WKLĘSŁOŚĆ I WYPUKŁOŚĆ funkcji
Niech
Def.1 Funkcję f nazywamy wypukłą w przedziale (a,b), jeżeli dla dowolnych argumentów x, x1, x2 spełniających nierówność
zachodzi nierówność
Punkt
leży poniżej lub na siecznej przechodzącej przez punkty
.
Krótko, ale mniej precyzyjnie
Odcinek łączący dwa dowolne punkty wykresu tej funkcji leży nad tym wykresem z wyjątkiem końców odcinka.
Def.2 Funkcję
nazywamy wklęsłą na przedziale (a,b), jeżeli funkcja -f jest wypukła.
To znaczy
Def.2 Funkcję f nazywamy wklęsłą na przedziale (a,b), jeżeli dla dowolnych argumentów x, x1, x2 spełniających nierówność
zachodzi nierówność
Tw:
Funkcja f mająca pochodną w przedziale (a,b) jest wypukła (wklęsła) w tym przedziale wtedy i tylko wtedy, gdy wykres funkcji f leży nad (pod) styczną poprowadzoną w dowolnym punkcie o odciętej z tego przedziału lub na tej stycznej.
Warunek wystarczający wklęsłości, wypukłości
Tw:
Jeżeli funkcja f ma drugą pochodną w przedziale (a, b) oraz
, to funkcja f jest wypukła w tym przedziale.
Tw:
Jeżeli funkcja f ma drugą pochodną w przedziale (a, b) oraz
, to funkcja f jest wklęsła w tym przedziale
PUNKT PRZEGIĘCIA
Zakładamy, że funkcja f jest ciągła w (a, b) oraz
.
Def:
Punkt
nazywamy punktem przegięcia funkcji f jeżeli funkcja ta jest wypukła w pewnym lewostronnym sąsiedztwie punktu P i wklęsła w pewnym prawostronnym sąsiedztwie tego punktu albo na odwrót.
Załóżmy, że funkcja f ma w pewnym otoczeniu
pochodną rzędu drugiego.
Tw: (Warunek konieczny)
Jeżeli punkt
jest punktem przegięcia funkcji f to
.
Tw: (Warunek wystarczający)
Jeżeli druga pochodna
jest:
albo
to punkt
jest punktem przegięcia funkcji f.
Twierdzenie to można sformułować krótko
Jeżeli
i
zmienia znak przy przejściu przez punkt x0, to punkt
jest punktem przegięcia funkcji f.
TEMPO ZMIAN WARTOŚCI FUNKCJI
Jeśli dla każdego x∈(a,b)
1.
,
to funkcja f rośnie coraz szybciej w przedziale (a,b),
2.
,
to funkcja f rośnie coraz wolniej w przedziale (a,b),
3.
,
to funkcja f maleje coraz wolniej w przedziale (a,b),
4.
,
to funkcja f maleje coraz szybciej w przedziale (a,b).
ASYMPTOTY UKOŚNE (POCHYŁE ) I POZIOME
Zakładamy, że funkcja f jest określona na przedziale (-∞, a).
Prostą o równaniu y=mx+k nazywamy asymptotą ukośną ( gdy m=0 asymptotą poziomą) lewostronną krzywej y=f(x), wtedy i tylko wtedy, gdy
Analogicznie określamy asymptotę ukośną (albo poziomą) prawostronną dla funkcji f określonej w przedziale (a,∞).
Jeżeli prosta y=mx+k jest asymptotą ukośną lewostronną i prawostronną krzywej y=f(x), to nazywamy ją asymptotą ukośną obustronną tej krzywej.
Tw.
Prosta y=mx+k jest asymptotą ukośną lewostronną krzywej y=f(x), wtedy i tylko wtedy, gdy istnieją skończone granice
Zauważ, że jeżeli f jest różniczkowalna i ma asymptotę ukośną to z reguły H