I	Władysław: „Nędzny, przesycony Nałogiem swoim starcze i ty buchająca Smrodliwą zgagą starko rozhuśtana Rozchybotana…nazbyt byłem Pobłażliwy I nazbyt względny Dla waszej niskiej butelki! Ale teraz Poznajcie gniew mój! Precz! Precz! Ja sam! Okujcie ich w kajdany!”	Ha! Geniusze! Do cholery z tymi geniuszami! Miałem ochotę powiedzieć zebranym: - Cóż mnie obchodzi Mickiewicz? Wy jesteście ważniejsi od Mickiewicza. O! I ani ja, ani nikt inny, nie będzie sądził narodu polskiego według Mickiewicza lub Szopena, ale wedle tego co tu, na tej Sali, się dzieje i co tu się mówi. Jesteście jak biedak, który chwali się, że jego babka miała folwark i bywała w Paryżu.
				Ach, jaka szkoda! Bardzo mi na tym zależało. Cieszę cię, że mnie w końcu odwiedzisz.
	II	Wrocław. Projekt "Dziady w Teatrze Polskim" Teatr Polski zaprasza na przełomie października i listopada na "Dziady w Teatrze Polskim", czyli blok imprez z arcydramatem Adama Mickiewicza. W ramach projektu, w ostatnich godzinach października, odbędą się niecodzienne Zaduszki - wieczorem 31 października na Scenie im. Grzegorzewskiego pokazana zostanie wideoinstalacja "Romantyczność" Agnieszki Olsten i Wojciecha Pusia (godz. 19.00). 2 i 3 listopada na Scenie na Świebodzkim wystąpi gościnnie Teatr im. Modrzejwskiej z Legnicy ze spektaklem "Dziady" w reż. Lecha Raczaka. Na zakończenie imprezy Teatr Polski pokaże "Dziady. Ekshumację", czyli ironiczną dyskusję Pawła Demirskiego z tekstem Mickiewicza.
		Nie ma go. Wyjechał. Wróci w środę. Wiosną 1849 r. Mickiewicz rozpoczął nowy okres działalności politycznej
	III	Prezes Stowarzyszenia Wychowanków Gimnazjum i Liceum im. A Mickiewicza w Warszawie:  Drodzy Absolwenci! Pozwólcie, że w tak uroczystej i doniosłej dla Was chwili przekażę Wam najserdeczniejsze gratulacje i życzenia także od Stowarzyszenia Wychowanków Gimnazjum i Liceum im. Adama Mickiewicza w Warszawie. Życzę Wam aby dzień ten pozostał na zawsze w Waszej pamięci. Chcę abyście wiedzieli, że macie w Stowarzyszeniu oparcie i możecie w nim szukać pomocy. Apeluję do tegorocznych i starszych roczników absolwentów. Zapisujcie się do Stowarzyszenia Wychowanków. Piszcie do nas, współdziałajcie ze Stowarzyszeniem, dzielcie się z nami swoimi sukcesami i troskami. Stowarzyszenie pomoże Wam utrzymywać kontakt z koleżankami i kolegami poprzez organizowanie spotkań rocznikowych. Jeszcze raz serdecznie gratuluję Wam wszystkim, życząc wielu sukcesów, dużo radości w życiu. Dziękuję za uwagę.
		Spokój, dzieci! Posłuchajcie! Nowy, cudowny telewizor firmy Sony. Kup teraz!			Trzeba nam zawsze trzymać się wyznaczonego celu.
IV	Przyjmuję z szacunkiem i wdzięcznością dla moich Mistrzów nadany mi tytuł lekarza i w pełni świadomy związanych z nim obowiązków przyrzekam: obowiązki te sumiennie spełniać; służyć życiu i zdrowiu ludzkiemu; według najlepszej mej wiedzy przeciwdziałać cierpieniu i zapobiegać chorobom, a chorym nieść pomoc bez żadnych różnic, mając na celu wyłącznie ich dobro i okazując im należny szacunek; nie nadużywać ich zaufania i dochować tajemnicy lekarskiej nawet po śmierci chorego; strzec godności stanu lekarskiego i niczym jej nie splamić, a do kolegów lekarzy odnosić się z należną im życzliwością, nie podważając zaufania do nich, postępując bezstronnie i mając na względzie dobro chorych; stale poszerzać swą wiedzę lekarską i podawać do wiadomości świata lekarskiego wszystko to, co uda mi się wynaleźć i udoskonalić.				Ślubuję ci miłość, wierność, uczciwość małżeńską… Zarząd Lokalnej Grupy Działania zobowiązuje się do uregulowania należności na rzecz Stowarzyszenia Centrum Edukacji Tradycja i Współczesność za udział delegowanych w szkoleniu na temat „Zarządzanie finansami w lokalnej grupie działania”. Należność zgodną z przesłaną Kartą Zgłoszenia Uczestnictwa uregulujemy w terminie do 3-m-cy od wystawienia faktury.
V	Staś: Elo, co tam ? Henio: Siema, a nic zaspałem, ale jeszcze trochę pogramy. Najwyżej  spóźnimy się, teraz polski. Staś: No właśnie, polski… Masz ten plan, co mieliśmy na dzisiaj  zrobić? Henio: O kurde! Zapomniałem, musiałem wczoraj level w NFS skończyć, na zadanie nie stykło czasu… Już nie mogę powiedzieć, że nie mam… Ty, to może nie idziemy na polski? Staś: Taa, a na następne lekcje pójdziemy? Od razu widać, że coś kręcimy... Hm, to może zgłośmy brak zadania, ja jeszcze nie wykorzystałem!   Henio: Ty mnie słuchasz? A może głuchy jesteś!? Mówiłem, że nie mogę! Ja już na początku semestru wykorzystałem.. Staś: Widzisz, tak na tobie można polegać! Dobrze, że to przewidziałem i zrobiłem ten plan... Henio: Uff! Dobra, gram dalej,  bo zaraz dzwonek. Staś: No to ja idę. Narka!					Halo? Czy mnie słyszysz? Jak się masz? Aniu, posłuchaj!
VI	Cicho, cicho, nie budźmy śpiącej wody w kotlinie, lekko z wiatrem pląsajmy po przestworów głębinie... Okręcajmy się wstęgą naokoło księżyca, co nam ciała przeźrocze tęczą blasków nasyca…		„Zdarto żagle, ster prysnął, ryk wód, szum zawiei” Wpłynąłem na suchego przestwór oceanu, Wóz nurza się w zieloność i jak łódka brodzi;

---