Zdania podrzędnie złożone - rozróżnienie między oración especificativa a oración explicativa
Oración especificativa y oración explicativa
W języku hiszpańskim zdania podrzędne względne dzielą się na dwa rodzaje: oraciones especificativas i oraciones explicativas. W obu konstrukcjach zdanie podrzędne spełnia funkcję przydawki: w pierwszym przypadku określa, definiuje, a w drugim wyjaśnia idee zdania nadrzędnego:
La chica que vive al lado mío es muy simpática. (Dziewczyna, która mieszka koło mnie, jest bardzo miła.)
Marisa, que vive al lado mío, es mi mejor amiga. (Marisa, która mieszka koło mnie, jest moją najlepszą przyjaciółką.)
Obydwa zdania wydają się niemal identyczne, jednak różnią się swoją funkcją. Pierwsze z nich to oración especificativa - jest zdaniem, które dodaje niezbędne informacje o podmiocie zdania nadrzędnego. Zdania tego typu tworzą wraz ze zdaniem nadrzędnym logiczną całość. Dlatego nie są oddzielone przecinkiem, co jest niezbędne, aby zdanie złożone funkcjonowało prawidłowo. Jeśli chcielibyśmy pozbyć się części, która dookreśla informację, czyli zdania podrzędnego que vive al lado mío, zdanie straciłoby sens. Nie byłoby wiadomo, o kogo chodzi. Czasami pozbawienie zdania części „specyfikującej” nie sprawia, że zdanie przestaje być poprawne gramatycznie, ale zmienia jego sens:
Los profesores que ganan más dinero trabajan más que otros. (Nauczyciele, którzy zarabiają więcej pieniędzy, pracują więcej niż inni.)
Z gramatycznego punktu widzenia moglibyśmy powiedzieć:
Los profesores trabajan más que otros. (Nauczyciele pracują więcej niż inni.)
Zdanie jest poprawne gramatycznie, ale traci sens zdania złożonego.
Drugi rodzaj zdań podrzędnych względnych to zdanie wyjaśniające, czyli oración explicativa. Jego funkcja w zdaniu złożonym to dodanie dodatkowej informacji, wyjaśnienie idei zdania nadrzędnego. Zdanie to zazwyczaj występuje po niewielkiej pauzie, co w tekście pisanym przekłada się na przecinki. Zdanie wtrącone można pominąć, a mimo to zdanie złożone nie traci sensu. Tym sposobem można powiedzieć:
Marisa es mi mejor amiga. (Marisa jest moją najlepszą przyjaciółką.)
Zdanie zostaje pozbawione dodatkowej informacji, lecz nie traci ono sensu gramatycznego ani logicznego.