płaszczowina -jednostka strukturalno-tektoniczna. Jest to ogromny fałd leżący (wytworzony w procesie fałdowania obszaru), przemieszczony na duże odległości. W procesie fałdowania obszarów kształtują się charakterystyczne fałdy o różnym położeniu. Jednym z ostatnich etapów fałdowania jest fałd leżący, który zostaje oderwany od swej macierzystej powierzchni. Następnie w czasie przesuwania po podłożu zostaje zniszczone jego dolne skrzydło, a skrzydło górne nasunięte na przedpole, tworząc płaszczowinę. Odległość płaszczowinowego nasunięcia może wynosić nawet do kilkudziesięciu kilometrów. Płaszczowiny są charakterystyczne dla wszystkich gór fałdowych: Himalajów, Alp, Karpat. W polskich Karpatach tworzą Beskidy.

Płaszczowina - nasunięcie o charakterze regionalnym, powstałe w wyniku przemieszczania i przeważnie sfałdowania warstw skalnych "odkutych" od podłoża, na którym się osadziły. Przemieszczenie odbywa się w zakresie kilku do ponad 200 km od pierwotnego występowania skał. Zbudowane głównie ze skał osadowych, czasami też metamorficznych lub magmowych.Przykładem gór o budowie płaszczowinowej są w Europie Karpaty oraz Alpy. W Karpatach płaszczowiny skierowane są (idąc wzdłuż łańcucha z zachodu na wschód i południe) ku północnemu zachodowi (na pograniczu Czech i Słowacji), ku północy (w Polsce), ku północnemu wschodowi i wschodowi(na Ukrainie), ku wschodowi, południowemu wschodowi i południowi (w Rumunii).Powstanie większości wielkich płaszczowin powszechnie interpretuje się jako efekt poziomego nacisku płyt tektonicznych, który w czasie nasuwania się płyt jedna na drugą powoduje piętrzenie się i przesuwanie osadów leżących na płycie, która jest niszczona (subdukowana). Podobnie jest w przypadku spychania osadów leżących na przedpolu płyty.

Antyklinorium - grupa fałdów wyniesiona wyżej niż sąsiadujące grupy (wzniesienie tektoniczne). Silnie sfałdowana pokrywa skalna, przemieszczona względem swojego pierwotnego położenia i nasunięta na inne skały.

Antyklinorium, struktura tektoniczna o charakterze regionalnym, złożona z fałdów, wyniesiona względem otoczenia, np. antyklinorium środkowopolskie.

Synklinorium - ciąg fałdów składających się z synklin i oddzielających je wąskich antyklin, tworzących razem strukturę wklęsłą. Synklinorium stanowią np. część środkowa i południowo-wschodnia Pamiru, Niecka Nidziańska, Doły Jasielsko-Sanockie.

brachysynklina «synklina, której szerokość w przybliżeniu odpowiada długości»

brachyantyklina «antyklina, której szerokość w przybliżeniu odpowiada długości»

Niecka - w geologii jest to łagodna synklina, o dużej powierzchni; w znaczeniu geomorfologicznym (rzeźba terenu) - niewielkie podłużne obniżenie terenu, powstałe na skutek przemian górnej warstwy skorupy ziemskiej. Odznacza się łagodnym profilem poprzecznym. Powstają wskutek spełzywania i spłukiwania materiału skalnego.

Rozróżniamy

1. niecka ablacyjna - formowana przez spłukiwanie i spełzywanie na obszarze bezleśnym

2. niecka denudacyjna - powstaje na rzeźbie peryglacjalnej

Łuska jest odmianą fałdu przewalonego lub leżącego, którego dolna część została częściowo zniszczona i najczęściej oderwana od podłoża.

Łuska - jest to fałd który uległ skróceniu tektonicznemu (w wyniku zuskokowania).

Skrócenie tektoniczne - brak pewnej części.

Zespół łusek nazywamy skibą.

Deformacje nieciągłe:

Uskoki

Klasyfikacja uskoków:

1) klasyfikacja kinematyczna:

- uskoki zrzutowe (przemieszczenia warstw w pionie)

-          normalny - gdy powierzchnia uskoku nachylona jest w kierunku skrzydła zrzuconego

-          odwrócony (inwersyjny) - gdy powierzchnia uskoku nachylona jest w kierunku skrzydła wiszącego

-          progowy - gdy powierzchnia uskoku jest pionowa

- uskoki przesówcze, dzielimy w zależności od kierunku przesunięcia skrzydeł

---