Charakterystyka Julii
Główną bohaterką dramatu Williama Szekspira pt: „Romeo i Julia” jest
Julia - piękna czternastoletnia dziewczyna, jedyna córka Kapuletów. Ród ten od lat skłócony jest z rodem Montekich. Julia była podporządkowana swoim rodzicom. Gdy narzucili jej jakieś zdanie, musiała to zaakceptować ponieważ jej zdanie się nie liczyło. Dowiedziała się że rodzice wybrali jej na męża Parysa, uważała to za niesprawiedliwe ponieważ to ona powinna sobie wybrać męża, lecz jej zdanie nie było brane pod uwagę więc uległa i powiedziała:
„Zobaczę, jeśli dość na to patrzenia,
Lecz nie zapuszczę głębiej oka mego,
Niż to wynika z nakazu twojego.”
Na balu Julia zakochuje się od pierwszego wejrzenia w Romeo. Jak się okazało w synu Montekich, z którymi jej ród jest skłócony. Zrozpaczona mówi do piastunki:
„Nienawiść moją pierwszą pokochałam!
Zbyt późno wiem to; zbyt wcześnie ujrzałam!
Dla mej miłości, wróżba to złowroga,
Że muszę kochać obmierzłego wroga.”
Dziewczyna jest smutna i zbuntowana. W imię miłości do ukochanego jest gotowa wyrzec się swojej rodziny, zrozpaczona woła wieczorem z balkonu do gwiazd:
„Romeo! Czemu ty jesteś Romeo?
Zaprzyj się ojca i wyrzec imienia
Lub, jeśli nie chcesz, miłość mi przysięgnij,
A ja wyrzeknę się krwi Kapuletów.”
Z miłości do Romea Julia gotowa jest symulować własną śmierć. Gdy zapada w dwudniowy sen, zaplanowana sytuacja wymyka się spod kontroli. Następuje tragiczny koniec.
Julia jest przykładem prawdziwej miłości, stała się legendą słynącą z miłości aż po grób.