Struktura programu w Javie
Aby napisać aplikacje w Javie należy wykonywać poniższe kroki:
1. Napisanie z pomocą dowolnego edytora tekstu kodu źródłowego programu zawierającego klasę publiczną o nazwie takiej samej (dokładnie takiej samej z uwzględnieniem wielkości znaków) jak docelowa nazwa programu np. Main.
2. Zapisanie kodu źródłowego jako pliku o danej nazwie z rozszerzeniem .java, np. Main.java
3. Kompilacja kodu źródłowego zawartego w pliku z rozszerzeniem .java do pliku docelowego o rozszerzeniu .class zawierającego Beta-kod np.
c:\ javac main.java
gdzie: javac - nazwa komilatora programów Javy stworzonego przez Sun Microsystems (kompilator napisany w Javie),
Main.java - kod źródłowy programu do kompilacji (WAŻNE: podana nazwa pliku musi zawierać rozszerzenie .java).
W Wyniku kompilacji powstanie plik lub zestaw plików z tym samym trzonem nazwy o rozszerzeniu .class, np. Main.class.
4. Uruchomienie w środowisku interpretatora Beta-kodu, np.
c:\ java Main
gdzie:
java - nazwa interpretatora Javy stworzonego przez Sun Microsystems, inaczej uruchomienie Maszyny Wirtualnej,
Main - nazwa pliku z Beta-kodem programu w Javie kompilacji (WAŻNE: podana nazwa pliku nie może zawierać rozszerzenia .class).
Aplikacja w języku Java to zdefiniowana klasa publiczna wraz z jedną ściśle określoną metodą statyczną o formie:
public static void main (String args[])
Prosta aplikacja działająca w Javie wygląda następująco:
public class Main //deklaracja public class Main
{ //Początek public class Main
public static void main (String args[])//Deklaracja public static void main (String args[])
{ //Początek public static void main (String args[])
System.out.println (“Pierwszy program w Javie”);
} //Koniec public static void main (String args[])
} //Koniec public class Main
Zapisując powyższy kod do plik „Main.java”, kompilując poprzez podanie polecenia: „javac Main.java” można wykonać powstały Beta-kod „Main.class” używając interpretatora: „java Main”.
Tablica „args[]” będąca argumentem metody main() jest zbiorem argumentów wywołania aplikacji w ciele, której znajduje się metoda. Kolejność argumentów jest następująca: argument 1 wywołania umieszczany jest w args[0], argument 2 wywołania umieszczany jest w args[1], itd. Występująca nazwa „args” oznacza dynamicznie tworzony obiekt, który zawiera args.length elementów typu łańcuch znaków. Pole „length” oznacz, więc liczbę elementów tablicy. Łatwo jest, więc określić argumenty oraz ich liczbę korzystając z obiektu „args”. Warto zwrócić uwagę na to, że oznaczenie „length” jest własnością tablicy (ukrytym polem każdej tablicy) a nie metodą obiektu args. Istnieje metoda klasy String o nazwie „length()” (metody zawsze są zakończone nawiasami pustymi lub przechowującymi argumenty), łatwo, więc się pomylić. Dla zapamiętania różnicy posłużmy się prostym przykładem wywołania:
args.length - oznacz ilość elementów tablicy „args”;
args[0].length() -oznacza rozmiar zmiennej tekstowej o indeksie 0 w tablicy „args”.
W ustalonej ramie klasy, w metodzie programu uruchomiono polecenie wysłania do strumienia wyjścia (na standardowe urządzenie wyjścia - monitor) łańcuch znaków „Pierwszy program w Javie”. Konstrukcja ta wymaga krótkiego komentarza. Słowo „System” występujące w poleceniu wydruku oznacza statyczne odwołanie się do elementu klasy System. Tym elementem jest pole o nazwie „out”, które stanowi zainicjowany obiekt typu PrintStream (strumień wydruku). Jedną z metod klasy PrintStream jest metoda strumień nazwie „println”, która wyświetla w formie tekstu podaną wartość argumentu oraz powoduje przejście do nowej linii (wysyłany znak końca linii).
Jeszcze kilka zdań o Javie.
-Język kompilowany do tzw. b-kodu, wykonywanego następnie za pomocą wirtualnej maszyny Javy na komputerze klienta;
-Język zorientowany obiektowo z obsługą wszystkich mechanizmów obiektowości;
-Kod programu jest niezależny od kodu HTML i znajduje się w oddzielnych plikach;
-Zmienne i ich typ muszą być zadeklarowane przed ich użyciem w programie;
-Wszystkie odwołania do obiektów i funkcji są sprawdzane na etapie kompilacji;
-Ze względów bezpieczeństwa aplety, (w przeciwieństwie do aplikacji) nie mają możliwości zapisu na dysk twardy.