ZAJĘCIA PROFILAKTYCZNE W PRZEDSZKOLU
W GRUPIE DZIECI 6 - LETNICH
TEMAT: Prawa dziecka.
CELE GŁÓWNE:
zapoznanie dzieci z przysługującymi im prawami
zachęcanie dzieci do korzystania w razie potrzeby z pomocy innych.
CELE OPERACYJNE:
Dziecko
zna swoje prawa
wie, jak korzystać ze swoich praw.
ŚRODKI WSPOMAGAJĄCE DZIAŁANIE:
KONWENCJA O PRAWACH DZIECKA (z dn. 20.XI.1999) - do wiadomości nauczyciela, ewentualnie rodziców, gdyby byli zainteresowani
Konwencja Praw Dziecka w obrazkach
ilustracje przedstawiające dzieci na różnych kontynentach
podręczniki dla klasy 0 - Cz.Cyrański, W.Żaba -Żabińska: „Sześciolatek”
karty pracy ze „Słońcem praw” - dla każdego dziecka (słoneczna tarcza to koło z napisem: „Ja mam prawo do: promienie to puste prostokąty)
D.Chapman Weston, M.S.Weston: „365 gier i zabaw kształtujących charakter, wrażliwość i inteligencję emocjonalną”
szalkowa waga praw i obowiązków dziecka:
plastikowe kubki jednakowych rozmiarów (liczba kubeczków równa liczbie dzieci)
tasiemka pocięta na kawałki o jednakowej długości (ilość kawałków równa ilości kubeczków)
wieszaki na ubrania (liczba wieszaków równa ½ liczby dzieci)
szklane kulki w dwóch kolorach (każdy kolor co najmniej 8 x liczba dzieci)
PRZEBIEG:
Ćwiczenia utrwalające autoorientację i kształtujące świadomość własnego ciała.
Dzieci przypominają sobie, która ręka jest lewa, która prawa
Wykonują proste ruchy zgodnie z instrukcją słowną podaną przez nauczyciela
np. Podnoszę lewą rękę ...
Zginam lewą nogę ...
Dotykam prawą dłonią czubka nosa ...
Idę do przodu dwa kroki ...
Robię dwa podskoki do tyłu ...
Itp. ... ... .
Zabawa „Witam” - na dobry początek wspólnej zabawy i nauki.
Dzieci dowolnie dobierają się w pary i tańczą przy nagraniach piosenek dla dzieci
Podczas przerwy w grze zmieniają partnerów, witają się z nimi przez podanie ręki i głośne wypowiedzenie imienia
Np. „Witam Cię Kasiu”
„Witam Cię Maćku”.
Zwrócenie uwagi na różnice między dziećmi np. różny kolor skóry, inne ubrania itd.
Swobodne wypowiedzi dzieci na temat obejrzanych ilustracj.i
Określenie cech wspólnych dla wszystkich dzieci np. są małe, lubią się bawić, śmieją się, gdy jest im wesoło, płaczą, gdy jest im smutno i źle, czasem chcą, by je przytulić itp.
Podanie do informacji dzieci, że istnieje organizacja, która dba o dzieci i broni ich wtedy, gdy jest im źle.
Organizacja ta nazywa się UNICEF i powstała po II wojnie światowej, aby pomagać dzieciom, które straciły rodziców, były głodne i nie miały gdzie mieszkać.
Jeszcze teraz, w niektórych krajach wielu dzieciom jest źle. Są głodne, chore, nie mają domów, nie mogą się uczyć.
UNICEF wysyła do tych krajów lekarzy, którzy je leczą, nauczycieli, którzy uczą je czytać i pisać oraz stara się, aby miały jedzenie i ubranie.
UNICEF może pomagać dzieciom dzięki pieniądzom, które dają im różne państwa oraz dzięki sprzedaży kart pocztowych, które tworzą same dzieci.
Polskie dzieci wtedy, gdy jest im źle, mogą się zwrócić o pomoc do Komitetu Ochrony Praw Dziecka, który znajduje się w Warszawie.
Pamiętajcie, jeżeli czujecie się skrzywdzeni, źle traktowani, powiedzcie to swojej wychowawczyni lub zaufanej osobie, bo wszystkie dzieci mają prawo do tego, aby czuły się bezpieczne, kochane, mogły się bawić i uczyć.
Odczytanie praw jakie przysługują dzieciom z książki „Sześciolatek”
cz.1, s.15.
Dzieci mają prawo do:
miłości i szacunku
prywatności
radości
niewiedzy
niepowodzenia i łez
zabawy i nauki
wyrażania własnych myśli i uczuć
przeciwstawienia się złu.
Omówienie i wyjaśnienie, co oznaczają te prawa.
Swobodne wypowiedzi dzieci
Zachęcanie do podjęcia dyskusji
Wyjaśnienie przez nauczyciela niezrozumiałych treści.
Zabawa relaksacyjna z wykorzystaniem kredki o ulubionym kolorze.
Każde dziecko z kredką siada swobodnie na podłodze i porusza dłońmi zgodnie z ilustracją słowną nauczyciela:
kładzie kredkę na wyprostowanej dłoni lewej ręki i turla ją po całej dłoni palcami prawej dłoni
obraca kredkę między dłońmi - najpierw wolno, potem szybko
obraca kredkę między palcami
wykonuje wyżej wymienione czynności z zamkniętymi oczami
turla kredkę w przód i w tył po podłodze - najpierw jedną, potem drugą dłonią.
Zabawa „Malowanie praw dziecka”, umożliwiająca dziecku plastyczne wyrażenie swoich praw.
Dzieci oglądają i omawiają Konwencję Praw Dziecka w obrazkach.
Każde dziecko otrzymuje kartę pracy ze „Słońcem praw”:
kształt koła z napisem w środku: „Ja mam prawo do:”
wokół koła znajduje się 8 pustych prostokątów
w każdym z prostokątów dzieci malują swoje poszczególne prawa
tak powstanie „Słońce praw dziecka”.
Dzieci tworzą wystawkę plastyczną z wykonanych prac.
Każde dziecko omawia swoją pracę w ustalony sposób: „Ja mam prawo do ... (tu dziecko wymienia swoje prawa)”.
Zabawa „Słowny ping - pong pod hasłem - Masz prawo” - przypominająca dzieciom o tym, jakie mają prawa.
Zabawa przebiega w szybkim tempie.
Dzieci swobodnie dobierają się w pary, zmieniając je na umówiony sygnał.
Każda para uczestnicząca w zabawie przekonuje się wzajemnie o posiadaniu praw: dziecko zwraca się do dziecka i nawzajem - „Masz prawo do radości”
„Masz prawo do zabawy”.
Zabawa „Szalkowa waga praw i obowiązków dziecka”, uświadamiająca dziecku, że istnieje równowaga między prawami i obowiązkami.
Nauczyciel wyjaśnia, że oprócz praw każde dziecko ma także obowiązki. Obowiązkiem każdego dziecka jest przestrzeganie praw innych dzieci.
Dzieci dobierają się parami na podstawie „Losowania kolorów” - takie same kolory tworzą parę.
Każda para otrzymuje wagę szalkową, wykonaną na poprzednich zajęciach, w następujący sposób:
przywiązanie tasiemek do przeciwnych końców wieszaka na ubrania
zamocowanie na tasiemkach plastikowych kubków - jeden z napisem: prawa, drugi z napisem obowiązki.
Poszczególne pary zawieszają swoje wagi na metalowych drążkach tak, aby balansowały swobodnie.
Każde dziecko dostaje po 8 białych i niebieskich kulek szklanych, oznaczających prawa i obowiązki.
Następuje ważenie własnych praw i obowiązków.
dziecko wrzuca kulki na przemian do kubka z prawami i obowiązkami z następującym komentarzem np.: „Mam prawo do radości ... Moim obowiązkiem jest przestrzeganie prawa innych do radości”.
Dzieci obserwują, że prawa i obowiązki równoważą szalki wagi.
Chętne dzieci wypowiadają się na temat przeprowadzonej zabawy.
Zabawa ”Dziękuję ...” na zakończenie wspólnej zabawy i nauki.
Dzieci dowolnie dobierają się w pary i tańczą przy nagraniach piosenek dla dzieci.
Podczas przerwy w grze zmieniają partnerów, podaja sobie ręce i wzajemnie dziękują sobie za wspólnie spędzony czas np.:
„Marysiu, dziękuję Ci za wspólnie spędzony czas”.
„Tomku, dziękuję Ci za wspólnie spędzony czas”.