OBCIĄŻENIE PSYCHICZNE PRACOWNIKA
Dużą rolę w procesie pracy odgrywa stopień angażowania systemu nerwowego człowieka. Istnieje granica jego możliwości. Na wielkość obciążenia tego systemu (zwanego psychicznym) mają wpływ rożne czynniki w zależności w jakim etapie procesu pracy się człowiek znajduje. I tak:
dla zjawisk percepcyjnych istotna jest ilość napływających informacji, ich złożoność, zmienność, czy jednoznaczność,
gdy nie ma jednoznacznego przyporządkowania między sygnałem a reakcją, wysiłek psychiczny zależy od w a g i podjętych decyzji,
w procesach wykonawczych, mimo, że zależą one od wielkości wysiłku fizycznego, to może być też widoczny udział systemu nerwowego w przypadku złożoności wykonywanej czynności i jej stopniu identyfikacji.
Obciążenie psychiczne jest więc sumą wszystkich etapów pracy, a badania jego powinny być prowadzone zwłaszcza, gdy występuje: monotypia (powtarzające się czynności), monotonia (napływ tych samych informacji), czuwanie, konieczność podejmowania częstych i trudnych decyzji lub precyzyjne czynności motoryczne.
W badaniach mogą być stosowane metody oparte na wskaźnikach fizjologicznych lub psychologicznych. Badania fizjologiczne dot. tak małych zmian wartości, że sprawiają trudności w powszechnym użyciu, dlatego też raczej stosuje się psychologiczne takie jak:
liczba wysyłanych informacji w jednostce czasu - analiza ilościowa,
liczba błędów - analiza jakościowa pracy,
czas reakcji,
w tzw. zadaniu dodatkowym, co jest miarą rezerwowej zdolności do pracy.
Ocenę przeprowadza się wg 5 stopniowej skali, uwzględniając wcześniej stopień uciążliwości pracy, analizując jej następujące cechy:
niezmienność (jednostajność) procesu pracy,
niezmienność warunków pracy - środowiska,
konieczność zachowania stałego napięcia uwagi.
stopień skomplikowania wykonywanych operacji.
O stopniu monotonii świadczy ilość występujących cech:
duża, gdy występują wszystkie 4-ry,
średnia, gdy występują 3,
mała, gdy występują 2 lub 1 z nich.