Społeczeństwo stanowe w Polsce

- stan, do którego należało się poprzez odpowiednie przygotowanie i święcenia kapłańskie

- własne przywileje, sądownictwo-prawo kanoniczne

- zwolnienie ze

świadczeń na rzecz państwa

- stan zróżnicowany wewnętrznie pod względem majątkowym

- godności kościelne zastrzeżone dla synów możnowładców

- stan otwarty; jedyna możliwość awansu społecznego dla synów chłopskich

- organizacja rodowa połączona wspólnymi herbami i zawołaniami

- liczne prawa i przywileje gwarantujące nietykalność osobistą i majątkową

- zamykanie się stanu i dążenie do roli hegemona

- droga do szlachectwa- urodzenie w rodzinie szlacheckiej, nobilitacja, nagana szlachectwa

- podział na:

a/posesjonatów - magnateria, szlachta średnia, szlachta zagrodowa

b/nie posesjonatów - szlachta służebna, gołota szlachecka

- korzystanie z praw miejskich uzależnione od posiadania obywatelstwa miejskiego

- podział na:

a/ patrycjat-bogaci kupcy, bankierzy, urzędnicy miejscy

b/pospólstwo- rzemieślnicy, drobni kupcy, handlarze-posiadali prawa, ale ograniczony zakres udziału we władzy

c/plebs-biedota miejska, czeladnicy, służba, robotnicy najemni, żebracy

- od XV w. ustawodawstwo antymieszczańskie

- kmiecie użytkowali dziedzicznie ziemię nadaną w akcie lokacyjnym należącą do feudała

- zagrodniczy posiadali niewielkie działki

- czeladź pracowała w majątku feudała lub bogatego kmiecia

- chłopi podlegali sądownictwu ławy wiejskiej pod przewodnictwem sołtysa

- ograniczanie przez szlachtę wolności osobistej chłopów

CHŁOPSTWO

MIESZCZAŃSTWO

SZLACHTA

DUCHOWIEŃSTWO

SPOŁECZEŃSTWO STANOWE W POLSCE