29.03.2000r.
SPRAWOZDANIE Z LABORATORIUM ZE SPAWALNICTWA
Temat: „KONTROLA ZŁĄCZY SPAWANYCH”
grupa Z-21
zespół A2
Rok akad. 1999/2000
Sempowicz Artur
Sobień Adrian
Pietras Wojciech
Drózd Michał
I . Kontrola wstępna.
II . Kontrola bieżąca.
III. Kontrola ostateczna i odbiór konstrukcji spawanych.
ad.I Kontrola wstępna.
1.Analiza dokumentacji.
określenie klasy konstrukcji spawanych wg PN ( klasy 1 2 3 )
klasy 1 i 2 odpowiadają konstrukcją odpowiedzialnym
klasa 3 odpowiada konstrukcją nieodpowiedzialnym
wg PN-EN wymagania (B,C,D):
B -wymagania ostre
C -średnie
D -łagodne
określenie klasy wadliwości spoin wg PN ( klasy 1 2 3 4 5)
klasa wadliwości określa prawdopodobieństwo powstania kruchego pękania
klasa wadliwości spoiny nie ma nic wspólnego z klasą konstrukcji ; konstrukcja
wykonana w drugiej klasie konstrukcji może mieć 3 klasę wadliwości spoin
wg PN-EN ,,klasy wadliwości” zostały zamienione na ,,niezgoności”
czy dokumentacja techniczna jest zatwierdzona przez organ odbierający konstrukcję
czy zakład ma dopuszczenie do danej konstrukcji
2.Analiza spawaczy.
spawacz musi posiadać odpowiednie uprawnienia
książeczka spawacza musi być ważna ( uprawnienia odnawiane są co dwa lata ) dla klasy 1,2 spawacz musi mieć ważne uprawnienia ponad podstawowe uprawnienia wydawane są również na różne rodzaje materiały i sposoby spawania
3.Kontrola materiałów podstawowych.
Materiały przeznaczone do spawania muszą mieć ważne atesty hutnicze; ewentualne zmiany materiałów do spawania muszą być potwierdzane przez konstruktora
4.Kontrola materiałów dodatkowych.
elektrody ( ważne certyfikaty)
gazy
druty
5.Kontrola stanowiska pracy.
Stanowisko musi spełniać warunki bhp tzn. odpowiednie oświetlenie, odprowadzanie gazów itd.
ad.II Kontrola bieżąca ( międzyoperacyjna ).
1.Kontrola przygotowania elementów do spawania.
oczyszczenie elementów do spawania na odległość 20 [mm] z każdej ze stron
osuszenie elektrod
odpowiednie ustawienie materiału
2.Kontrola parametrów spawania.
3.Czy spawaczem jest ten który ma uprawnienia i czy spawa on zgodnie z technologią.
ad.III Kontrola ostateczna i odbiór konstrukcji spawanych.
1.Oględziny zewnętrzne.
należy sprawdzić 100% długości spoin naprawić wady widoczne a następnie przeprowadzić badania nieniszczące
2.Badania nieniszczące.
badania radiograficzne
zaletą tego rodzaju badania nieniszczącego jest jednoznaczność interpretacji i dowód badania w postaci zdjęcia
badania ultradźwiękowe
trudna interpretacja co to za rodzaj wady i możliwość badania materiałów o grubości powyżej 5 [mm]
badania magnetyczne
badania magnetyczno -proszkowe ( dla materiałów ferromagnetycznych )
3.Badania niszczące ( mechaniczne i technologiczne).
próba na rozciąganie
próba na zginanie
próba na udarność
próba twardości
badanie makroskopowe
badanie mikroskopowe
W materiałach występują następujące wady:
1.wewnętrzne :
brak wytopu (tzw. przyklejanie)
brak przetopu ; ( w środku spoiny dwustronnej X lub podwójnego U )
pęcherze w postaci gniazd w kraterach ;
niemetaliczne wtrącenia i zanieczyszczenia ( dostają się do materiału w trakcie stygnięcia )
pęknięcia ;
złożone ( połączenie wad wymienionych wcześniej )
2.zewnętrzne :
niedostateczna grubość spoiny ;
zbyt gruby nadlew ;
nieregularność kształtu spoiny ;
brak przetopu ;
podtopienia na brzegach lica ;
wycieki ;
pęknięcia spoiny
Pęknięcia są najgroźniejszą wadą i każde pęknięcie dyskwalifikuje spoinę. W przypadku stwierdzenia pęknięcia należy wyciąć wadę na całej długości i głębokości i poprawić połączenie.