wlasciwosci blon komorkowych, INNE KIERUNKI, biologia


Właściwości błon komórkowych

błony pośredniczą w transporcie substancji między środowiskiem zewnętrznym, a wewnętrznym komórki oraz między wewnętrznymi strukturami. Charakteryzują się selektywnością, wybiórczą przepuszczalnością (bada się to np. metodą plazmolizy i deplazmolizy.

Na przepuszczalność błon istotny wpływ wywierają cząsteczki wody, które oddziałują z tymi grupami funkcyjnymi fosfolipidów i białek, które są obdarzone ładunkami elektrostatycznymi. Powstanie na powierzchni błony grubego płaszcza hydratacyjnego prowadzi z jednej strony do zmniejszenia jej płynności, z drugiej natomiast chroni ją przed skutkami niskiej temperatury (woda strukturalna nie ulega zamarzaniu.

Właściwości koloidów

Białka i polisacharydy w obszarze komórki tworzą układy koloidalne. Cząsteczki wody wchodzą między micele koloidalne protoplastu rozpychając je, powodują przy tym zwiększenie masy i objętości protoplastu. Zjawisko to nosi nazwę pęcznienia. Pęcznienie nie powoduje rozluźnienie nie więzów międzycząsteczkowych i powstanie licznych mostków wodorowych. Procesowi towarzyszy wydzielenie ciepła. Jest to tzw. ciepło pęcznienia (podczas pęcznienia część Ek swobodnej cząsteczek zamienia się w energię cieplną). Wzrost temperatury jest najwyższy na początku pęcznienia, gdy wszystkie miejsca adsorpcji są wolne. Zwiększenie masy i objętości wynika z ogromnej siłez jaka jego grupy hydrofilowe wiążą wodę(koloidy hydrofilowe - subst. których cząsteczki zawierają grupy polarne - COOH, NH2, COH, SH). Siła ssąca pęczniejących koloidów jest tak ogromna, że w przypadku koloidów odwodnionych może dochodzić do 2 tyś. atmosfer. w miarę wiązania wody przez koloidy ich siła ssąca maleje i wreszcie całkowicie zanika w momencie gdy zostaną one w pełni nasycone wodą. Ilość pochłoniętej wody zależy od właściwości hydrofilowych poszczególnych związków chemicznych np. białko pęcznieje silniej niż skrobia, a silniej niż celuloza. Pęcznienie nasion zależy nie tylko od spójności upakowania, dostępności i grubości łupiny nasiennej, ale przede wszystkim od materiałów zapasowych : soja (cukrowce 25% i 31-60%białka- masa wzrasta

o 63%)a pszenica (68% cukrowce i 10% białka) powinna wzrosnąć o ok. 11%

Wpływ zasolenia

W miarę wzrostu zasolenia pęcznienie maleje. NaCl jest dysocjowaną solą. Każdy jon Na tworzy wokół siebie otoczkę hydratacyjną i tym samym odbiera wodę nasionom

Wpływ temperatury

pęcznienie to proces fizyko - chemiczny. W niskiej temperaturze zdolność pęcznienia jest niższa. Wynika to z termodynamiki tego procesu. Im wyższa temperatura - tym szybsze ruchy cząstek. Temperatura nie wpływa na ilość związanej wody - wpływa natomiast na tempo pęcznienia.

Wpływ temperatury na przepuszczalność bł. kom.

-10C krystalizacja, destrukcja komórek, powstają dziury w błonach. Największy wyciek

+5 -24C temperatura fizjologiczna, dobrze zachowana struktura lipidów i białek

45C temperatura graniczna, uszkodzenia termiczne, fazowe przejście lipidów z półpłynnych na płynne, białka tracą strukturę 3 i 4 rzędową

50-70 denaturacja białka, destrukcja, dziury w błonie komórkowej, wyciek antocyjanów.

Dyfuzja i osmoza

Termodynamiczną podstawą dyfuzji i osmozy jest dążność do wyrównania potencjału wody w układzie (ukł. term. kom - otocz, lub gleba - roślina - atmosfera)

3 parametry wpływające na stosunki osmotyczne:

  1. Potencjał wody w komórce ψk

  2. potencjał osmotyczny ψs(ciśnienie, jakie wywiera woda przenikająca przez membranę do komórki, zależy od substancji rozpuszczonych)

  3. potencjał ciśnie nie ψp (turgor - wzajemne oddziaływanie ściany komórkowej i treści komórki)

  4. potencjał imbibicyjno - kapilarny ψm. (=0 w komórce całkowicie uwodnionej; potencjał matrycowy - wynika z obecności koloidów ich pęcznienia)

Zależność ψk = ψs+ψp+ψm.

ψk - jest miarą zdolności wody do wykonywania pracy w danym układzie w porównaniu do zdolności pracy czystej wody.

Transport bierny

Samorzutny proces przemieszczania się cząsteczek danej substancji do wyrównania potencjału chemicznego układu

Zależy od :temperatury, stanu skupienia, masy cząsteczkowej, stężenia molalnego

Drzewko osmotyczne

Na powierzchni kryształka tworzy się żelazicyjanek miedzi, zachowuje się jak półprzepuszczalna błona; 2CuSO4+K4(CN)6­—Cu2Fe(CN)6+2K2SO4; woda wnika stopniowo - powoduje wyrównanie stężeń.

Praca pochodzi z serwisu www.e-sciagi.pl



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
wlasciwosci blon komorkowych, INNE KIERUNKI, biologia
oddychanie komorkowe, INNE KIERUNKI, biologia
ochrona srodowiska 1, INNE KIERUNKI, biologia
dna, INNE KIERUNKI, biologia
cykl coricha, INNE KIERUNKI, biologia
uszy, INNE KIERUNKI, biologia
tkanka nerwowa, INNE KIERUNKI, biologia
dziedzicznosc, INNE KIERUNKI, biologia
technika ochrony roslin, INNE KIERUNKI, biologia
nasiennictwo, INNE KIERUNKI, biologia
cykle biochemiczne (5 str), INNE KIERUNKI, biologia
fauna Afryki (2 str), INNE KIERUNKI, biologia

więcej podobnych podstron