ELEKTROKARDIOGRAFIA SPOCZYNKOWA - EKG
Jest to zapis czynności elektrycznej serca, będący wykresem zmiennych napięć elektrycznych powstających w mięśniu sercowym. Badanie umożliwia w sposób nieinwazyjny rejestrację czynności elektrycznej serca. Umożliwia rejestrację rytmu i przewodnictwa, ocenę pracy rozrusznika serca oraz nieprawidłowości w ukrwieniu mięśnia sercowego.
EKG stosuje się np.:
w zaburzeniach rytmu,
w zawale mięśnia sercowego,
po wszczepieniu sztucznego rozrusznika.
Zadania i kompetencje pielęgniarki:
Pielęgniarka może samodzielnie wykonywać badanie, po odbyciu kursu specjalistycznego. Do jej zadań należy również:
Przygotowanie pomieszczenia do badania.
Przygotowanie sprawnego aparatu do EKG.
INFO P o sposobie zachowania się w czasie badania.
Przygotowanie pacjenta:
poinformować P że za zgłosić brane leki,
U mężczyzn ogolić okolice klatki piersiowej, aby móc umocować elektrody i uzyskać w ten sposób lepsze przewodnictwo elektryczne.
Przygotowanie sprzętu:
Sprawny aparat do EKG.
Leżanka dla pacjenta przykryta czystym prześcieradłem.
Żel do smarowania skóry w miejscu przyczepu elektrod EKG lub namoczone w wodzie gaziki.
Sposób wykonania:
1. Pacjent zdejmuje górną część ubrania oraz skarpety (pończochy).
2. Kładzie się na plecach na leżance.
3. Skórę w miejscu przyczepu elektrod pokrywa się żelem lub smaruje się gazikami namoczonymi w wodzie.
4. Elektrody umieszcza się na kończynach górnych (w okolicy nadgarstków), na kończynach dolnych (w okolicach kostek) i na klatce piersiowej, mogą one być umocowane za pomocą pasa lub „ssawek".
5. Po włączeniu w odpowiedni sposób aparatu (zależy to od typu aparatu) czynność serca jest rejestrowana w postaci zapisu krzywej EKG.
EKG Zasady:
P. nie powinien być zmęczony i zdenerwowany.
Powinien być rozluźniony (zrelaksowany).
P. i odprowadzenia aparatu nie dotykają metalowych części łóżka.
Endoskopia (wziernikowanie) -
badanie jamy ciała lub narządów głębiej położonych i trudniej dostępnych za pomocą wziernika z układem optycznym i własnym źródłem światła z możliwością pobrania materiału do badania histopatologicznego, usunięcia niektórych zmian patologicznych (polipy) oraz ciał obcych i kamieni.
giętki przewód z głowicą endoskopu,
optyka użytkowa,
połączenie ze źródłem światła, powietrzem, aparatem ssącym,
kanał do spłukiwania zanieczyszczeń.
Endoskopowe instrumenty dodatkowe:
szczypczyki do pobierania tkanki,
kleszczyki,
pętla,
sonda do elektrokoagulacji.
sprzęt: :łóżko z możliwością zmiany wysokości
i obracaniem we wszystkich kierunkach.
jednorazowe podkłady,
ślinianki,
bielizna osłaniająca intymne miejsca,
okrycie, poduszka.
Układ pokarmowy
EZOFAGOSKOPIA (przełyk)
GASTROSKOPIA (żołądek)
GASTRODUODENOSKOPIA (żołądek - dwunastnica)
DUODENOSKOPIA (dwunastnica)
REKTOSIGMOIDOSKOPIA (odbyt, jelito grube)
SIGMOIDOSKOPIA (jelito grube)
KOLONOSKOPIA (jelito grube)
REKTOSKOPIA (odbytnica)
PROKTOSKOPIA (odbyt)
LAPAROSKOPIA (jama otrzewnowa)
Górne i dolne drogi oddechowe
LARYNGOSKOPIA (krtań)
BRONCHOSKOPIA (oskrzela)
TORACOSKOPIA (jama opłucna)
Drogi moczowe
CYSTOSKOPIA (pęcherz moczowy)
URETHROSKOPIA (cewka moczowa)
LAPAROSKOPIA, kolonoskopia Zadania piel:
lewatywa, pozycja kolankowo-łokciowej, Bielizna intymna.