Temat: Dzień Babci i Dziadka - tradycje, zwyczaje, życzenia.

Cele główne:

• Kształtowanie poprawnej postawy dzieci wobec osób starszych

• Utrwalenie w pamięci dzieci dni (dat) w których swoje święta mają babcia i dziadek

• Utrwalanie pojęć związanych z dniem babci i dziadka

• Doskonalenie zdolności plastycznych.

Cele szczegółowe:

• Uczeń wie kiedy jest święto babci i dziadka

• Uczeń wie jak należy zachowywać się w stosunku do osób starszych

• Uczeń zna zwyczaje związane z obchodzeniem dnia babci i dziadka

• Uczeń wie kim dla niego jest dziadek i babcia

• Uczeń rozwiązuje krzyżówkę związaną ze świętem babci i dziadka

• Uczeń wykonuje upominek dla babci i dziadka
  

Metody: Pogadanka, praktycznego działania, drama, odgrywanie ról

Formy: Grupowa, indywidualna

Środki: Bibuła, wykałaczki, cukierki czekoladowe, nożyczki, klej, nić, duża krzyżówka, wiersze H. Livor- Piotrowskiego „Dziadek”, E. Skarżyńskiej „Dlaczego kochamy babcię?”

Czas: 60 min.

Uczestnicy: wychowankowie świetlicy.

Przebieg zajęć:

1) Nauczyciel czyta dzieciom wiersze H/ Livora- Piotrowskiego „Dziadek” i E. Skarżyńskiej „ Dlaczego kochamy babcię”. Wprowadza dzieci do tematu zajęć.
2) Dzieci odpowiadają na pytania nauczyciela:
• Czy wiecie jaki jest dziś dzień?
• Kim jest dla was babcia i dziadek?
• Czy daliście swojej babci i dziadkowi już jakieś prezenty z okazji ich święta?
• Czy złożyliście im życzenia? Jakie to były życzenia?
• Za co najbardziej kochacie swoją babcię i dziadka?
• Jak należy zachowywać się wobec starszych osób?
3) Dzieci rozwiązują krzyżówkę związaną z tematem zajęć.
4) Nauczyciel zaprasza dzieci do wykonania kwiatków z bibuły, cukierka i wykałaczki dla babci i dziadka.

5) Drama - dzieci w dwójkach dokonują próby składania życzeń.

6) Zakończenie zajęć i podziękowanie za piękną pracę.

E. Skarżyńska „Dlaczego kochamy babcię?”
Bo często przyjeżdża do nas,
bo przynosi nam pestki dyni
i winogrona.
Bo bierze nas na kolana
albo na ... ptysie.

I nigdy nie dręczy nas
pytaniami
- dlaczego bazgrzemy w zeszycie,
- czemu drzemy spodnie,
- czemu jesteśmy tacy nieznośni.

Albo zanadto spokojni,
- dlaczego gubimy guziki,
piórniki oraz czapki,
- dlaczego nie jemy szpinaku,
- dlaczego psujemy zabawki?...

Babcia nie pyta nas o to.
I za to, że taka jest właśnie
uśmiechamy się do niej-
najweselej, najjaśniej.

H. Livor- Piotrowski- „Dziadek”
Mój dziadek wie prawie wszystko.
Umie gwizdać jak kos,
ma duże okulary,
i długi siwy wąs.
Potrafi z kawałka drewna
wystrugać lalkę i psa.
Jak piękna książka dla dzieci
- dziadek sto bajek zna.
Gdy jestem już trochę śpiąca,
a w domu cisza i mrok-
bierze mnie na kolana
i mruczy jak duży kot.

Opracowała

mgr Iwona Klimas

---