POLITECHNIKA OPOLSKA
Wydział Zarządzania I Inżynierii Produkcji
BENCHMARKING
Opracowała:
Justyna C.
IV ZIP
Opole 2005
Benchmarking
BENCHMARKING - jest metodą poszukiwania wzorcowych sposobów postępowania umożliwiających osiąganie lepszych wyników poprzez uczenie się od innych. Benchamarking polega na wybraniu wzorcowej firmy (jednego dla całego przedsiębiorstwa bądź dla różnych dziedzin działalności). Oraz na porównywaniu się z nim, przejmowaniu od niego najlepszych rozwiązań. Ideą benchmarkingu, jest porównywanie się z najlepszymi, uwzględniając różne kryteria. Pozwala to menedżerom na wykrycie aspektów, które odróżniają ich firmę od innych.
ETAPY BENCHMARKINGU
Wyznaczenie obiektu benchmarkingu
Analiza wewnętrzna
Wyznaczenie partnera
Analiza partnera
Ocena wyników
Planowanie i realizacja zmian oraz doskonalenie
PIĘĆ TYPÓW BENCHMARKINGU:
Wewnętrzny - porównywanie przebiegu podobnych operacji prowadzonych w obrębie firmy.
Konkurencyjny - porównywanie produktów, usług lub sposobu postępowania danej firmy z jej odpowiednikami u największego konkurenta.
Branżowy - porównywanie w odniesieniu do lidera branży oferującego te same produkty, usługi nie będącego jednak konkurentem.
Procesów - porównanie danego procesu z innym najlepszym procesem niezależnie od tego gdzie on występuje.
Oparty na współpracy - gdy grupa firm współpracuje ze sobą w zakresie prowadzenia benchmarkingu - wyniki nie są udostępnione na zewnątrz.
ANALIZA SWOT
Jest metoda oceny przedsiębiorstwa (jego silnych i słabych stron) na tle szans i zagrożeń ze strony otoczenia, wspomagająca wybór najlepszej strategii działania. Stanowi ona oszacowanie, w jakim stopniu zasoby firmy odpowiadają potrzebom i wymogom środowiska, w którym ona działa i konkuruje. Jej nazwa pochodzi od pierwszych liter rozpatrywanych grup czynników:
Strengths - silne strony,
Weaknesses - słabe strony
Opportunities - okazje
Threats - zagrożenia
i jednocześnie wskazuje na kolejność ich analizowania (punktem wyjścia są atuty I słabości firmy, które bada się w odniesieniu do okazji i zagrożeń zewnętrznych).
Badane czynniki są definiowane w następujący sposób:
Silne strony firmy - wewnętrzne czynniki pozytywne) to głównie jej unikalne zasoby, umiejętności oraz inne walory odróżniające ją od konkurencji. Są to dziedziny działalności, które między innymi generują gotówkę i tworzą pozytywny wizerunek rynkowy firmy (nowoczesne produkty i technologie, patenty, pracownicy o wysokich klasyfikacjach, dobra lokalizacja, przewaga kosztowa).
Słabe strony - są wewnętrznymi czynnikami negatywnymi, czyli są to wszystkie te aspekty finansowania, które ograniczają sprawność i mogą blokować rozwój firmy (np. przestarzałe technologie, park maszynowy, brak płynności finansowej, słabe rozpoznawanie potrzeb rynku)
Szanse - czyli zewnętrzne czynniki pozytywne to wszystkie wydarzenia i procesy w otoczeniu, które tworzą sprzyjającą dla firmy sytuację. Są to te kierunki działań, które mogą przynieść w przyszłości zysk, jeżeli przedsiębiorstwo umiejętnie wykorzysta swoje silne strony i ograniczy słabości (np. możliwość wejścia w alians strategiczny, wzrost popytu na wyroby przedsiębiorstwa, nawiązanie współpracy z ośrodkami badawczymi).
Zagrożenia - czyli zewnętrzne czynniki negatywne, to zbiór wydarzeń i procesów, które tworzą niekorzystną dla firmy sytuację w otoczeniu. Zagrożenia są spostrzegane przez przedsiębiorstwo jako bariery, utrudnienia i niebezpieczeństwa (np. wejście na rynek nowego silnego konkurenta, znaczny wzrost wymagań klientów)
PRZYKŁAD
Benchmarking dotyczący Klaudii Banisz:
Klaudia Banisz |
Ja |
|
|
LITERATURA
Penc - Pietrzak Ilona: Strategiczne zarządzanie marketingiem. Wydawnictwo Key
Text, Warszawa 1999.
2. Urbaniak M.: Zarządzanie jakością. Teoria i praktyka. Wydawnictwo Difin, Warszawa 2004