MODEL KIEROWNICZY
Model kierowniczy- to koncepcja kierowania odnosząca się do całej organizacji (np.przedsiębiorstwa).Jest pewnym wzorcem , do którego należy się zbliżać.
Podstawowymi elementami modelu kierowniczego są:
- funkcje kierownicze
- styl kierowania
- technika zarządzania
Funkcje kierowania(zarządzania) rozumiane są bardziej jako zbiór powinności, jako żądania do spełnienia, aniżeli jako ścisły opis zachowania menedżerów.
Kierownicy spełniają cztery funkcje kierownicze:
1.Planowanie
2.Organizowanie
3.Przewodzenie
4.Kontrolę
PLANOWANIE- oznacza ustalenie celów organizacji oraz sposobów ich realizacji. Kierownicy przewidując przyszłość starają się umieścić w pewnych jej momentach zadania, jakie do wyznaczonego czasu winny być wykonane oraz obmyśleć najlepsze sposoby prowadzące do sukcesu pod tym względem. Planowanie nie odbywa się tylko na podstawie intuicji, czy przeczucia.
Innymi słowy przewidywanie przyszłych trendów i ustalanie najlepszej strategii umożliwiającej osiągnięcie celów organizacji.
ORGANIZOWANIE-to podział ludzkich i materialnych zasobów organizacji, wydzielenie
z niej osób, zespołów, grup i komórek , przydzielenie im zadań i stosownych do nich uprawnień,
a także obarczenie odpowiedzialnością.
Innymi słowy to projektowanie struktur, angażowanie ludzi i tworzenie warunków, które pozwolą osiągnąć cele.
PRZEWODZENIE- to sposób kierowania podwładnymi-wpływanie na nich, aby uzyskać wykonanie przydzielonych im zadań. Wielką rolę odgrywa tutaj umiejętność stworzenia odpowiedniej atmosfery, rozpoznanie potrzeb i pragnień pracowników, dobór systemu motywacji oraz zastosowanie właściwego stylu kierowania po to, aby umożliwić podwładnym pełne wykorzystanie ich możliwości.
Innymi słowy to mobilizowanie ludzi do wydajniejszej i entuzjastycznej pracy na rzecz osiągnięcia założonych celów.
KONTROLOWANIE- oznacza czuwanie nad przebiegiem realizacji założonych celów, wykrywanie i zapobieganie wszelkim zakłóceniom i przeszkodom, jakie się pojawią. Porównywanie stanu faktycznego do wcześniej ustalonych wzorców i norm, a w razie potrzeby podejmowanie działań w kierunku utrzymania uprzednio obranego kursu.
Innymi słowy sprawdzanie, czy są postępy w realizacji celów, a jeśli nie-podejmowanie akcji korygujących.