MASCI, Postaci leku sem. I i II


MAŚCI = UNGUENTA

są półstałą postacią leku przeznaczoną do nanoszenia przede wszystkim na skórę lub błony śluzowe w celu:

(obecnie rzadko, bo częściej w systemach transdermalnych)

Maści są układami o konsystencji półstałe i właściwościach plastycznych, co umożliwia ich rozsmarowanie i odpowiednią przyczepność do skóry lub błony śluzowej.

Ze względu na drogę podania wyróżniamy maści:

-na skórę

- na błony śluzowe

- do ucha

-do nosa

-doodbytnicza

-dopochwowa

-do oczu.

Ze względu na właściwości podłoża wyróżniamy:

- Maści: zwyczajowo tym terminem określa się maści sporządzone na podłożu liofilowym, nie zawierające wody.

- kremy: emulsja

- żele ; podłoże hydrofilowe

Maśli składają się z jednoskładnikowego lub złożonego podłoża, w którym zazwyczaj znajduje się substancja lecznicza. Może ona występować jako:

- rozpuszczona=> maści typu roztwory

-zawieszona=> maść typu zawiesina

- wemulgowana => maść typu emulsja

- zawieszona i wemulgowana lub zawieszona i rozpuszczona => maść wielofazowa.

Wyróżniamy podłoża:

- lipofilowe = hydrofobowe: tłuszcze i to co się miesza z tłuszczami

- hydrofilowe= liofobowe: wodne roztwory koloidów

- absorpcyjne: podłoże lipofilowe (tłuste!!) zawierające rozpuszczone w sobie emulgatory, dzięki czemu po dodaniu wody powstaje emulsja.

Podłoże maści może mieć wpływ na działanie preparatu i uwalnianie substancji leczniczej do tkanki (nie może szkodzić, ale może pomagać).

Maści bezwodne:

Są to preparaty na podłożach bezwodnych, które mają możliwość zaabsorbować tylko bardzo maleńkie ilości wody.

Najbardziej typowe składniki takiej maści:

Węglowodory stałe, półstałe, ciekłe, lub ich mieszaniny (wazelina, parafina stała, parafina ciekła), oleje roślinne (przyp!!!!), tłuszcze zwierzęce (smalec), syntetyczne glicerydy, woski!!, poliakrylisiloksany (syntetyczne podłoże).

Podłoża te nie zawierają emulgatorów!!!

Są to bezwodne preparaty na podłożach lipofilowych zawierające emulgator typu w/o!!!

Dzięki temu mogą zaabsorbować duże ilości wody.

Najczęściej spotykane podłoża absorpcyjne:

Lanolina, euceryna, maść cholesterolowa, hascobaza,

Są to preparaty na podłożach, które mieszają się z wodą.

Praktyczne zastosowanie mają tutaj mieszaniny stałych i ciekłych makr ogoli (polioksyetylenoglikoli). Sprawiają wrażenie tłustości, ale bardzo dobrze rozpuszczają się w wodzie.

  1. Charakterystyka podłoży maściowych: Podłoża lipofilowe : TŁUSTE!!

-wazelina biała = vaselinum album - lepiej oczyszczona

- wazelina żółta = vaselimum flavum

Wazelinę otrzymuje się w podczas destylacji ropy naftowej jako jedną z frakcji. Dalej poddaje się oczyszczeniu najpierw do wazeliny żółtej, a potem do białej.

Stanowi ona mieszaninę węglowodorów o różnej długości łańcuchów, dzięki czemu otrzymuje się konsystencję półstałą, mazistą.

Wazelina charakteryzuje się charakterystyczną, fluoryzującą poświatą. Można ją wyciągać.

Temperatura kroplenia: 40 - 60° C

Zalety wazeliny:

+trwała konsystencja: miękka, więc nie potrzeba dodatkowego zmiękczania

+ na skórę działa okluzyjnie= zabezpiecza przed parowaniem wody ze skóry i hamuje wymianę gazową; natłuszcza skórę, działa ochronnie i uplastycznia skórę = emolient

+dobrze się miesza z lipidami i emulgatorami (można z niej zrobić podłoże absorpcyjne)

+ nie powoduje uczuleń

+ tania

Wady:

- nie posiada praktycznie ŻADNYCH zdolności wiązania wody

Liczba wodna wynosi ok. 10, tzn, że w 100 g czystej wazeliny można wemulgować (wkręcić) 10 g wody (to baaardzo mało i nie radzę;) )

- tłusta w dotyku i niezmywalna wodą

- przy długim stosowaniu może prowadzić do akantozy: miejscowe zgrubienie naskórka

Parafina używana jest jako podłoże do maści tylko w połączeniu parafiny stałej i ciekłej. Układ jest bardzo podobny do wazeliny, ale cząsteczki w parafinie są bardziej jednolite, bo bardziej syntetyczne.

Parafina nie może stanowić samodzielnego podłoża, ale może stanowić jeden ze składników.

Otrzymuje się go z powłok brzusznych tłuszczowych (a nie ze słoninki;) ).

Może stanowić samodzielne podłoże. Jest mieszaniną naturalnych tłuszczy z łańcuchami nasyconymi (stałych) i nienasyconymi (ciekłych)

Jest to mieszanina parafiny ciekłej z polietylenem (polimerem wielkocząsteczkowym) - jest to postać OLEOŻELU!!!

Dodatki do maści o właściwościach lipofilowych:

- mirystynian izopropylu: jest bardzo dobrym emolientem, nie daje uczucia tłustości.

- silikony: liniowe polimery (np. dimetikon): poprawia rozsmarowywalność, nie daje uczucia tłustości, przepuszcza gazy, więc nie ma efektu okluzji.

  1. Podłoża ABSORPCYJNE:

Są to podłoża o charakterze liofilowym (samo podłoże jest bezwodne) zawierające rozpuszczone w sobie emulgatory w/o, mogą więc zaabsorbować większe ilości wody, tworząc układy emulsyjne.

Podłoże lipofilowe + emulgator w/o = podłoże absorpcyjne + woda = krem

Lanolinę otrzymuje się z wełny owczej. Jest to wydzielina gruczołów łojowych owcy, która ma bardzo charakterystyczny zapach i poddawana jest oczyszczaniu.

Nie może być samodzielnym podłożem maściowym. Najczęściej stosuje się w połączeniu z wazeliną.

Emulgatorami (naturalnymi) w lanolinie są sterole: cholesterol, lanosterol.

Temp. Kroplenia ok. 40° C

Liczba wodna: 200 - 300 (100g lanoliny wiąże 200 - 300 g wody)

Zawiera 25% wody i może stanowić samodzielne podłoże, ponieważ dobrze się rozsmarowuje.

Alkohole sterolowe otrzymywane z lanoliny: Alkoholes lanae wykorzystuje się do produkcji innych podłoży absorpcyjnych:

LANOCERYT = EUCERYT: jest to mieszanina cholesterolu (min 30%) i innych steroli!!!!!!!

Rp. Euceryt 6.0

Wazelina biała 94.0

Lub

Rp. Cholesterol 2.0

Alkohol cetylowy 3.0

Wazelina 95.0

Liczba wodna euceryny: 300

- wosk żółty - Cera Flava:

Otrzymuje się przez stopienie pozbawionych miodu plastrów wosku, wytworzonych przez pszczoły

- wosk biały - Cera Alba :

Otrzymuje się przez wybielenie wosku żółtego.

Woski pełnią rolę emulgatorów pomocniczych. Praktycznie stosuje się je głównie do utwardzania podłóż maściowych.

Otrzymuje się z masy wypełniającej jamy głowy waleni. Ma słabe właściwości emulgujące.

Dodaje się do maści, ponieważ nadaje ładnego połysku tzw. „elegancji farmaceutycznej”.

Dodatki do podłoży absorpcyjnych:

- Cetiole - syntetyczne woski płynne

- Spany - estry sorbitanu i wyższych kwasów tłuszczowych - jako emulgatory towarzyszące.

- alkohole tłuszczowe: np. alkohol cetostearylowy=cetylowy - Est słabym emulgatorem w/o, zwiększa lepkość maści lub kremie.

FARMAKOPEALNE PODŁOŻA MAŚCIOWE:

Rp. Cera alba 5.0

Vaselinum album 95.0

Składniki podłoża topi się razem i potem studzi.

Rp. Lanolinum anhydricum 10.0

Vaselinum flavum 90.0

Może przyjąć do 40% wody.

Rp. Cholesteroli 3.0

Alk. Stearynicum 3.0

Cera alba 8.0

Vaselinum album 84.0

Może przyjąć do 250 % wody.

Rp. Lanolinum 50.0

Vaselinum flavum 50.0

KREMY:

Są to układy emulsyjne zawierającą fazę wodną i olejową.

Fazą zewnętrzna jest faza olejowa, tzn jest to emulsja w/o;

Są one znicza jest trudno zmywalne wodą.

Zawierają emulgatory typu w/o, np.: lanolina, euceryna, estry sorbitanu (TWEENY)

Terapeutycznie lepszy (lepsza biodostępność).

W warunkach receptury aptecznej wykonuje się je przez wemulgowanie wody lub roztwory wodnego do podłoża absorpcyjnego.

Fazą zewnętrzną jest faza wodna.

Są łatwo zmywalne wodą

Zawierają emulgatory typu o/w, np.: mydła sodowe, polisorbaty (TWEENY).

PODZIAŁ MAŚCI ZE WZGLĘDU NA SPOSÓB WPROWADZENIA SUBSTANCJI LECZNICZEJ:

- kamforowa

Rp. Camphorae 10.0

Vaselinum album 90.0

- tranowa

- z salicylanem metylu

Rp. Methyli salicylas 20.0

Vaselinum ablum 40.0

Lanolinum 40.0

- mentolowa

- z witaminą A

Maści roztwory sporządza się przez STOPIENIE podłoża i rozpuszczenie w nim substancji. POdłoze topi się na łaźni wodnej i dodaje substancję, którą należy rozpuścić. Jeśli dodawane są olejki (mentol, kamfora), to należy uważać, alby temperatura nie była zbyt wysoka, ponieważ w wyższej temperaturze olejki się ulatniają.

Maśli roztwory mogą być sporządzone na podłożu liofilowym (dla substancji rozpuszczalnych w tłuszczach), lub hydofilowych (dla substancji rozpuszczalnych w wodzie)

- siarkowa (sporządza się ją tradycyjnie na smalcu wieprzowym)

Rp. Sulphur precipitatum 30.0

Adeps suillus 70.0

- cynkowa

- z kwasem salicylowym

- z hydrokortyzonem

Maści zawiesiny przygotowuje się w następujący sposób:

Substancje leczniczą (lecznicze) należy rozetrzeć w moździerzu (żeby cząstki były wystarczająco małe). Następnie dodaje się podłoże: najpierw małą ilość - sporządza się koncentrat, a potem pozostałą ilość podłoża.

- z jodkiem potasu (KI)

- z kwasem bornym

- z mocznikiem

W recepturze aptecznej sporządza się przez wemulgowanie wodnego roztworu z substancją leczniczą do przygotowanego wcześniej i dobrze roztartego podłoża.

Stanowi układ połączonych ze sobą 2 rodzajów wyżej wymienionych maści:

-z kortykosteroidami

- maść majerankowa

Rp. Majoranae herba 2.0

Ethanolum 1.0

Vaselinum album 10.0

SUBSTANCJE POMOCNICZE W MAŚCIACH:

- podłoże: dobiera się w zależności od stanu miejsca aplikacji.

- substancje konserwujące: najczęściej stosowanymi środkami konserwującymi w maściach są PARABENY!!! (metylparaben, etylparaben, propylparaben)

- emulgatory

- przeciwutleniacze

- promotory wchłaniania



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
MASCI c, Postaci leku sem. I i II
EMULSJEs, Postaci leku sem. I i II
MYDLA, Postaci leku sem. I i II
ZASADY PRZEPISYWANIA I REALIZACJI RECEPTs, Postaci leku sem. I i II
TECHNOLOGIA POSTACI LEKU, Postaci leku sem. I i II
NALEWKI WYCIAGIs, Postaci leku sem. I i II
ZAWIESINY, Postaci leku sem. I i II
MIESZANKIs, Postaci leku sem. I i II
SATURACJE, Postaci leku sem. I i II
KROPLE, Postaci leku sem. I i II
ROSLINNE PRODUKTY LECZNICZE- wstepS, Postaci leku sem. I i II
MACERATY, Postaci leku sem. I i II
mazidla, Postaci leku sem. I i II
PROSZKI, Postaci leku sem. I i II
Roztwory lecznicze- rp, Postaci leku sem. I i II
ROZTWORY LECZNICZE, Postaci leku sem. I i II
SPOSËB OBLICZANIA MAKSYMALNYCH DAWEK JEDNORAZOWYCH, Postaci leku sem. I i II
EMULSJEs, Postaci leku sem. I i II

więcej podobnych podstron