Zajęcia przeprowadzone w świetlicy w Szkole Podstawowej Nr…… w Łodzi
w dniu 8 grudnia 2009 r. przez Katarzynę………, Katarzynę …………. ;)
Temat: Wyprawa do Krainy za Wielką Górą i spotkanie z Mikołajem
Cele ogólne:
Kształtowanie postaw życzliwości wobec innych
Wdrażanie do pielęgnowania tradycji
Rozwijanie wyobraźni i ekspresji ruchowej
Cele operacyjne: Uczeń
określa gesty, słowa, które są wyrazem życzliwości wobec innych
nazywa pozytywne uczucia i emocje, i potrafi je wyrażać wobec innych
odróżnia dobre zachowania społeczne od złych
wymienia atrybuty związane z postacią św. Mikołaja
Metody: zabawa integracyjna, rozmowa, krzyżówka, opowiadanie, praca z tekstem (zadania dla grup), ćwiczenie ruchowe (marsz fabularny), metoda ewaluacyjna (worek św. Mikołaja i kosz na śmieci)
Formy: indywidualna, grupowa, zbiorowa
Środki dydaktyczne: pudełka z literami, tekst opowiadania „ Kraina za Wielką Górą”, koperty z zadaniami dla 3 grup, ubranie Mikołaja, diagram krzyżówki, karta pracy z tekstem do uzupełnienia, talizmany, muzyka relaksacyjna, karty memory do samodzielnego wykonania jako prezenty dla dzieci.
Literatura: ŚWIETLICA W SZKOLE - kwartalnik
Czas trwania zajęć: 45 min.
PRZEBIEG:
Wprowadzenie - zabawa integracyjna „Gest przyjęcia od serca do serca”
Przekazywanie swojego imienia „ od serca” (gest pokazuje i objaśnia nauczyciel) komuś w kole, a ta osoba odbiera gest i swoje imię przekazuje kolejnej osobie.
Wyruszamy w podróż - zaproszenie do podróży „na niby” do Krainy za Wielką Górą - na spotkanie
z Tomkiem i tajemniczym staruszkiem - budowanie atmosfery zajęć poprzez marsz fabularny. Ćwiczenie rozluźniające, relaksujące; przygotowanie do podróży (dzieci wykonują czynności podawane w formie słownych komunikatów) - dzieci ubierają się, wkładają buty, czapki, kurtki pakują plecaki, itd. Gdy są już gotowe, nauczyciel wręcza dzieciom talizmany podróży - magiczne znaczki (buciki, serduszka, woreczki).
Następuje przejście do Krainy za Wielką Górą.
Witamy w Krainie
- Przywitanie; nauczyciel wita dzieci w Krainie za Wielką Górą i zaprasza do poznania pewnego chłopca Tomka, który też kiedyś znalazł się w tej krainie.
Odczytanie przez nauczyciela opowiadania „Kraina za Wielką Górą” cz. 1
W odległym miasteczku żył dziesięcioletni chłopiec Tomek. Nie był zbyt grzeczny i często sprawiał kłopoty swoim rodzicom. Pewnej zimy wybrał się na sanki. Rodzice pozwalali mu zjeżdżać tylko z małych pagórków. Prosili, żeby nie wchodził i nie zjeżdżał z wielkiej góry - dawnego toru saneczkowego - która jest stroma
i porośnięta drzewami. Tomek nie posłuchał rodziców. Wspiął się na wielką górę i postanowił zjechać starym torem saneczkowym między drzewami. Usiadł wygodnie, poprawił plecak, odepchnął się i zanim zdążył położyć nogi na płozach, pędził z szybkością wiatru. Stracił kontrolę nad sankami. Już wydawało się, że uderzy
w drzewo, kiedy nagle wjechał w ogromną zaspę śniegu. Przekoziołkował, przestraszony otworzył oczy
i zobaczył, że jest w zupełnie nieznanym miejscu. Tuż obok niego stał staruszek z długą brodą. Pogroził Tomkowi palcem i powiedział: „Miałeś słuchać rodziców. Znowu byłeś niegrzeczny. Musisz przekonać mnie swoim postępowaniem, że zasługujesz na to, żeby wrócić do domu”. Po tych słowach zniknął, a Tomek ruszył drogą przed siebie. Po kilku minutach zobaczył domy. Idąc w kierunku miasteczka, zauważył na jezdni duży, płócienny worek, z którego wysypywały się banknoty. Niewiele myśląc, wziął worek i wepchnął go do plecaka. „Ale skarb! Jak wrócę do mamy z takimi pieniędzmi, to na pewno nie będzie się na mnie złościć” - pomyślał.
W miasteczku spotkał smutnych ludzi. Wszyscy wokół rozmawiali o zaginięciu worka z ich wypłatami. Tomek słuchał. cdn
omówienie przeczytanego fragmentu tekstu
Jaki był Tomek? Czy podoba wam się zachowanie Tomka? Jak powinien postąpić Tomek ze znalezionym workiem?
odczytanie opowiadania cz. 2 - „Posłuchajmy dalej co zrobił Tomek …”
Tomek już wiedział, co zrobi. Podszedł do grupki ludzi i zapytał o najbliższy posterunek policji. Tam oddał znaleziony worek z pieniędzmi. Wieść rozniosła się lotem błyskawicy. Już chwilę potem do Tomka podchodzili mieszkańcy miasteczka i serdecznie mu dziękowali. I wtedy znów pojawił się znajomy staruszek. Tym razem był uśmiechnięty. Uściskał mu dłoń i w tym samym momencie Tomek znalazł się przed drzwiami swojego domu. Nie wiedział, czy to wszystko co mu się przydarzyło było snem czy prawda.
omówienie przeczytanego fragmentu tekstu
Czy uważacie, że dobre rozwiązanie wybrał Tomek? Jak teraz oceniacie zachowanie Tomka? Czy Tomek zasłużył, żeby wrócić do domu? Jak myślicie dlaczego staruszek był uśmiechnięty, gdy znów się zjawił obok Tomka? Kim był ten tajemniczy staruszek?
Szukamy prezentów - dzieci mają za zadanie odnaleźć ukryte w świetlicy pudełeczka; siedem prezentów
z napisanymi literkami. Z odnalezionych pudełeczek układają imię tajemniczego staruszka z opowiadania. (MIKOŁAJ). Teraz już wiemy kim był tajemniczy staruszek.
Zadania z Mikołajem - praca w 3 grupach. Nauczyciel prosi dzieci o dobranie się w trzy grupy wg posiadanych talizmanów podróży. Każda grupa wybiera sobie odpowiednią kopertę z zadaniem do wykonania. Przystępują do pracy.
GRUPA I - otrzymuje elementy stroju św. Mikołaja. Dzieci wychodzą poza świetlicę. Mają za zadanie ubrać wybrane dziecko w strój. Prezentacja polega na określeniu, z czego składa się strój Mikołaja. Mikołaj mówi, komu i dlaczego rozdaje prezenty.
GRUPA II - rozwiązuje krzyżówkę z hasłem: WITAM WAS ! MIKOŁAJ
GRUPA III - otrzymuje tekst „Tajemnica świętego Mikołaja”. Zadanie polega na uzupełnieniu luk odpowiednimi wyrazami.
Dzieci siadają w kole. Prezentacja pracy w grupach.
„Niekosztowne prezenty” - zabawa w kole. Nauczyciel objaśnia, że nie zawsze musimy obdarowywać się prezentami rzeczowymi, materialnymi. Czasami możemy sprawić komuś radość prezentem, którego nie trzeba kupować, obdarowując go uściskiem ręki, przytuleniem, pogłaskaniem itp. Nauczyciel odwołuje się do wcześniejszych zajęć - dzieci robiły kartki świąteczne dla staruszków z domu dziennego pobytu, zabawki ze skrawka dla chorych dzieci. „Proszę, obdarujmy się teraz życzliwością” - ćwiczenie w kręgu.
Zaczarowane talizmany - dzieci siedząc w kole zastanawiają się, jaki związek mają ich talizmany podróży
z Mikołajem i nazywają uczucia im towarzyszące.
serce - dobroć Mikołaja
buty - długa, daleka droga, jaką musi pokonać, żeby odwiedzić wszystkie dzieci
worek - podarunki, które rozdaje
Przygotowanie do powrotu. Nauczyciel dziękuje dzieciom za wspaniałą podróż, w czasie której dowiedzieliśmy się, że na prezenty trzeba zasłużyć dobrym zachowaniem (Nauczyciel ukierunkowuje rozmowę z dziećmi na wysnucie wniosku, że w opowiadaniu Tomek musiał wykazać się dobrym zachowaniem, aby wrócić do domu; czarodziejski powrót do domu można porównać do otrzymywanych podarków od Mikołaja) oraz że radość dają nie tylko prezenty kupione w sklepie ale i te, które otrzymujemy jako gesty życzliwości od innych. Przypomina, że radość czerpiemy również wtedy, gdy to my obdarowujemy innych, nie zapominamy
o biednych i samotnych. Informuje, że w największym prezencie z literką M są ukryte niespodzianki dla dzieci (cukierki i karty do samodzielnego wykonania gry memory o tematyce świątecznej). Dzieci zabierają pudełko
i wyruszają „w drogę powrotną” do świetlicy szkolnej.
Ewaluacja. Nauczyciel zwraca się do dzieci:
Proszę, aby każde dziecko, któremu podobało się nasze spotkanie i dobrze się czuło w trakcie zabawy - wrzuciło swój talizman do worka Mikołaja. Jeśli komuś się nie podobały zajęcia niech wrzuci swój talizman do kosza na śmieci.