z komentatorów, że termin dusza może oznaczać osobę, jestestwo, całego człowieka (por. Prowadzenie rozmów....., str. 90 - 91; Będziesz mógł żyć....., str. 76-79). Skoro zatem w wyżej przytoczonym wersie z 1 Sm 1:15 zastosowano w Biblii Świadków Jehowy zwrot „wylewać” wobec osoby Anny, to czemu Świadkowie Jehowy nie zanegują tu faktu jej osobowości, skoro uważają iż taka sama terminologia zastosowana w Biblii wobec Ducha świętego bezspornie neguje możliwość istnienia Jego osobowości? Przyjrzyjmy się też innym używającym takiej samej terminologii wersom, które Biblia Świadków Jehowy stosuje wobec innych osób

„Te rzeczy chcę pamiętać i będę w sobie wylewać swą duszę. >>Chadzałem bowiem wraz z tłumem, powoli kroczyłem przed nimi ku domowi Bożemu, z głosem radosnego wołania i dziękczynienia świętującej rzeszy” (Ps 42:4, podkreślenie od JL).

„Jednakże oczy moje są zwrócone ku tobie, Jehowo, Wszechwładny Panie. U ciebie się schroniłem. Nie wylewaj mej duszy” (Ps 141:8, podkreślenie od JL).

„Do matek swych mówiły: >>Gdzie zboże i wino?<< Bo omdlewały na placach miejskich jak ktoś śmiertelnie ugodzony, bo dusza ich wylewała się w objęciach ich matek” (Lm 2:12, podkreślenie od JL).

 

Wyżej wzmiankowana książka Świadków Jehowy podaje również:

„Jan Chrzciciel powiedział, że Jezus będzie chrzcić duchem świętym, tak jak Jan chrzcił wodą. Jak woda nie jest osobą tak też duch święty nie jest osobą (Mateusza 3:11)” (Będziesz mógł żyć......, str. 40, par. 12).

Powyższe określenie „chrzcić duchem świętym” znaczyłoby więc „zanurzać” w duchu świętym, bowiem Świadkowie Jehowy uważają, że wyraz „chrzcić” znaczy „zanurzać, pogrążać” (Prowadzenie rozmów..........,  str. 55).

Czy zatem w świetle tej wypowiedzi Świadkowie Jehowy odmówią Mojżeszowi prawa do bycia osobą, skoro nawet ich własna Biblia mówi o nim:

„(...) i wszyscy zostali ochrzczeni w Mojżeszu (...)” (1 Kor 10:2)?

Jak widać nawet Biblia samych Świadków Jehowy po raz kolejny używa wobec osób terminologii, która ich zdaniem neguje osobowość Duch świętego.

Podsumowanie

Po raz kolejny wyszło na jaw jak niekonsekwentni są Świadkowie Jehowy w swym interpretowaniu Biblii. Kiedy Biblia wyraża się idiomatycznie i metaforycznie o Duchu świętym, to oni łamiąc reguły jej języka interpretują te fragmenty dosłownie aby w taki sposób ośmieszyć i zanegować koncepcję osobowości Duch świętego. Postępując tak Świadkowie Jehowy wpadają w pułapkę niekonsekwencji własnego rozumowania, gdy wobec innych osób stosują w swej Biblii terminologię przy pomocy której negują osobowość Ducha świętego.

[08 2002]

3

---