Nr ćwiczenia	Poziomy energetyczne atomu wodoru. Stała Rydberga				Ocena przygotowania teoretycznego.
11
Nr zespołu	Nazwisko i imię					Ocena za sprawozdanie.
8	Jakub Gorycki
Data	Wydział	Rok	Grupa			UWAGI :
013.03.2005	EAI i E	I	I

Wprowadzenie teoretyczne:

Siatka dyfrakcyjna:

Zespół równoległych i równoodległych szczelin. przy padaniu na siatkę dyfr. Również powstają prążki interferencyjne .Wzajemna odległość kątowa tych prążków określona jest stosunkiem */d, gdzie d jest odległością miedzy środkami sąsiednich szczelin.

Zdolność rozdzielcza siatki: R=*/(**)

Obraz uzyskany w wyniku rozłożenia promieniowania opt. (światła) niemonochromatycznego na składowe o różnych długościach fal (różnych barwach), np. za pomocą pryzmatu, siatki dyfrakcyjnej nazywamy widmem optycznym. Może być emisyjne lub absorpcyjne. Widmo optyczne liniowe ma postać jasnych, barwnych prążków na ciemnym tle lub ciemnych prążków na tle widma ciągłego i charakteryzuje atomy pierwiastka chemicznego emitującego (lub pochłaniającego) to promieniowanie (jest związane ze zmianą poziomów energ. zewn. elektronów w atomie), w.o. pasmowe — jasnych lub ciemnych pasm powstałych ze zlania się b. gęsto rozmieszczonych linii widmowych i charakteryzuje cząst. związku chem. Widmo optyczne ciągłe emitują pobudzone do świecenia ciała stałe i gazy pod dużym ciśnieniem oraz swobodne atomy i cząstki., gdy zachodzą np. procesy fotojonizacji, rekombinacji lub fotodysocjacji

Serie widmowe wodoru:

gdzie:
- długość fali

- częstotliwość fali

R - stała Rydberga =

,
- liczby kwantowe

W zależności od liczb kwantowych rozróżniamy następujące serie widmowe atomu wodoru:

• Seria Lymana
  =1
  =2,3,4,5,6...

• Seria Balmera
  =2
  =3,4,5,6...

• Seria Paschena
  =3
  =4,5,6,7...

• Seria Bracketta
  =4
  =5,6,7...

• Seria Pfunda
  =5
  =6,7,8...

• Seria Humpreysa
  =6
  =7,8,9…

Założenia Bohra:

• elektrony krążą po orbitach stacjonarnych, na których nie emitują energii

• wypromieniowanie następuje gdy atom przechodzi z jednego stanu do drugiego.

• v =(E_n-E_m)/h

Jako trzeci postulat podaje się, że moment pędu L jest skwantowany i równy nh/2π. W rzeczywistości, ten wynik jest u Bohra wnioskiem a nie założeniem. To co on założył, to zasada korespondencji:

"elektron emituje światło o częstości równej częstości swego ruchu orbitalnego".

Skąd (i z praw emisji) wyprowadza się warunek na moment pędu.

    Ale tak naprawdę, trzeci postulat Bohra, to warunek fali stojącej: długość λ fali de Broglie'a elektronu na pierwszej orbicie jest taka (h/mv), że na obwodzie (2πr) mieści się tylko jej jedna, jedyna wielokrotność.

Energia jonizacji, energia odpowiadająca usunięciu najsłabiej związanego elektronu z atomu lub cząsteczki. Rozróżnia się pierwszą, drugą,. .. itd. energię jonizacji - odpowiadające usunięciu kolejnych elektronów.

---