Energia każdego atomu jest uzależniona od rozmieszczenia elektronów na dozwolonych dla tego atomu powłokach elektronowych.

Jeżeli elektrony zajmują najniższe dozwolone powłoki to atom posiada najniższa możliwą energię. Stan o najniższej energii nazywamy podstawowym. Jeżeli elektrony przeskoczą na wyższe powłoki elektronowe to energia atomu rośnie. Stan atomu o wyższej energii nazywamy wzbudzony. Każdy atom ma z góry określone i charakterystyczne dla siebie dozwolone stany energetyczne w jakich może się znajdować.

Czas życia atomu w stanie wzbudzonym jest bardzo krótkiego rzędu do 10^-6s.

Widmem emisyjnym - nazywamy widmo światła wysyłanego przez atomy pobudzone do świecenia. Atomy można pobudzić do świecenia w wyniku umieszczenia w wysokiej temperaturze.

Widmem absorpcyjnym nazywamy widmo światła białego, które po przejściu przez mocno rozrzedzoną substancję jest pozbawione tych długości fal, które dana substancja emituje.

Prądem elektrycznym - nazywamy uporządkowany ruch swobodnych nośników ładunku elektrycznego. W ciałach stałych są to swobodne elektrony a w cieczach o gazach swobodne jony i elektrony.

Podstawową wielkością opisującą prąd elektryczny jest natężenie prądu.

I= Q/t

I =[1A]

1A=1C/1s

Natężeniem prądu nazywamy stosunek ładunku przepływającego przez przekrój poprzeczny przewodnika [Q] do czasu w jakim ten przepływ nastąpił [t]

Q =n*q

Prawo Ohma - natężenie prądu płynącego przez przewodnik jest wprost proporcjonalne do różnicy potencjałów panujących między końcami przewodnika a odwrotnie proporcjonalnie do oporu jaki stawia przewodnik. I=U/R

II prawo Ohma

R= ro l/s

R - opór przewodnika

ro - opór właściwy charakteryzuje rodzaj przewodnik

l - długość przewodnika

s - pole powierzchni przewodnika

Węzłem - w obwodzie prądu elektrycznego nazywamy pkt w którym łączą się przewodniki.

I prawo Kirchhoffa - suma prądów wypływających z węzła równa jest sumie prądów wpływających do węzła.

II prawo Kirchhoffa - suma spadków napięcia na oporach przy dowolnym obiegu obwodu zamkniętego równa jest sumie sił elektromotorycznych występujących w tym obwodzie

Łączenie szeregowe - dane opory są połączone szeregowo wtedy gdy prąd płynący przez pierwszy opór płynie w całości przez drugi itd.

I₁=I₂=I₃=…..=I

U=U₁+U₂+U₃/:I

U/I= U₁/I+ U₂/I+ U₃/I

Pr. Ohma

I=U/R R=U/I

R=R₁+R₂+R₃

Łączenie równoległe - dane opory połączone są równolegle wtedy gdy różnice potencjałów między ich końcami są takie same

U₁=U₂=U₃=U

I= I₁+I₂+I₃/U

I/U= I₁/U+I₂/U+I₃/U

1/R=1/R₁+1/R₂+1/R₃

Promieniotwórczością naturalną - nazywamy zjawisko polegające na emitowaniu przez jądro atomowe cząstek (alfa, beta lub gamma) w wyniku czego jądro przekształca się w jądro innego pierwiastka lub jądro tego samego pierwiastka ale znajdującego się w niższym stanie energetycznym.

W przyrodzie istnieje 14 nuklidów promieniotwórczych, których czas połowicznego zaniku jest tego samego rzędu lub dłuższy niż wiek wszechświatu czasowy na 5*10⁹ lat.

Jedynie 3 z nich: Tor (Tch 232) uran (U235) uran (U238) rozpadają się na nuklidy pochodne, które są również promieniotwórcze i dopiero w wyniku szeregu kolejnych rozpadów osiągany jest stabilny nuklid. Szeregi te tworzą tzw. rodziny promieniotwórcze. Na końcu każdej rodziny promieniotwórczej znajduje się jądro ołowiu.

Czasem połowicznego zaniku - nazywamy czas po którym liczba atomów pierwiastka promieniotwórczego zmniejszy się o połowę.

Aktywnością pierwiastka promieniotwórczego nazywamy liczbę rozpadu przypadająca na jednostkę czasu.

Energia każdego atomu jest uzależniona od rozmieszczenia elektronów na dozwolonych dla tego atomu powłokach elektronowych.

Jeżeli elektrony zajmują najniższe dozwolone powłoki to atom posiada najniższa możliwą energię. Stan o najniższej energii nazywamy podstawowym. Jeżeli elektrony przeskoczą na wyższe powłoki elektronowe to energia atomu rośnie. Stan atomu o wyższej energii nazywamy wzbudzony. Każdy atom ma z góry określone i charakterystyczne dla siebie dozwolone stany energetyczne w jakich może się znajdować.

Czas życia atomu w stanie wzbudzonym jest bardzo krótkiego rzędu do 10^-6s.

Widmem emisyjnym - nazywamy widmo światła wysyłanego przez atomy pobudzone do świecenia. Atomy można pobudzić do świecenia w wyniku umieszczenia w wysokiej temperaturze.

Widmem absorpcyjnym nazywamy widmo światła białego, które po przejściu przez mocno rozrzedzoną substancję jest pozbawione tych długości fal, które dana substancja emituje.

Prądem elektrycznym - nazywamy uporządkowany ruch swobodnych nośników ładunku elektrycznego. W ciałach stałych są to swobodne elektrony a w cieczach o gazach swobodne jony i elektrony.

Podstawową wielkością opisującą prąd elektryczny jest natężenie prądu.

I= Q/t

I =[1A]

1A=1C/1s

Natężeniem prądu nazywamy stosunek ładunku przepływającego przez przekrój poprzeczny przewodnika [Q] do czasu w jakim ten przepływ nastąpił [t]

Q =n*q

Prawo Ohma - natężenie prądu płynącego przez przewodnik jest wprost proporcjonalne do różnicy potencjałów panujących między końcami przewodnika a odwrotnie proporcjonalnie do oporu jaki stawia przewodnik. I=U/R

II prawo Ohma

R= ro l/s

R - opór przewodnika

ro - opór właściwy charakteryzuje rodzaj przewodnik

l - długość przewodnika

s - pole powierzchni przewodnika

Węzłem - w obwodzie prądu elektrycznego nazywamy pkt w którym łączą się przewodniki.

I prawo Kirchhoffa - suma prądów wypływających z węzła równa jest sumie prądów wpływających do węzła.

II prawo Kirchhoffa - suma spadków napięcia na oporach przy dowolnym obiegu obwodu zamkniętego równa jest sumie sił elektromotorycznych występujących w tym obwodzie

Łączenie szeregowe - dane opory są połączone szeregowo wtedy gdy prąd płynący przez pierwszy opór płynie w całości przez drugi itd.

I₁=I₂=I₃=…..=I

U=U₁+U₂+U₃/:I

U/I= U₁/I+ U₂/I+ U₃/I

Pr. Ohma

I=U/R R=U/I

R=R₁+R₂+R₃

Łączenie równoległe - dane opory połączone są równolegle wtedy gdy różnice potencjałów między ich końcami są takie same

U₁=U₂=U₃=U

I= I₁+I₂+I₃/U

I/U= I₁/U+I₂/U+I₃/U

1/R=1/R₁+1/R₂+1/R₃

Promieniotwórczością naturalną - nazywamy zjawisko polegające na emitowaniu przez jądro atomowe cząstek (alfa, beta lub gamma) w wyniku czego jądro przekształca się w jądro innego pierwiastka lub jądro tego samego pierwiastka ale znajdującego się w niższym stanie energetycznym.

W przyrodzie istnieje 14 nuklidów promieniotwórczych, których czas połowicznego zaniku jest tego samego rzędu lub dłuższy niż wiek wszechświatu czasowy na 5*10⁹ lat.

Jedynie 3 z nich: Tor (Tch 232) uran (U235) uran (U238) rozpadają się na nuklidy pochodne, które są również promieniotwórcze i dopiero w wyniku szeregu kolejnych rozpadów osiągany jest stabilny nuklid. Szeregi te tworzą tzw. rodziny promieniotwórcze. Na końcu każdej rodziny promieniotwórczej znajduje się jądro ołowiu.

Czasem połowicznego zaniku - nazywamy czas po którym liczba atomów pierwiastka promieniotwórczego zmniejszy się o połowę.

Aktywnością pierwiastka promieniotwórczego nazywamy liczbę rozpadu przypadająca na jednostkę czasu.

Energia każdego atomu jest uzależniona od rozmieszczenia elektronów na dozwolonych dla tego atomu powłokach elektronowych.

Jeżeli elektrony zajmują najniższe dozwolone powłoki to atom posiada najniższa możliwą energię. Stan o najniższej energii nazywamy podstawowym. Jeżeli elektrony przeskoczą na wyższe powłoki elektronowe to energia atomu rośnie. Stan atomu o wyższej energii nazywamy wzbudzony. Każdy atom ma z góry określone i charakterystyczne dla siebie dozwolone stany energetyczne w jakich może się znajdować.

Czas życia atomu w stanie wzbudzonym jest bardzo krótkiego rzędu do 10^-6s.

Widmem emisyjnym - nazywamy widmo światła wysyłanego przez atomy pobudzone do świecenia. Atomy można pobudzić do świecenia w wyniku umieszczenia w wysokiej temperaturze.

Widmem absorpcyjnym nazywamy widmo światła białego, które po przejściu przez mocno rozrzedzoną substancję jest pozbawione tych długości fal, które dana substancja emituje.

Prądem elektrycznym - nazywamy uporządkowany ruch swobodnych nośników ładunku elektrycznego. W ciałach stałych są to swobodne elektrony a w cieczach o gazach swobodne jony i elektrony.

Podstawową wielkością opisującą prąd elektryczny jest natężenie prądu.

I= Q/t

I =[1A]

1A=1C/1s

Natężeniem prądu nazywamy stosunek ładunku przepływającego przez przekrój poprzeczny przewodnika [Q] do czasu w jakim ten przepływ nastąpił [t]

Q =n*q

Prawo Ohma - natężenie prądu płynącego przez przewodnik jest wprost proporcjonalne do różnicy potencjałów panujących między końcami przewodnika a odwrotnie proporcjonalnie do oporu jaki stawia przewodnik. I=U/R

II prawo Ohma

R= ro l/s

R - opór przewodnika

ro - opór właściwy charakteryzuje rodzaj przewodnik

l - długość przewodnika

s - pole powierzchni przewodnika

Węzłem - w obwodzie prądu elektrycznego nazywamy pkt w którym łączą się przewodniki.

I prawo Kirchhoffa - suma prądów wypływających z węzła równa jest sumie prądów wpływających do węzła.

II prawo Kirchhoffa - suma spadków napięcia na oporach przy dowolnym obiegu obwodu zamkniętego równa jest sumie sił elektromotorycznych występujących w tym obwodzie

Łączenie szeregowe - dane opory są połączone szeregowo wtedy gdy prąd płynący przez pierwszy opór płynie w całości przez drugi itd.

I₁=I₂=I₃=…..=I

U=U₁+U₂+U₃/:I

U/I= U₁/I+ U₂/I+ U₃/I

Pr. Ohma

I=U/R R=U/I

R=R₁+R₂+R₃

Łączenie równoległe - dane opory połączone są równolegle wtedy gdy różnice potencjałów między ich końcami są takie same

U₁=U₂=U₃=U

I= I₁+I₂+I₃/U

I/U= I₁/U+I₂/U+I₃/U

1/R=1/R₁+1/R₂+1/R₃

Promieniotwórczością naturalną - nazywamy zjawisko polegające na emitowaniu przez jądro atomowe cząstek (alfa, beta lub gamma) w wyniku czego jądro przekształca się w jądro innego pierwiastka lub jądro tego samego pierwiastka ale znajdującego się w niższym stanie energetycznym.

W przyrodzie istnieje 14 nuklidów promieniotwórczych, których czas połowicznego zaniku jest tego samego rzędu lub dłuższy niż wiek wszechświatu czasowy na 5*10⁹ lat.

Jedynie 3 z nich: Tor (Tch 232) uran (U235) uran (U238) rozpadają się na nuklidy pochodne, które są również promieniotwórcze i dopiero w wyniku szeregu kolejnych rozpadów osiągany jest stabilny nuklid. Szeregi te tworzą tzw. rodziny promieniotwórcze. Na końcu każdej rodziny promieniotwórczej znajduje się jądro ołowiu.

Czasem połowicznego zaniku - nazywamy czas po którym liczba atomów pierwiastka promieniotwórczego zmniejszy się o połowę.

Aktywnością pierwiastka promieniotwórczego nazywamy liczbę rozpadu przypadająca na jednostkę czasu.

---