TECHNIKA SYMULACJA
(6-9 lat)
Symulacja polega na:
naśladowaniu rzeczywistości,
ćwiczeniu najbardziej efektywnych zachowań w bezpiecznych warunkach.
Rozwija umiejętność (zależnie od tematu działania):
rozmowy telefonicznej,
nadawania paczki na poczcie,
nakrywania do stołu.
Temat Nabywanie umiejętności w symulowanej sytuacji
Materiały (zestaw uzależniony jest od tematyki problemu symulacji)
Do wykonania rekwizytów
Problem symulacji zapisany na tablicy
Przebieg
Wybranie problemu do symulacji (biorąc pod uwagę umiejętności, możliwości i etap rozwojowy uczniów).
Określenie celów (co to działanie ma dać uczniom - jakie zdobędą umiejętności i postawy; natomiast ze strony nauczyciela - czy symulacja ma być wprowadzeniem do tematu, czy utrwaleniem poznanych wiadomości).
Zbudowanie scenariusza, czyli przydział ról - bardzo dokładnie uszczegółowionych ze względu na brak tekstu roli; są fakty, które uczniowie przedstawiają własnymi słowami i zachowaniami.
Sprawdzenie, czy role, reguły i cele gry są uczniom znane.
Ustalenie i przygotowanie rekwizytów. Im młodsza grupa wiekowa, tym rekwizyty bardziej wskazane.
Właściwa symulacja, czyli odegranie scenki. W trakcie symulacji należy powstrzymać się od poprawiania i narzucania swojego zdania.
Omówienie przebiegu symulacji powinno obejmować odpowiedzi na następujące pytania:
Co było problemem naszego działania?
Czy był on dla Ciebie łatwy, czy trudny?
Co myślałeś, co czułeś, kiedy...?
Które zadanie było najtrudniejsze?
Czego chciałbyś się jeszcze nauczyć?
Jak inaczej można było rozwiązać ten problem?
Przykłady problemów do symulacji
Sytuacje zagrożenia, np. pożar - telefon do straży pożarnej,
ewakuacja szkoły.
Jestem kelnerem w restauracji - nakrywam do stołu,
podaję posiłek,
przyjmuję zamówienie.
Jestem gościem w restauracji - zamawiam posiłek,
proszę o rachunek.
Wręczanie i przyjmowanie prezentów, składanie życzeń.
Zaproszenie do tańca.