PROJEKT KONWENCJONALNEJ TECHNOLOGII PRODUKCJI

Gatunek

Koniczyna czerwona

Kierunek użytkowania

Paszowy

Planowany poziom plonu

100t/ha

Gleba (kompleks przydatności rolniczej

4

Zawartość przyswajalnych form składników:

P2O5

Niski

K2O

Wysoki

pH

6,0

Miejsce w zmianowaniu:

Ziemniak^++ Jęczmień jary+ wsiewka koniczyny czerwonej Koniczyna czerwona

Uzasadnienie: Koniczynę czerwoną najczęściej wsiewa się w roślinę ochroną w zboże jare (jęczmień jary), po roślinach okopowych (ziemniak). Stanowisko to jest odpowiednie zarówno dla rośliny ochronnej, jak i wsiewki. Gleba na której planujemy uprawiać koniczynę musi być zasobna w fosfor i potas, należy ją również dobrze odchwaścić, a przede wszystkim wyeliminować perz, który skutecznie konkuruje z koniczyną o składniki pokarmowe i wodę, ograniczając jej rozwój a także plony. Koniczyna czerwona jest idealnym przedplonem dla wszystkich roślin(z wyjątkiem innych motylkowych), stanowisko po niej jest pozostawione w dobrej kulturze i zasobne w azot. Aby zapobiec tzw. wykoniczynieniu nie wysiewa się koniczyny na tym samym polu wcześniej niż przed upływem 4-5 lat. Wykoniczynienie gleby jest powodowane przez wiele czynników, takich jak: rozwój bakteriofagów pasożytujących na bakteriach brodawkowych, jednostronne wyczerpanie składników pokarmowych z gleby, nagromadzenie się szkodników i patogenów, z których szczególnie groźny jest rak koniczynowy. Jeśli na polu pojawi ta choroba, to przerwa w uprawie koniczyny powinna wynosić 6-7 lat.

Odmiana:

Raba

Uzasadnienie: Rok wpisania do rejestru: 1986. Odmiana jęczmienia jarego: Rambo Plon nasion: 99% wzorca, wzorzec 56,8dt/ha. 56,8dt/ha - 100% x - 99% x= 56,2dt/ha= 5,6t/ha Ważniejsze cechy rolnicze: - Reakcja na Al^+++ 54% - Wysokość roślin 79 cm - Wyleganie (skala 9̊) 6,6 - Kłoszenie 162 dni - Dojrzałość woskowa 202 dni - Masa 1000 ziaren 44,5 g - Wyrównanie ziarna 83 % - Zawartość białka 12,3 % s.m Porażenie przez choroby (skal 9̊): - Mączniak prawdziwy 6,5 - Plamistość siatkowa 7,3 - Rdza jęczmienia 7,8 - Rdza źdzbłowa 6,7 - Rynchosporioza 7,5 - Czarna plamistość 7,7 - Głownia pyląca 0

Uprawa roli (przed zimą, wiosną), następstwo zabiegów i ich opis

1. Zespół uprawek przedzimowych - orka przedzimowa (3/X) 2. Zespół uprawek wiosennych - 2/III włóka, 1/IV kultywator + wał gładki.

Uzasadnienie: Uprawa roli w dużym stopniu zależy od sposobu uprawy koniczyny. Uprawiana jako wsiewka w zboże jare po roślinach okopowych, jesienią po zbiorze ziemniaka należy wykonać orkę przedzimową. Jest ona najważniejszym zabiegiem uprawowym, ma na celu: równomierne rozmieszczenie składników organicznych w glebie, zniszczenie chwastów przez głębokie ich przyoranie, zwiększenie możliwości magazynowania wody z opadów zimowych, spulchnienie gleby i ułatwienie głębszego przymarzania gleby. Wiosenne zabiegi mają przygotować rolę do siewu i wschodów nasion, zapobiegać stratom wody, oraz wymieszać nawozy azotowe z glebą. Pierwszym zabiegiem jest włókowanie, które wyrównuje rolę, oraz przerywa parowanie wody. Wysiane nawozy azotowe są wymieszane za pomocą kultywatora.

Sadzenie (masa, termin, sposób technika):

Termin siewu: 2/IV, Masa wysiewu: koniczyny czerwonej 10 kg/ha, jęczmienia jarego 127,13 kg/ha. Głębokość siewu: koniczyna czerwona 1,5cm, jęczmień jary na 3cm, MTN: koniczyny czerwonej 2 g, jęczmienia jarego 44,5 g Rozstawa: 20cm, Obsada: 120szt/m^2 koniczyny czerwonej, 350szt/m^2 jęczmienia jarego Siew jednoczesny-rozdzielny Siewnikiem Zbożowym S- 043/3C

Uzasadnienie: Nasiona koniczyny czerwonej przeznaczone do siewu muszą odpowiadać wymaganiom określonym w normie PN-78/R-65023. Wymagania te dotyczą zdolności kiełkowania, czystości, zanieczyszczeń chwastami i nasionami innych gatunków oraz wilgotności. Nasiona kanianki koniczynowej w materiale siewnym dyskwalifikują go. Zaleca się używanie nasion określonej odmiany, kwalifikowanych w pierwszej klasie czystości.erwonej przeznaczoneawowych jak: bronowanie i ią po zbiorze ziemniaka należy wykonać Najlepszą metodą siewu jest siew jednoczesny- rozdzielny, (najpierw sieje się roślinę ochronną w rozstawie 20cm, a następnie koniczynę w międzyrzędzia), który umożliwia wysiew każdej rośliny na odpowiednią głębokość (zboża na 3cm, koniczyna 1,5). Nasiona koniczyny czerwonej należy wysiać w roślinę ochronną, ponieważ łączny zbiór tej rośliny i ściernianki jest większy w porównaniu z wydajnością samej koniczyny. Ilość wysiewu zależy od warunków siedliskowych (gleba, pogoda) i czynników agrotechnicznych (sposób siewu i roślina ochronna). Wysiew koniczyny czerwonej w jęczmień jary wynosi od 10-12 kg/ha nasion koniczyny w I klasie jakości, a wysiew jęczmienia jarego obliczono ze wzoru: Masa wysiewu = (zamierzona obsada roślin szt/m^2 * MTN g) / (wartość użytkowa m.s. %) Przy uprawie jęczmienia jarego w siewie współrzędnym z koniczyną czerwoną należy masę wysiewu zmniejszyć o 20%. Masa wysiewu = (350 szt/m^2 * 44,5g)/ 98% = 158,93kg/ha - 31,8 kg/ha= 127,13 kg/ha Obsada rzędu 120 szt/m^2 gwarantuje dużą konkurencyjność wobec chwastów. Aby zabezpieczyć koniczynę przed zgorzelą siewek wywoływaną przez różne patogeny grzybowe, należy nasiona zaprawić preparatem Funaben T. Nasiona należy także zaprawić nitraginą ma to na celu pobudzenie współżycia bakterii brodawkowych z systemem korzeniowym rośliny motylkowej. Zabieg ten wykonujemy tuż przed siewem.

Nawożenie (dawki, sposób, technika):

N:

60kg/ha

K2O:

140kg/ha

P2O5:

140kg/ha

inne:

Uzasadnienie: Plon koniczyny czerwonej: 100 t zielonki: 100t zielonki - 22t suchej masy 100t - X X = 22t suchej masy W pierwszym roku uprawy koniczyny, stosujemy nawożenie zaspokajające potrzeby zarówno koniczyny czerwonej jak też rośliny ochronnej. Dawkę fosforu i potasu pod koniczynę uprawianą w pierwszym roku należy zwiększyć o 50% w stosunku do dawki nawozowej dla rośliny zbożowej. Wielkość pobrania poszczególnych składników z plonem jęczmienia jarego 4,15 t/ha: P 5 * 4,15= 20,75 kg/ha K 18,4 * 4,15= 76,36 kg/ha Fosfor Wp= 20,75 kg/ha φ= 2 Op= 0 kg/ha Pp= Wp * φ - Op- Rp Pp= 20,75 * 2 Pp= 41,5kg P/ha Pp= 41,5/ 0,436= 95,2kg P2O5/ha Potas Wk= 76,36 kg/ha φ= 0,6 Pk= Wk * φ - Ok- Rk Pk= 76,36 * 0,6 Pk= 45,8kg K/ha Pk= 45,8/ 0,830= 55,2 kg K2O/ha Dawkę fosforu i potasu zwiększamy o 50 % co stanowi dla: - fosforu 95,2+ 47,6= 142,8 kg P2O5/ha - potas 55,2 + 27,6 = 82,8 kg K2O/ha Ze względu na udział w mieszańce rośliny motylkowatej zastosowano jedynie 60 kg N/ha: Saletra amonowa 34% N 100kg - 34kg N x- 60kg N/ha x= 176,47kg nawozu/ha Sól potasowa 60% K2O 100kg - 60kg K2O x - 82,8 kg K2O x= 138 kg nawozu /ha Superfosfat potrójny granulowany borowany: 44% P2O5 100kg - 44kg P2O5 x -142,8 kg P2O5 x= 324,5 kg nawozu /ha Potas i fosfor zastosowano przedsiewnie jesienią pod orkę głęboką. W roku pełnego użytkowania należy zastosować 80 kg/ha potasu i 80 kg/ha fosforu. Nawozy te zastosowano w dwóch terminach: 50% na wiosnę przed ruszeniem wegetacji (86,9 kg/ha superfosfatu potrójnego granulowanego i 80 kg/ha soli potasowej) i 50% po zbiorze 1 pokosu (86,9 kg/ha superfosfatu potrójnego granulowanego i 80 kg/ha soli potasowej). Superfosfat potrójny granulowany: 46% P2O5 100kg - 46kg P2O5 x -80 kg P2O5 x= 173,9kg nawozu /ha Sól potasowa 50% K2O 100kg - 50kg K2O x - 80 kg K2O x= 160 kg nawozu /ha W latach pełnego użytkowania koniczyny czerwonej nie należy stosować nawozów azotowych.

Regulacja zachwaszczenia (metoda, sposób, technika):

Metoda chemiczna

Uzasadnienie: Aby zwalczyć chwasty dwuliścienne w koniczynie czerwonej (pierwszy rok uprawy) należy zastosować herbicyd Basagran 600 SL .Zbieg należy przeprowadzić w fazie pierwszego liścia właściwego koniczyny i 2-3 liści jęczmienia. Do zwalczenia perzu właściwego należy zastosować późną jesienią Kerb 50 WP. W roku pełnego użytkowania koniczyny owies głuchy i chwasty prosowate należy niszczyć Iloxanem. Należy go zastosować w fazie 2-3 liści właściwych koniczyny, a chwasty dwuliścienne należy zwalczać herbicydem (Basagran). Groźne dla upraw koniczyny są kanianki - rośliny pasożytnicze, po stwierdzeniu ich występowania należy skosić miejsce w którym się znajdują i wykonać oprysk środkiem Reglone 200SL.

Ochrona przed chorobami (metoda, sposób, technika):

Metoda chemiczna

Uzasadnienie: Patogenami najczęściej porażającymi koniczynę czerwoną są: fuzaryjny zgorzel siewek, rak koniczyny, oraz mączniaki rzekomy i prawdziwy. Do zwalczania tych chorób służą różne selektywne środki, zwalczające każdą z tych chorób. Przed zgorzelą siewek i innymi chorobami we wczesnych fazach rozwojowych chroni zaprawa nasienna Funaben T. Jeśli stwierdzimy, że w uprawie koniczyny czerwonej występują ogniska raka koniczyny należy bezzwłocznie zniszczyć całą uprawę i nie wysiewać na tym polu koniczyny przez 6-7 lat (choroba kwarantannowa).

Ochrona przed szkodnikami (metoda, sposób, technika):

Metoda chemiczna

Uzasadnienie: Najgroźniejszymi szkodnikami upraw koniczyny czerwonej są chrząszcze z rodziny pędrusi. Należy niszczyć je chemicznie preparatem Decis 2,5EC. Zabieg opryskiwania przeprowadzamy po rozpoczęciu wegetacji koniczyny i wykonujemy go powtórnie po 2 tygodniach.

Inne zabiegi

Uzasadnienie:

Zbiór (sposób, technika):

Zbiór:- koniczyna czerwona: mechaniczny, wieloetapowy - jęczmień jary: mechaniczny, jednoetapowy

Uzasadnienie: W pierwszym roku użytkowania należy zebrać ziarno jęczmienia w 1/VIII oraz należy dokonać zbioru ściernianki. W roku pełnego użytkowania zbiera się dwa lub trzy pokosy zielonki. Zależy to od okresu zapotrzebowania na paszę i jej jakości oraz następstwa roślin. Aby uzyskać dobry surowiec do produkcji suszu lub wysokowartościowe siano, koniczynę należy kosić trzy razy. Należy zebrać ją w fazie pąkowania roślin. Pierwszy etap to koszenie przy użyciu kosiarki dolnonapędowej Z-265 rotacyjnej. Zielonkę przed zbiorem należy jeszcze podsuszyć na polu do momentu, aż wilgotność osiągnie 45-50%, następnie grabienie zgrabiarką karuzelową Z-514, zbiór zielonki z pola należy wykonać przy użyciu przyczepy samozbierającej. Następnie należy ją dosuszyć w gospodarstwie zimnym lub ogrzanym powietrzem za pomocą wentylatora. Stosując taką metodę, można obniżyć straty do 12-15%.

Emilia Małż

Zrządzanie i Inżynieria Produkcji

Rok IV, gr. II

---