Wspólnotowy Obszar Celny
Wspólnotowy obszar celny obejmuje następujące państwa:
-terytorium Królestwa Belgii;
- terytorium Królestwa Danii, z wyjątkiem Wysp Owczych i Grenlandii;
- terytorium Republiki Federalnej Niemiec, z wyjątkiem wyspy Helgoland i terytorium Busingen;
- terytorium Królestwa Hiszpanii, z wyjątkiem Ceuty i Melilli;
- terytorium Republiki Francuskiej, za wyjątkiem terytoriów zamorskich i Saint Pierre i Miquelon oraz Majotty;
- terytorium Republiki Greckiej;
- terytorium Irlandii;
- terytorium Republiki Włoskiej, z wyjątkiem gmin Livigno i Campione dItalia oraz wód krajowych jeziora Lugano znajdujących się pomiędzy nabrzeżem a granicą polityczną strefy położonej pomiędzy Ponte Tesa i Porto Ceresio;
- terytorium Wielkiego Księstwa Luksemburga;
- terytorium Królestwa Niderlandów w Europie;
- terytorium Republiki Austri;
- terytorium Republiki Portugalskiej;
- terytorium Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, jak również Wysp Normandzkich i Wyspy Man;
- terytorium Republiki Finlandii;
- terytorium Królestwa Szwecji;
- terytorium Republiki Czeskiej;
- terytorium Republiki Estońskiej;
- terytorium Republiki Cypryjskiej;
- terytorium Republiki Łotewskiej;
- terytorium Republiki Litewskiej;
- terytorium Republiki Węgierskiej;
- terytorium Republiki Malty;
- terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
- terytorium Republiki Słowenii;
- terytorium Republiki Słowackiej;
- terytorium Republiki Rumunii:
- terytorium Republiki Bułgarii
Za część terytorium celnego Wspólnoty uznaje się również następujące terytoria, znajdujące się poza terytorium Państw Członkowskich:
(a) FRANCJA - Terytorium Księstwa Monako
(b) CYPR - Terytorium stref suwerennych Zjednoczonego Królestwa w Akrotiri i Dhekelia
Do obszaru celnego Wspólnoty włączone jest morze terytorialne, morskie wody wewnętrzne oraz przestrzeń powietrzna Państw Członkowskich i terytoriów, o których mowa wyżej, z wyjątkiem morza terytorialnego, morskich wód wewnętrznych i przestrzeni powietrznej terytoriów, które nie są częścią obszaru celnego Wspólnoty
Co jest istotą Wspólnotowego Obszaru Celnego?
Istotą wspólnotowego obszaru celnego jest uwolnienie państw od ceł przywozowych i wywozowych między Państwami Członkowskimi oraz wszelkich opłat o skutkach równoważnych, jak również przyjęcie wspólnej taryfy celnej w stosunkach z państwami trzecimi.
Na terytorium wspólnotowego obszaru celnego prawo stanowi Kodeks Celny, oraz odpowiednie rozporządzenia takie jak rozporządzenie Rady Nr 2545/93 z 2.7.1993 r. wprowadzające Przepisy Wykonawcze do Rozporządzenia Rady Nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (RWKC). Do tej grupy można zaliczyć również Rozporządzenie Rady Nr 918/83 z 28.8.1983 r. ustanawiające Wspólnotowy system zwolnień celnych. Do przepisów uzupełniających WKC należy Rozporządzenie Rady Nr 2658/87 z 23.7.1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej. Zgodnie z systemem prawnym obowiązującym na obszarze UE regulacje prawne wydane w formie rozporządzenia mają moc obowiązującą wszystkie państwa członkowskie. Rozporządzenie obowiązuje w całości i stosuje się je bezpośrednio we wszystkich Państwach członkowskich.
Towar wspólnotowy
Jakie towary możemy nazwać towarami wspólnotowymi?
towary całkowicie uzyskane na obszarze celnym Wspólnoty bez udziału towarów przywiezionych z krajów lub terytoriów niebędących częścią obszaru celnego Wspólnoty. W przypadkach o szczególnym znaczeniu gospodarczym, określonych zgodnie z procedurą Komitetu, towarów uzyskanych z towarów objętych procedurą zawieszającą nie uważa się za towary wspólnotowe;
towary przywiezione z państw lub terytoriów niebędących częścią obszaru celnego Wspólnoty i dopuszczone do obrotu;
towary uzyskane lub wyprodukowane na obszarze celnym Wspólnoty wyłącznie z towarów, o których mowa lub z towarów, o których mowa wyżej
Kiedy towar staje się towarem wspólnotowym?
Przedstawiciel fiskalny dokonuje na podstawie stosownego upoważnienia zgłoszenia celnego. Na podstawie zgłoszenia towary są poddawane odprawie oraz uiszczane są należności celne. Przedstawiciel jest zobowiązany dostarczyć nabywcy dokumentację odprawy celnej. W myśl przepisów Wspólnotowego Kodeksu Celnego Rozporządzenia Rady (EWG NR 2913/92) po dokonaniu odprawy celnej i uiszczeniu wszelkich z nią związanych należności, nabywca może dysponować towarami na terenie Unii Europejskiej jak właściciel - po wprowadzeniu do wolnego obrotu towar otrzymuje status towaru wspólnotowego. W tym miejscu należy zaznaczyć, że niepotrzebne jest wystawianie faktury sprzedaży przez przedstawiciela fiskalnego.
Artykuł 78 ustawy „Prawo Celne”
Art. 78. 1. Zgłoszenia celnego jako przedstawiciel bezpośredni osoby zainteresowanej może dokonać wyłącznie osoba, o której mowa w art. 4 pkt 1 Wspólnotowego Kodeksu Celnego, jeżeli jest agentem celnym lub jeżeli w jej imieniu czynności przed organem celnym dokonuje upoważniony pracownik wpisany na listę agentów celnych.
2. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania, jeżeli zgłoszenie celne:
1) dotyczy towarów niemających charakteru handlowego;
2) jest dokonywane w imieniu osoby zainteresowanej przez jej pracownika;
3) jest dokonywane w ramach obrotu pocztowego.