Fundament bezpośredni
Fundament jest elementem budynku za pomocą którego obciążenia przekazywane są na podłoże gruntowe. Fundament bezpośredni to taki, który przekazuje obciążenia na grunt wyłącznie przez powierzchnię podstawy w odróżnieniu od fundamentów pośrednich takich jak pale i studnie.
Fundamenty bezpośrednie mogą być zaprojektowane w postaci ław, stóp lub płyty fundamentowej. Najczęściej budynki posadawia się na ławach fundamentowych żelbetowych. Ławy takie zbroi się i betonuje na budowie choć można również zastosować ławy prefabrykowane. Ławy fundamentowe zbroi się podłużnie prętami. Są to dla budynków jednorodzinnych najczęściej 4 pręty o średnicy 10-14 mm . Pręty zbrojeniowe łączymy strzemionami o średnicy 4,5 - 6 mm rozstawionymi co 25 - 30 cm . Grubość otuliny zbrojenia fundamentów przyjmuje się równą 5cm gdy pod ławą wykonana jest warstwa chudego betonu grubości 10cm. Gdy nie ma podkładu z chudego betonu grubość otuliny zbrojenia wynosi 7 cm . Chudy beton na podkłady to beton klasy 7,5 - na jedną część cementu około 7 części kruszywa (piasek + żwir).
Stopy fundamentowe stosujemy dla przejęcia obciążeń pod słupami. Stopy wykonuje się najczęściej jak żelbetowe betonowane na budowie. Stopy obciążone osiowo projektuje się jako kwadratowe zaś stopy obciążone mimośrodowo projektuje się jako prostokątne. Małe stopy mają kształt prostopadłościanu natomiast stopy o większej powierzchni podstawy kształtuje się jako schodkowe albo ostrosłupowe aby zaoszczędzić zużycia betonu. Stopy dla budynków jednorodzinnych zbroimy dołem siatką z prętów o średnicy 10-16 cm . Ilość potrzebnego zbrojenia musi w projekcie określić projektant.
Fundamenty płytowe stosujemy na gruntach o słabej nośności lub gdy części podziemne budynku posadowione są poniżej zwierciadła wody gruntowej i wymagają ochrony przed przesiąkaniem wody. Posadowienie na płycie możemy zastosować również gdy grunt pod budynkiem jest niejednorodny i występuje niebezpieczeństwo nierównomiernego osiadania budynku. Grubość płyt fundamentowych wynosi zwykle 20 - 30 cm .
Głębokość posadowienia fundamentów bezpośrednich powinna wynosić minimum 50 cm .
W gruntach wysadzinowych głębokość posadowienia przyjmuje się poniżej głębokości przemarzania gruntu, którą to głębokość określa Polska Norma PN-81/B-03020. W zachodniej Polsce głębokość przemarzania wynosi 80 cm, w Polsce centralnej i wschodniej 1,0m. Dla obszarów górskich i na Mazurach ta głębokość wynosi 1,2 m a na Pojezierzu Suwalskim nawet 1,4m.
Grunty wysadzinowe to grunty zawierające więcej niż 10% cząstek średnicy mniejszej niż 0,02 mm i grunty organiczne. Fundament posadowiony zbyt płytko na takim gruncie zostanie podniesiony zimą przez mróz (wysadzony). W przypadku gdy garaż został zaprojektowany na poziomie piwnic należy pamiętać że pod ławą przy wjeździe do garażu należy wykonać podkład betonowy do głębokości przemarzania gruntu. Zapobiegnie to podnoszeniu i pękaniu ławy fundamentowej przez mróz.
Podbicie fundamentów
polega na zabezpieczeniu części istniejącego budynku (ścian, fundamentu) przed osiadaniem lub przesunięciem. W przypadku wznoszenia budowli przy już istniejącym budynku jego fundamenty muszą być podbite (podmurowane), gdy podstawa fundamentu nowego budynku jest położona poniżej poziomu istniejącego budynku.
Heinz Freudenberg - Tłumaczył Kazimierz Dąbrowski
Podbicie polega na zabezpieczeniu części istniejącego budynku (ścian, fundamentu) przed osiadaniem lub przesunięciem. W przypadku wznoszenia budowli przy już istniejącym budynku jego fundamenty muszą być podbite (podmurowane), gdy podstawa fundamentu nowego budynku jest położona poniżej poziomu istniejącego budynku. Podbicie można wykonać w obrębie wykopu jednym z następujących sposobów, w zależności od rodzaju gruntu i sytuacji fundamentu:
tradycyjne podbicie,
pale wciskane małej średnicy,
wzmocnienie podłoża gruntowego,
gwoździowanie podłoża gruntowego.
Wskazówka praktyczna
a. Tradycyjne podbicie
Przy wykonywaniu wykopu pod nową budowę należy wykonać tzw. ławę na wysokości 0,5 m powyżej dolnej krawędzi istniejącego fundamentu.
Z poprzecznych otwartych wykopów szerokości nie przekraczającej 1,25 m wybiera się grunt spod istniejącego fundamentu, a następnie wykonuje na odcinku podkopu nowe fundamenty pod obydwa budynki, jak również ścianę uzupełniającą jako podporę istniejącego fundamentu. Pomiędzy równocześnie wykonanymi odcinkami fundamentów powinny być wykonane kolejno co najmniej trzy dalsze odcinki o tych samych wymiarach wraz z odcinkami ściany podpierającej stary fundament. Podkopy o głębokości ponad 1,25 m muszą być wzmocnione. Dopuszcza się wykonywanie odcinków murów uzupełniających z cegły lub betonu klasy B 15.
Przed przystąpieniem do pracy należy przeprowadzić sprawdzenie stateczności i stanu technicznego starego budynku, jak również wykonać badanie gruntu. Należy zachować wymogi bezpieczeństwa.
Podbicia fundamentów nie wolno stosować wg DIN 4123, jeżeli:
poziom wody gruntowej nie znajduje się co najmniej 0,5 m poniżej planowanego poziomu posadowienia,
nowy wykop sięga głębiej niż 5,0 m licząc od poziomu istniejącego terenu,
istniejący budynek ma wysokość większą niż 5 pełnych kondygnacji.
b. Pale wciskane małej średnicy
Pale wciskane są to pale wiercone pionowo lub skośnie, które mogą być wykonywane w dowolnej długości. Zwykle średnica ich wynosi 250 mm . Mogą to być pale zbrojone podłużnie, betonowane na miejscu budowy lub pale o konstrukcji zespolonej z elementami nośnymi z żelbetu lub stali profilowej. Niewielka wymagana wysokość robocza od 1,80 m jest szczególnie korzystna przy niskich wysokościach pomieszczeń piwnicznych.
Jeżeli chodzi o koszty podbicia fundamentów za pomocą pali wciskanych, to jest to zabieg bardzo kosztowny. Dlatego stosowany jest jedynie w szczególnych warunkach budowy.
c. Wzmocnienie podłoża gruntowego
Podbicie fundamentów poprzez wzmocnienie podłoża gruntowego przeprowadza się w gruntach niespoistych, zwłaszcza w gruntach sypkich. Polega na wtłoczeniu w podłoże gruntowe zawiesiny ze specjalnego cementu. Zastrzyki z żywic sztucznych lub z żelu sylikatowego są zwykle mniej wskazane ze względu na ochronę środowiska. Dlatego w przypadkach piasków średnio i drobnoziarnistych przeważa zastosowanie zaczynu wtłaczanego strumieniem gazu.
Zwykle wtłaczanie środków iniekcyjnych w pory podłoża gruntowego następuje, np. przez otwory, za pomocą wciskanych lanc pod ciśnieniem 5 - 20 bar. W przypadku zastosowania wtłaczania strumieniem gazu, za pomocą pompy wytwarzającej ciśnienie 100 - 800 bar, uzyskuje się "wzruszenie" struktury gruntu i przy jednoczesnym tłoczeniu zaczynu cementowego - przemieszanie jego z gruntem.
Przez zastosowanie takich iniekcji uzyskuje się prawie jednorodną strukturę gruntu wzmocnionego zaczynem cementowym, która - w zależności od rodzaju występującego gruntu - osiąga wytrzymałość średniej jakości betonu.
d. Gwoździowanie podłoża gruntowego
Zabieg gwoździowania, który z reguły stosuje się przy zabezpieczaniu gruntów skalistych, służy do nadania gruntom określonej wytrzymałości na rozciąganie. Występujący grunt usuwa się odcinkami spod fundamentu i zabezpiecza się go zbrojoną łupiną grubości ok. 15 cm z betonu nastryskowego. Następnie wciska się pręty stalowe ø 20-28 mm), jak przy zwykłym zabiegu kotwienia. Prętów nie spręża się. Ich długość wynosi ok. 0,5 do 0,7 wysokości ściany. Odstęp między prętami ustala się na podstawie obliczeń statycznych.
Literatura
ŻENCZYKOWSKI W.: Budownictwo ogólne, tom 1/2, rozdział 2. Posadowienie budynków. Arkady, Warszawa 1981.
RIZKALLAH V., HILMER K.: Bauwerksunterfangung, Baugrundinjektion mit hohen Dr.cken (Podbicie fundamentów. Iniekcje gruntów za pomocą dużego ciśnienia). Informationsreihe des Instituts f.r Bauschadensforschung, Hannover 1989.
DIN 4093. Einpressen in den Untergrund, Planung, Ausf.hhrung Pr.fung (Wciskanie w grunt. Projektowanie, wykonanie, badanie).
DIN 4123. Geb-udesicherung im Bereich von Ausschachtungen, Gr.ndungen und Unterfangungen (Zabezpieczenie budynków w obrębie wykopów, posadawiania i pogłębiania fundamentów).
DIN 4124. Baugruben und Gr-ben, Bżschungen, Arbeitstraumbreiten, Verbau (Wykopy budowlane i rowy, skarpy, szerokości przestrzeni roboczej, deskowanie i rozparcie wykopów).
DIN 4128. Verpre§pf-hle (Ortbeton - und Verbundpf-hle) mit kleinem Durchmasser (Pale wciskane (betonowane na miejscu i zespolone) o małej średnicy).
Str. 2 Elementy konstrukcyjne - o fundamentach coś jeszcze
Akademia MW budownictwo str. 1
Data utworzenia 2007-06-15 16:06 Data ostatniego wydruku 0000-00-00 00:00