Aniołowie Pana w gościnie u Abrahama
Aniołowie to wielcy wysłannicy Pana Boga. Mają piękne skrzydła, świetliste szaty i przynoszą dobrą nowinę. Ale czasem zjawiają się jak zwyczajni ludzie, bez skrzydeł i blasku.
Stary Abraham doświadczył właśnie takiego niezwykłego spotkania. Pewnego razu, gdy odpoczywał w cieniu dębu zobaczył na drodze trzech podróżnych. Nie wiedział, że byli to Aniołowie, ale wstał szybko, ukłonił im się nisko i zaprosił do swego namiotu, gdzie jego żona Sara przygotowała im jedzenie: chleb, ser, mleko i mięso. Nagle jeden z podróżnych powiedział, że Bóg obdarzy ich potomstwem. Sara aż się zaśmiała z tych proroctw, bo oboje z Abrahamem byli już bardzo starzy. Ale po roku urodził im się synek, Izaak. Gorąco więc dziękowali Bogu za spełnienie tej przyniesionej im przez Aniołów obietnicy.
Aniołowie Pana , goście Abrahama
Wy mnie napełnijcie radością spotkania
Gdy zamiast z bliskimi gadam z telewizorem
A gości odsyłam, bo przyszli nie w porę
Lub każę im czekać bo pilne mam zajęcie
Albo się brakiem czasu wciąż wykręcam
Wy mi pomóżcie drzwi domu otworzyć
I wierzyć że każdy kto z sercem przychodzi
To Posłaniec Boży
Amen
Powiedz, kto, kiedy i z jaką nowiną przyszedł do Ciebie jak Aniołowie do Abrahama.